گزارش آنا؛
جنگ قره‌باغ به مرز ایران رسید؟
برخورد چندین راکت سرگردان به روستاهای ایرانی هم‌مرز با منطقه قره‌باغ انتظار از مقامات نظامی- امنیتی کشور برای اتخاذ تصمیم بموقع و خنثی‌کردن توطئه احتمالی را بسیار بالا برده است.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، با توجه به اینکه مجموعه فعالیت‌های رژیم صهیونیستی در آذربایجان و روابط نزدیک بین باکو و تل‌آویو به‌خودی‌خود تهدیدی برای امنیت ملی ایران محسوب می‌شوند شایسته است که تهران توجه ویژه‌ای در خصوص تحولات در قره‌باغ کوهستانی مدنظر داشته باشد.
روابط گسترده نظامی- اقتصادی بین تل‌آویو و باکو، برافروخته شدن آتش جنگ در قره‌باغ و حضور احتمالی تروریست‌ها در این منطقه را می‌توان تهدیداتی جدی برای امنیت مرزهای شمالی ایران تلقی کرد.
سابقه درگیری نظامی در قره‌باغ به سال ۱۹۹۱ برمی‌گردد. قره‌باغ با جمعیت عمدتاً ارمنی در خاک آذربایجان قرار دارد. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، قره‌باغ هم اعلام استقلال کرد که با واکنش شدید باکو روبرو شد و به جنگی سه‌ساله و خون‌بار انجامید که تا سال 1994 ادامه داشت و جان 30 هزار نفر را گرفت. از آن تاریخ به بعد این منطقه تحت کنترل ارمنی‌های جدایی‌طلب تحت حمایت ایروان قرار داشته است.
گرمای آتش جنگ قره‌باغ در مناطق مرزی شمال ایران حس می‌شود
از همان آغاز درگیری‌ها جمهوری اسلامی ایران با در نظر گرفتن اینکه این منطقه با مرزهای شمالی کشورمان همسایه است، راهبرد سیاسی میانجیگری در قفقاز برای حل مسائل از راه مدیریت بحران و حل‌وفصل مسالمت‌آمیز منازعات را در دستور کار قرار داد. به‌عنوان‌مثال، میانجیگری ایران در سال 1381 به آتش‌بسی یک‌هفته‌ای بین ارتش آذربایجان و ارمنستان انجامید.
بعدها در سال 1385، ایران سیاست توازن در برابر دو کشور همسایه را در پیش گرفت زیرا استمرار درگیری‌ها و بر هم خوردن توازن قوا می‌توانست برای تهران عواقب منفی امنیتی به همراه داشته باشد.
ایران در آن زمان تلاش کرد که با آرام کردن دو طرف منازعه امنیت مرزهای شمالی خود را تأمین کند و از وحدت ملی و تمامیت ارضی کشور هم دفاع کند.
در سال 1382 سفارت اسرائیل در باکو افتتاح شد که خود خبر از تحولات جدید در منطقه و اقدامات تحریک‌آمیز مقامات باکو داشت.
بیشتر بخوانید:
ارمنستان و آذربایجان امنیت مرزنشینان ایرانی را به خطر نیندازند
طراح معرکه قره‌باغ کیست و هدف کجاست؟
اسرائیل که منتظر چنین فرصتی یعنی حضور در نزدیکی مرزهای ایران بود، دست به گسترش روابط همه‌جانبه با آذربایجان زد. همکاری‌های نظامی در اولویت قرار گرفت و آذربایجان تبدیل به سومین خریدار تسلیحات و فناوری نظامی از اسرائیل شد.
در سال 1395 پس از دو دهه آرامش نسبی بار دیگر درگیری‌ها با همان خواسته‌های قبلی آغاز شدند اما در مقیاسی محدودتر تا اینکه در مهرماه سال جاری درگیری گسترده بین دو کشور در منطقه قره‌باغ به وقوع پیوست که تا به امروز ادامه داشته است. دو مرحله آتش‌بس از سوی هیچ‌یک از طرف‌های درگیری رعایت نشده است.
آذربایجان با استفاده از تسلیحات مدرن اسرائیلی توانسته پیشروی‌هایی به دست بیاورد و بر خروج نیروهای ارمنستان از خاکش تأکید ورزد. مطابق با گزارش‌های منابع رسانه‌ای و امنیتی هر دو سوی درگیری اقدام به استقرار جنگجویان خارجی در منطقه کرده‌اند.
متأسفانه گرمای آتش این جنگ هم‌اکنون تا حدودی در مرزهای شمالی ایران حس می‌شود. اصابت چندین راکت به روستاهای ایرانی و دیگر تبعات این درگیری‌ها باعث شده که سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان از این امر ابراز نگرانی کند و اعلام کند که حفظ امنیت و آرامش شهروندان ایرانی ساکن در مناطق مرزی خط قرمز نیروهای مسلح کشورمان به شمار می‌رود و در صورت تکرار این‌گونه گلوله‌پراکنی‌ها، جمهوری اسلامی ایران بی‌تفاوت نخواهد ماند. قره‌باغ هم‌مرز ماست و هم‌اکنون این درگیری‌ها امنیت مرزهای ما را به خطر انداخته‌اند.
از سوی دیگر، ترکیه به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم در درگیری حضور دارد. رژیم صهیونیستی با حمایت تسلیحاتی و مستشاری به فعالیت‌های مضر خود در این منطقه در کنار مرزهای ایران دامن زده است. حال اگر گزارش‌های متعدد در خصوص حضور بیش از 4 هزار جنگجوی تروریست هم درست باشد دیگر درگیری در منطقه را نمی‌توان یک مناقشه ارضی نامید.
واضح است که بازیگران فرامنطقه‌ای در این منازعه به دنبال اهداف شومی هستند و این ایران به‌عنوان یک قدرت منطقه‌ای است که باید با پرهیز از هرگونه درگیری میدانی دست‌به‌کار شود و راه را بر هرگونه توطئه ببندد.
هشدار رئیس‌جمهور ارمنستان در خصوص سوریه‌ای شدن قفقاز
آرمن سارگسیان، رئیس‌جمهور ارمنستان هم درباره سوریه‌ای شدن قفقاز جنوبی هشدار داده است.
محسن پاک‌آیین، سفیر اسبق ایران در جمهوری آذربایجان اظهار داشته است که رژیم صهیونیستی درصدد گسترش حوزه نفوذ خود در قفقاز جنوبی است.
درست است که منطقه قره‌باغ از لحاظ سرزمینی متعلق به آذربایجان است اما هم در دل ارمنستان قرار دارد و هم اکثریت ساکنان آن ارمنی هستند بنابراین بهترین راه‌حل برای برون‌رفت از این بحران مذاکره است.
بسیار ضروری است که مقامات سیاسی، امنیتی و نظامی ایران سریع‌تر از موضع محکوم کردن حملات هرچند غیر عمد به مناطق مرزی با قره‌باغ فراتر رفته و به‌عنوان کشوری که مرزهای شمالی‌اش آماده تبدیل‌شدن به منطقه‌ای برای جنگ‌های نیابتی است دست به اقدامات جدی‌تر بزند.
در هجوم تروریست‌های داعش به عراق این ایران بود که با اقدام بموقع راه را بر هرگونه تهدید مرزی بست و هم‌اکنون شایسته است مقامات کشور تدبیری برای دور کردن خطر جنگ از مرزهای شمالی بیندیشند.
انتهای پیام/4155/پ
انتهای پیام/
