نویسنده رمان «اثریا» در گفتگو با آنا:
«اثریا» اولین رمان از نبرد نیروهای ایرانی با تکفیریهاست/ این میدان ادبیات خالیِ خالی است
نیما اکبرخانی بیان کرد: ما با جانورانی در میدان رزم علیه تکفیری‌ها سر و کار داریم که به لحاظ وحشی‌گری سرآمد هستند. اندوخته ادبیاتی ما از این اتفاق نه داستانی بلکه همگی سر و شکل خاطره و یا روایت‌هایی است که نهایتا حول خانواده شهدا برمی‌گردد.
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، روایت‌های رزم نیروهای مدافع حرم اهل بیت(س) و رزمندگان در سوریه و درگیری با گروه‌های تروریستی هرچند پیش از این در قالب تصویر و مستند به نمایش درآمده و همچنان هم ساخته می‌شوند اما عرصه داستان و رمان‌نویسی خالی از این سوژه حیاتی و جذاب است.
به تازگی رمانی با عنوان «اثریا» نوشته نیما اکبرخانی در این حوزه به چاپ رسیده است که به نوبه خود می‌تواند نویدبخش قوت ادبیات داستانی این بخش از داستان‌نویسی مقاومت باشد.
اکبرخانی که اولین تجربه نویسندگی خود را با این رمان پشت سر گذاشته است در این‌باره به خبرنگار آنا گفت: «اثریا» اولین رمانی است که درباره میدان رزم جبهه مقاومت سوریه به نگارش درآمده؛ هرچند که من این کتاب را در سال 97 نوشتم اما بالاخره بعد از دو سال و در روزهای اخیر منتشر شده است.
کدام واقعی و کدام تخیلی است؟
وی افزود: نگارش این کتاب سه ماهی بیشتر وقت نبرد و در واقع همزمان با ایام شهادت شهید حججی بود که به سرانجام رسید. ضمن اینکه «اثریا» شکل و شمایل خاطره‌نگاری ندارد بلکه از جنس داستان و رمان است.
اکبرخانی با اشاره به داستان کتاب خود یادآور شد: داستان «اثریا»، شخصیت‌هایش و روابط فی‌مابین آنان حاصل تخیل من نویسنده است اما قطعا مختصات، جزئیات وقایع و جغرافیایی داستانم در عالم واقع عینا موجود است. داستان حول رزم و رزمندگانی است که با گروه‌های تکفیری مقابله می‌کنند.
این رمان‌نویس با تأکید بر اینکه پرداخت داستان‌هایی در دل عملیات جبهه مقاومت سوریه لازم است، گفت: ما هیچ داستان و رمانی در حوزه روایت جنگی سوریه نداریم و نهایت کارها به سبک خاطره‌نگاری از زبان خانواده شهداست. همینگونه هم که فضای کار در این عرصه زیادی خالی است.
اقتضائات امنیتی فعلا به ما اجازه مستندنگاری نمی‌دهد
نویسنده رمان «اثریا» اعتقاد داشت: دفاع ما در این مناطق مشروع و این امری واضح است؛ به قول معروف با جانورانی در این میدان رزم سر و کار داریم که به لحاظ وحشی‌گری سرآمد هستند. برعکس ادبیات دفاع مقدس اما اندوخته ادبیاتی ما از این اتفاق نه داستانی بلکه همگی سر و شکل خاطره و یا روایت‌هایی است که نهایتا حول خانواده شهدا برمی‌گردد.
اکبرخانی افزود: مستندنگاری این میدان در حوزه ادبیات فعلا به این سادگی‌ها مقدور نیست؛ چون اقتضائات امنیتی به ما چنین اجازه‌ای را نمی‌دهد. به اعتقاد من تنها راه ما برای قوت این میدان از ادبیات، همین داستان‌نویسی است که اثر فرهنگی بهتری هم می‌گذارد.
یادآور می‌شود؛ «اثریا» نوشته نیما اکبرخانی روایت داستانی از نبرد نیروهای ایرانی با گروه‌های تکفیری در سوریه است که به تازگی توسط انتشارات سوره مهر روانه بازار کتاب شده است.
در بخشی از رمان آمده است: «پیرزن بیچاره ترسیده بود. می‌لرزید و گریه زاری می‌کرد. البته صداش نمی‌آمد. صدای آهنگی که از هندزفری‌هام پخش می‌شد رو هم درست نمی‌شنیدم چه برسه به صدای اون تو اون‌سر هواپیما. ولی حرصمو در می‌آورد. دوست داشتم بهش بگم آخه تو از چی می‌ترسی دیگه؟ تو دیگه نوه‌هاتو هم دیدی، ترس نداره که، کشته نشی حالا مثلا می‌خواد چی بشه؟ نتیجه تو ببینی؟ بعد یاد حرف یکی از بچه‌ها افتادم... .»
انتهای پیام /4143/پ
انتهای پیام/
