چون غرض آمد هنر پوشیده شد/ «غرض‌ورزی» مانعی برای تأثیر کلام در فضای مجازی

به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، محمدجعفر محمدزاده در یادداشت کوتاهی به یکی از الزامات حضور در فضای مجازی در شرایط خاص این روزها پرداخت.

این نویسنده و پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی پیش از این در کلیپی تصویری که در قالب «پویش رسانه‌ای امید» منتشر شد به این موضوع اشاراتی داشت که در ادامه آن را از نظر می‌گذرانید:

در روزهای سخت و جانکاهی هستیم؛ مردم ایران و جهانیان با پدیده مرگباری به نام  ویروس کرونا روبه‌رو هستند. در این روزها، فضای مجازی و رسانه‌ای هم فعال است و اتفاقاً از یک جهت فرصت مناسبی برای مردم است. مردمی که به ناچار بسیاری از ارتباطات حضوری را تعطیل کرده و در فضای مجازی با هم ارتباط برقرار کنند.

از سوی دیگر، در همین فضای مجازی و بستری که با حضور انبوه کاربران به همین منظور فراهم آمده است، افرادی نیز صرفاً به دنبال اظهارنظر هستند. شاید هم بخشی از فعالیت آنان برای این باشد که باری از دوش مردم برداشته شود، امّا متاسفانه گاهی اوقات اشخاصی به دنبال اهداف دیگری هستند.

 آنها در واقع برای خودنمایی در فضای مجازی فعال هستند. این فضا را  با اظهارات غیرضروری و حتی مضر اشغال کرده و بدون این که کمکی به مردم بکنند وقت آنها را هدر می‌دهند. ضمن این که اگر پیام مثبت و مفیدی هم در این مطالب موجود باشد، با آن غرض ورزی‌ها به حاشیه رفته و دیده نمی‌شود.

مولانا در مثنوی معنوی داستان  بسیار زیبا و کوتاهی دارد. در آن داستان  بیان می‌کند که اگر نگاه کسی غرض‌آلود باشد، نمی‌تواند حقیقت را تشخیص بدهد  و به تبع آن  نمی‌تواند حقیقت را برای مردم به شکلی درست بازگو  کند.

گفت استاد احولی را کاندر آ / زو برون آر از وثاق آن شیشه را

گفت احول زان دو شیشه من کدام/ پیش تو آرم بکن شرح تمام

گفت استاد آن دو شیشه نیست رو/ احولی بگذار و افزون‌بین مشو

گفت ای استا مرا طعنه مزن/گفت استا زان دو یک را در شکن

چون یک بشکست هر دو شد ز چشم/ مرد احول گردد از میلان و خشم

شیشه یک بود و به چشمش دو نمود/ چون شکست او شیشه را دیگر نبود

خشم و شهوت مرد را احول کند/ ز استقامت روح را مبدل کند

چون غرض آمد هنر پوشیده شد/ صد حجاب از دل به سوی دیده شد

 انتهای پیام/4104/