اجباری شدن تشخیص و مداخله زودهنگام و رسمی شدن زبان اشاره

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا،گیتا موللی در برنامه‌ای اینستاگرامی ضمن گرامیداشت هفته جهانی ناشنوایان بیان کرد: در حوزه ناشنوایان و شهروندی موضوعی که باید در نظر داشته باشیم این است که ناشنوایان و افراد کم شنوا فقط یک گروه خاص با ویژگی‌ها و نیازهای خاص نیستند؛ در واقع ما با افراد مختلف، نیازهای مختلف و با سن‌ها و سلایق مختلفی روبه‌رو هستیم.

وی با بیان اینکه با ورود تکنولوژی‌های فراوان در قرن اخیر و پیشرفت‌هایی که در حوزه بهداشت و سلامت به وجود آمده، با طیف گوناگونی روبه‌رو هستیم، گفت: ما با افرادی روبه‌رو هستیم که سمعک دارند، با افرادی روبه‌رو هستیم که کاشت حلزون دارند و با افرادی روبه رو هستیم که از سمعک و کاشت حلزون استفاده نمی‌کنند. همچنین با افرادی روبه رو هستیم که با وجود اینکه کم‌شنوا هستند می‌توانند صحبت کنند. همچنین با افرادکم شنوایی روبه رو هستیم که صحبت می‌کنند اما نیازمند حمایت هستند و با افرادی روبه رو هستیم که ترجیح می‌دهند با زبان اشاره ارتباط برقرار کنند که همه این افراد مورد احترام ما و شهروندان ما هستند و حقوقی دارند که لازم است رعایت شود.

موللی با اشاره به دوره نوزادی اظهار کرد: زمانی که نوزادی متولد می‌شود، توانایی یادگیری زبان و حق یادگیری و اکتساب زبان دارد و این زبان میتواند زبان اشاره یا زبان گفتاری باشد. در حال حاضر امکانات، توانایی‌ها و توانمندی‌ها اجازه می‌دهد که نوزادان کم‌شنوا بتوانند از سمعک استفاده کنند و بتوانند با زبان اشاره یا زبان گفتاری به صورت مسلط رشد کنند و غالبا دو زبانه شوند و این حق آنهاست؛ لذا اولین حقوق شهروندی نوزاد کم شنوا این است که تشخیص کم‌شنوایی را در بدو تولد در اختیار او قرار دهیم و این امکان نیز با کیفیت و ترجیحا رایگان باشد.

عضو هیئت مدیره انجمن علمی شنوایی‌شناسی ایران با بیان اینکه پس از تشخیص زودهنگام، مداخله زودهنگام مطرح است، ادامه داد: نوزادان زیر یک ماه باید درصورت نیاز، سمعک دریافت کنند و همچنین لازم است تحت آموزش‌های تخصصی توسط متخصصان قرار گیرند و این حق آنهاست؛ دومین حق شهروندی شیرخواران ناشنوا این است که به صورت رایگان و تخصصی و با کیفیت از سمعک و وسایل کمک شنوایی استفاده کنند و تحت آموزش‌ها قرار گیرند، برای اینکه این حق احقاق شود باید از خانواده آنها حمایت شود، قوانین حمایتی خاص وجود داشته باشد و از مراکزی که خدمات تخصصی ارائه می‌دهند نیز حمایت شود.

موللی با اشاره به اینکه این تشخیص و مداخله زودهنگام در بسیاری از کشورها به صورت قانون در آمده است، تصریح کرد: باید این کودکان تحت بیمه‌های مکمل قرار گیرند تا خانواده برای تشخیص، دریافت سمعک و مداخله زودهنگام تحت مضیقه مالی شدید قرار نگیرد. درحقیقت هر هزینه ای در این مقطع در بلندمدت صرفه اقتصادی برای جامعه و خانواده دارد.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به اینکه در حال حاضر در کشور سه گروه بزرگسال ناشنوا داریم، اظهار کرد: بزرگسالانی هستند که کاشت حلزون دارند و اغلب ترجیح می‌دهند از زبان گفتاری استفاده کنند، همه این افراد نیاز دارند از لحاظ لبخوانی امکاناتی در اختیارشان باشد. به طور مثال حق دارند که به دانشگاه اعلام کنند کم‌شنوا هستند و دانشگاه امکاناتی در اختیارشان قرار دهد. به طور مثال استادان به راحتی می‌توانند پیش از شروع کلاس، جزوه‌ای در اختیار آنها بگذارند.

موللی یادآور شد: برخی از بزرگسالان نیز هستند که دارای سمعک یا کاشت حلزون هستند و زبان اشاره بلندند و استفاده می‌کنند، لازم است برای این افراد حقوق شهروندی به طور کامل در نظر گرفته شود. در حال حاضر بیش از یک میلیون ناشنوا در کشور داریم و اگر آنها را نمی‌بینیم این تقصیر ماست.

به گفته وی، از هر هزار نوزادی که متولد می‌شود، یک الی سه مورد از آنها ناشنوایی عمیق دو طرفه دارند. در واقع سالیانه حدود هفت هزار ناشنوا متولد می‌شود.

این استاد دانشگاه با بیان اینکه ناشنوایان حقوق شهروندی دارند، گفت: زبان اشاره باید مانند بسیاری از کشورها به عنوان زبان رسمی کشور پذیرفته شود. به عنوان مثال در اتحادیه اروپا کشوری وجود ندارد که زبان اشاره در آنجا به رسمیت شناخته نشده باشد.

موللی خاطرنشان کرد: ما باید چند قانون را  به مجلس شورای اسلامی ارسال کنیم، اولین موضوع اجباری شدن تشخیص و مداخله زودهنگام با کیفیت، اصولی و رایگان است و دوم قانون رسمی شدن زبان اشاره است.

وی افزود: در حال حاضر اگر ناشنوایی دچار مشکلات اورژانسی شود یا نیاز به آتشنشانی و خدمات اضطراری داشته باشد باید چه کار کند؟ در بسیاری از کشورها این موضوع برطرف شده است. خدمات پزشکی و درمانی و بهداشتی یکی از مشکلات اساسی ناشنوایان است این درحالیست که آنها شهروندان ما هستند. لذا لازم است در مجامع عمومی رابط یا مترجم (برای زبان اشاره) برای ارائه خدمات وجود داشته باشد. همچنین اتصال سیستم های پیامکی به شماره های اضطراری نیز لازم است.

انتهای پیام/