ابن مَردویه؛ محدثی از دیار اصفهان

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا ـ بارها شنیده‌ایم که گذشته چراغ راه آینده است. این چراغ، روشنگر مسیری است که به ساختن بنای تمدن ایرانی اسلامی می‌انجامد. چراغی که انوار روشنگرش حاصل تلاش صدها حکیم، هنرمند و فیلسوف مسلمان است که از قرن‌ها پیش خشت به خشت این بنای سترگ را روی هم گذاشته‌اند.

با شما مخاطب گرامی قراری گذاشته‌ایم تا هر روز به بهانه عددی که تقویم برای تاریخ آن روز به ما نشان می‌دهد، به زندگی یکی از مشاهیر و بزرگان تاریخ کهن ایران و اسلام مختصر اشاره‌ای کنیم تا بتوانیم پس از یک سال، با این انوار روشنگر چراغ تمدن و فرهنگ آشنا شویم. به این منظور هر روز صبح، بخشی از تاریخ کهن خود و افتخارات آن را مرور خواهیم کرد.

برای خوشه‌چینی از این خرمن دانش و فرهنگ، جلد اول کتاب «تقویم تاریخ فرهنگ و تمدن اسلام و ایران» تألیف دکتر علی‌اکبر ولایتی که به سال ۱۳۹۲ در انتشارات امیرکبیر به زیور طبع آراسته شده، بهره برده‌ایم.

 احمد بن موسی بن مَردویه (323-410ق) محدث بزرگ ایرانی است.

ابن مردویه در خاندانی دانشمند به دنیا آمد. پدرش ابوعمران و برادر او ابوعبدالله محمد از محدثان و عالمان اصفهان بودند ابن مردویه در اصفهان بزرگ شد و در همان‌جا به تحصیل پرداخت. سپس برای فراگیری حدیث به شهرهای بصره، کوفه، بغداد و اهواز رفت. 

ابن مردویه در محضر کسانی چون سلیمان بن احمد طبرانی، ابوالشیخ اصفهانی، حمزه اصفهانی، عبدالباقی بن قانع، ابوبکر بن کامل، ابوبکر احمد بن سلیمان نجاد، ابوسهل بن زیاد قطان، دعلج بن احمد سجزی، ابو احمد عسال و همچنین پدرش حدیث آموخت و معلومات خود را در این زمینه تکمیل کرد.

محدثان بسیاری نیز برای فراگیری حدیث نزد او شاگردی کردند؛ از جمله ابونعیم اصفهانی، ابومنصور محمد بن احمد بن شکرویه، ابوالخیر محمد بن احمد بن رَرا، احمد بن عبدالرحمان ذکوانی، عبدالوهاب و عبیدالله پسران محمد بن اسحاق بن منده و عبدالرزاق بن عمر.

وی را در روایت حدیث از حافظان بزرگ شمرده‌اند. به همین علت، او را همانند حاکم نیشابوری و طبرانی پنداشته‌اند. در منابعی از حدیث او را «ملک الحُفّاظ» و «طراز المحدثین» نامیده‌اند. وی در 24 رمضان سال 410ق درگذشت.

ابوبکر احمد بن محمد بن احمد بن موسی (409-498ق) از نوادگان ابن مردویه بود که به «ابن مردویه صغیر» مشهور شد.

 انتهای پیام/4104/