غم نان قهرمان و غیرقهرمان نمیشناسد/ استخدام در بنبست!
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، درست چهار سال پیش بود؛ مردادماه سال ۹۵ اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیسجمهوری آییننامه استخدام جذب قهرمانان ورزشی را به وزارت ورزش و جوانان و سازمان وقت مدیریت و برنامهریزی ابلاغ کرد. بر اساس این آییننامه، قهرمانان بازیهای المپیک شامل نفرات اول تا سوم و قهرمانان اول و دوم مسابقات قهرمانی جهان و نفرات اول، دوم و سوم بازیهای آسیایی و مسابقات جهانی در رشتههای ورزشی تحت پوشش کمیته بینالمللی المپیک (IOC) حسب مورد در رشتههای فردی، گروهی و مقام اول تا سوم مسابقات جام جهانی فوتبال، بسکتبال، والیبال و همچنین یکی از فرزندان قهرمانان بازیهای پارالمپیک شامل نفر اول در رشتههای فردی و تمامی نفرات در رشتههای گروهی میتوانند با رعایت شرایطی از سوی دستگاههای اجرایی بدون برگزاری آزمون و خارج از نشر آگهی بهصورت پیمانی جذب و استخدام شوند.
در متن کامل این آییننامه آمده بود؛ دستگاههای اجرایی موضوع ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری میتوانند مشمولان این آییننامه را با رعایت شرایط در نظر گرفته شده بدون برگزاری آزمون و خارج از نشر آگهی بهصورت پیمانی جذب و استخدام کنند.
انتشار این خبر موجی از امید و انگیزه به ورزشکاران کشورمان داد؛ کسانی که شامل این قانون میشدند و ورزشکارانی هم که در لیست شرایط درج شده نبودند، تصمیم گرفتند تمام تلاش خود را به کار بگیرند تا مشمول این قانون شوند. بدون شک داشتن شغل یکی از دغدغههای اصلی ورزشکاران و قهرمانان کشورمان است؛ بههرحال دیر یا زود عمر قهرمانی آنها به پایان میرسد و این ورزشکاران باید برای تأمین مایحتاج خود در جایی مشغول به کار شوند تا بتوانند از پس هزینهها بربیایند.
تا قبل از شیوع ویروس مهلک کرونا که این روزها شدت بیشتری هم گرفته است؛ قرار بر این بود که بعد از المپیک توکیو تعداد زیادی از ورزشکاران المپیکی در آوردگاه توکیو که به مدال رسیدند در دستگاههای اجرایی مشغول به کار شوند؛ اما با شیوع این ویروس منحوس و البته تعویق المپیک تمام برنامهریزیها مختل شد.
در دیماه سال 98، درست چند ماه مانده به برگزاری المپیک (قبل از تعویق آن) وزیر ورزش و جوانان با رونمایی از یک خبر خوش به ورزشکاران و قهرمانان کشور دلگرمی داد. سلطانیفر در این خصوص عنوان کرده بود: «تلاشهای ورزشکاران کشورمان در عرصههای ورزشی از جمله المپیک بهعنوان رویدادی مهم باید موردتوجه قرار گیرد. به قهرمانان و افتخارآفرینان این رقابتها باید بیشتر توجه شود. وزارت ورزش و جوانان سال 98 تعداد ۴۲ نفر از مدالآوران جهانی، المپیکی و آسیایی را استخدام کرده و انشاءالله پس از المپیک ۲۰۲۰ توکیو هم قهرمانان بیشتری به استخدام این وزارتخانه درخواهند آمد.»
حالا سؤال اصلی اینجاست چه تعداد از این 42 نفر استخدام شدهاند؟! این روزها در مصاحبه اکثر ورزشکاران المپیکی و مدالآوران آسیایی از نبود شغل و نگرانیها آنها در مورد آینده صحبت میشود. همین چند وقت پیش بود که نوشاد عالمیان دارنده مدال برنز بازیهای آسیایی 2018 بعد از 52 سال، از نبود شغل و بیمه گلایه کرده بود.
علی پاکدامن یکی از ورزشکاران المپیکی کشورمان هم در مورد بحث استخدام خود گفت: «من سه مدال بازیهای آسیایی دارم، 15 سال شمشیرباز تیم ملی هستم، اما در تربیتبدنی استان تهران جایی ندارم. رتبهام در بین ورزشکاران تهرانی اول است، اما اداره کل ورزش و جوانان استان تهران برای آقازادههاست. هیچوقت برای ما جایی نبوده است. آنهم برای من که دو بار سهمیه المپیک گرفتهام. نمیدانم چه قانونی دارند که جایی برای ما قهرمانها وجود ندارد. فکرش را بکنید. برادر من بازاری است. برای اینکه خرج زندگیام را دربیاورم پیش او کار میکنم. فکر کنم بهزودی تغییر شغل بدهم و وارد کاروکاسبی شوم.»
دیگر ورزشکاران هم به همین صورت و حتی برخی از آنها مجبور هستند به مشاغلی همچون کارگری یا مسافرکشی روی بیاورند. بدون شک افرادی که مشغول به چنین فعالیتهایی هستند بسیار زحمتکش و تلاشگر هستند؛ اما موضوع بحث اجرا نشدن وعدههای توخالی مسئولان ورزش کشور است که سالها موضوع نخنمایی ورزش ایران شده است و حتی این روزها به پاداشهای ورزشکاران هم سرایت کرده است؛ بهطوریکه در برخی رشتههای ورزشی پس از کسب قهرمانی در آسیا و جهان مسئولان هنوز به پاداشهایی که وعده آن را داده بودند، عمل نکردند.
بدون شک استخدام قهرمانان و مدالآوران در دستگاههای دولتی یکی از پرحاشیهترین وعدههای مسئولان ورزشی به قهرمانان و مدالآوران در سالهای اخیر بوده است. وعدهای که آنقدر حاشیه و معضل دارد که حتی باعث شده خیلی از قهرمانان کشورمان قید آن را بزنند و عطایش را به لقایش ببخشند. سعید محمدپور یکی از وزنهبرداران کشورمان که در المپیک لندن به دلیل دوپینگ وزنهبرداران اول تا چهارم این دسته توانست بعد از 8 سال به مدال خوشرنگ طلا برسد؛ او از ورزشکارانی بود که قید استخدامی را زد و از این قانون استفاده نکرد چرا که به گفته خودش دردسرهای زیادی داشت و کسی هم به او پاسخ دقیقی نمیداد.
ژاله فرامرزیان، معاون مالی و توسعه منابع انسانی وزارت ورزش شهریور سال گذشته از همکاری نکردن سایر دستگاههای دولتی صحبت کرد و یکی از عواملی که سبب شده استخدام قهرمانان در برخی نهادها با مشکل روبهرو شود و اجرایی نشود را به این موضوع ربط داد.
فرامرزیان دراینباره گفته بود: «تا به امروز ۱۰۰ قهرمان و مدالآور استخدام و از میان آنها ۸۶ نفر جذب ادارات کل استانها شدهاند. فقط ۱۴ نفر جذب سایر دستگاهها شدند، درحالیکه ۲۰۹ نفر درخواست استخدام دادند، اما سایر نهادها همکاری نمیکنند، درحالیکه سازمان اداری استخدامی در این زمینه تأکید کرده است.»
فرشته قربانی یکی از همان قهرمانهایی است که بیشتر از یک سال است که پیگیر استخدام خود است؛ او دارنده مدال برنز میکس تیمی بازیهای آسیایی جاکارتا در رشته تیروکمان در سال 2018 است و در خصوص عدم استخدام خود گفت: «برای استخدام شدن در اداره کل ورزش و جوانان استان زنجان بیش از یک سال است که دوندگی میکنم اما تازه بعد از 5 ماه متوجه شدم که نامه ارسالشده از وزارت ورزش و جوانان در کارتابل اداره کل باقیمانده و هیچ ترتیب اثری به آن داده نشده است. در حقیقت بعد از 5 ماه که نامه در کارتابل اداره کل ورزش و جوانان استان زنجان باقی مانده بود، آنها در پاسخ نامه استانداری چند ارگان و سازمان را بهجز اداره کل برای رفع مشکل استخدامی من معرفی کرده بودند، درحالیکه هدف اصلی من استخدام در اداره کل ورزش و جوانان استان زنجان بود، نه سایر ارگانهای دولتی. دوست داشتم پس از استخدام در اداره کل ورزش و جوانان استان زنجان باانگیزه بیشتری به تیم ملی برگردم و دوباره در کامپوند افتخارآفرینی کنم اما الآن وقتی میبینم به جایگاهی که حقم بوده، دست نیافتم دلسرد شدم.»
غم نان، قهرمان و غیرقهرمان نمیشناسد؛ این روزها شرایط اقتصادی و تورم فشار زیادی به مردم وارد کرده است؛ بدون شک ورزشکاران هم از این شرایط به دور نیستند؛ بهخصوص اینکه این روزها به خاطر تعویق المپیک و شیوع ویروس کرونا، لیگها در سایر رشتههای ورزشی تعطیل شده است و ورزشکاران از محل لیگ هم درآمد ندارند و نبود یک شغل ثابت برای آنها بیشتر از گذشته حیاتی شده است.
انتهای پیام/4057/پ
انتهای پیام/