حاشیه آنا بر اتفاقات سینمایی در دوران کرونا؛
کاسه گدایی سینما جلوی جشنواره‌ای مثلاً جهانی/ برچسبی میلیاردی که فعلاً اذیت می‌کند!
در فضای پرحادثه و تعطیلی کسب‌وکارهای عامه مردم در پی شیوع کرونا شاید نه صرف بودجه 10 میلیاردی برای یک رویداد خاص به صلاح باشد و نه نقدهای عجیب برخی صاحبان سینما و فیلمسازان که در روزهای عادی درآمد میلیاردی دارند.
به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، فعالیت‌های هنری و فرهنگی در این روزهای درگیری کشور با شیوع کرونا همچنان تعطیل است و این تصمیم منطقی فعلاً نیز ادامه دارد و مشخص نیست چه زمانی در سالن‌های سینما و تئاتر دوباره باز شده و بساط کتابفروشی‌ها پهن شود.
در ایام فعلی بسیاری تلاش کردند با پخش حداقلی تولیدات فرهنگی و هنری و حتی پویش‌های مختلفی که در اینترنت و به اصطلاح آنلاین شکل گرفت، کمی از غلظت این شرایط حصری کم کنند. با این حال جای خالی فضاهای هنری فعال و پرمخاطب خصوصاً برای کسانی که کسب‌وکار روزانه‌شان نیز با آن عجین است، حس می‌شود. سالن‌هایی که فعلاً ضرردهی هم دارند و البته تافته جدابافته از کلیت کسبه و جامعه نیستند.
حتی اخیراً نیز شنیده شد که برخی از صاحبان مراکز هنری و فرهنگی در پی تعدیل نیروهای خود هستند که با واکنش برخی مدیران هنری مثل عدم پرداخت تسهیلات به ایشان جلو رفت. فعلاً این نقدها و اظهارات متعدد است به‌ویژه در مورد رویدادهای هنری که بنابر تقویم به همین زودی‌ها هم باید تعیین تکلیف شوند.
جشنواره جهانی فیلم فجر رویدادی بود که از اول هم کسی برگزاری، تداوم جدایی و هزینه‌فایده برگزاری‌اش را مورد ارزیابی قرار نداد؛ بالاخره برخی معتقدند نان میلیاردی عده‌ای اندک در همین نوع رویدادهاست!
«جشنواره جهانی فیلم فجر»، تعطیلی و بودجه عجیب و برخی حواشی دیگرش «ترند» این روزهای سینمای ماست. البته این رویداد از اول هم با کلید خوردن و مستقل شدنش مورد انتقاد و گاه خوشحالی برخی شده بود و همین الان هم این جشنواره در میان خبرهای سینمایی که فعلاً به‌واسطه کرونا راکد است، اما بازهم مورد نوازش‌ها، حمایت‌ها و حتی نقدهای کوری است که گویا تا به سرانجام نرسیدن ماجرا ادامه دارد!
جشنواره‌ای که با بودجه‌ای هنگفت ولی استقبالی نه‌چندان زیاد، لااقل از سوی فیلمسازان داخلی در این چند دوره برگزار شد و در حال حاضر هم به اصطلاح سی و هشتمین دوره‌اش در پی شیوع کرونا به تعویق افتاده است.
در شرایط فعلی پروژه‌های سینمایی تعطیل است و فیلمسازان دست از ساخت فیلم کشیده‌اند و جماعتی از عوامل پشت دوربین و هنروران نیز بیکارند. البته برای عده‌ای از بازیگران و عوامل همیشه در صحنه سینما با دستمزدهای آنچنانی، این بیکاری‌ها چندان تفاوتی نمی‌کند.
به‌واسطه همین تعطیلات ناخواسته، عصبیت‌ها و انتقاداتی که عمدتاً نیز حول ریخت‌وپاش‌های عجیب سینمایی می‌شود به‌طور پراکنده دیده می‌شود. خاصه در مورد جشنواره جهانی فجری که حتی سال گذشته با هزینه 9.5 میلیارد تومان(!) فقط صرف چند روز در تهران برگزار شد.
بدون هر غرضی حتی شاید بهتر است، فضای سلبریتی‌زده سینما را این قدر هم در این وضعیت از اتفاقات خرد و ریز و مبتلا به هم جامعه جدی نگیریم!
رویدادی که از اول هم کسی برگزاری، تداوم جدایی و هزینه‌فایده برگزاری‌اش را مورد ارزیابی قرار نداد؛ بالاخره برخی معتقدند نان میلیاردی عده‌ای اندک در همین نوع رویدادهاست! تعطیلی سالن‌های سینمایی و فیلمسازی و ضررکردها فعلاً تمام انتقادات را متوجه همین خرج‌کرد میلیاردی جشنواره فجر معلق‌مانده کرده است.
صرف این بودجه از اساس محل سؤال بود و تداوم این نوع برگزاری نیز مایه تعجب دیگری است. اینکه فعلاً برخی سالن‌داران سینما و رسانه‌های وابسته به برخی، همه‌جوره در تلاش برای تزریق بودجه بدون برگشت، به سینماداران و از آب گل‌آلود ماهی گرفتن هستند، خود نیز ایراد جدی‌تری است. وگرنه سینماداری که در طول سال حتی درآمد میلیاردی دارد، با چند روز تعطیلی قطعا ورشکسته نمی‌شود.
لااقل می‌توان در روزهایی که سینما مثل همه دیگر بخش‌های هنری تا کار و درآمد روزانه مردم تعطیل است و رو به کسادی، صاحبان منصب کمی به دور از فضای هیجانی به تصمیم معقولی برای برنامه‌ریزی‌ها، برگزاری‌ها و اتفاقاتی این چنین برسند. بدون هر غرضی حتی شاید بهتر است، فضای سلبریتی‌زده سینما را اینقدر هم در این وضعیت از اتفاقات خرد و ریز و مبتلا به جامعه جدی نگیریم!
انتهای پیام /4143/پ
انتهای پیام/
