جشنواره عمار دچار نگاههای شخصی است/ نقد عملکرد جشنواره عمار برای برطرف کردن ضعفهاست نه چوب لای چرخ گذاشتن
به گزارش خبرنگار حوزه سینما و تئاتر گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، جشنواره عمار در حالی دهمین دوره خود را با موفقیت برگزار کرد که شایسته است نگاهی جامع و گذرا به این رویداد فرهنگی کشور داشته و عملکرد ده ساله آن در بوته نقد قرار گیرد. بدون شک شناخت نقاط ضعف و بیان آوردههای مثبت جشنواره عمار بهترین کمکحال برای برگزار کنندگان آن در سالهای آتی است.
گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا قصد دارد با تعریف پرونده «جشنواره عمار در بوته نقد» گامی مثبت در جهت ایجاد یک مانیفست برای این رویداد انقلابی فرهنگی بردارد. در نهمین قسمت از این پرونده گفتگوی روحالله رفیعی، مدیر گروه مستند بنیاد فرهنگی روایت فتح، کارگردان و مستندساز که طی دورههای برگزاری جشنواره مردمی فیلم عمار چندین مستند برای این رویداد هنری ارسال کرده است، با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا پیش روی شماست.
رفیعی درباره دستاوردهای ادوار جشنواره عمار گفت: بستگی دارد که آورده را چه چیزی ببینید و چه معنایی برای آن قائل باشید. اگر منظور بسیج، سیل گسترده بچههای فیلمساز بوده، به هدف نزدیک شده است. اما اینکه چقدر دردهای جامعه را توانسته نشان دهد یا مشکلات را حل کند، با توجه به نسبت حجم آدمهایی که به این حوزه ورود کردند و مشکلاتی که وجود دارد، موفقیت خوبی نداشته است. علت آن هم این است که وقتی که صحبت از جبههسازی میکنیم برای یک قرارگاه رسانهای مانند عمار، این قرارگاه نیازمند به یک اتاق وضعیتی است که مسائل، روشها و مشکلات را بتواند از درونش دربیاورد.
وی افزود: این اتاق وضعیت و اتاق فکر این قابلیت را به ما میدهد که زمین بازی را بهتر بشناسیم. توان خودی را بهتر دریابیم و مشکلات و نظام مسائل را بهخوبی درک کنیم و بعد بر اساس آنها بتوانیم به یک طرح مدون رسیده و بر اساس آن عمل کنیم.
اصلیترین نقد به جشنواره عمار بلاتکلیفی عنوان جشنواره است. که مشخص نیست دورهمی است؟ جشنواره است؟ مسابقه است؟ هر کدام از اینها بار معانی خاص خودش را دارد.
این مستندساز برجسته ضمن بیان اینکه معنی آتش به اختیاری که بعضی از دوستان شاید اشتباه درک کردند، حرکتهای نامنظم و فردی فقط نیست، اضافه کرد: حرکت آتش به اختیار آن چیزی که بنده از آن درک میکنم این است که اگر میبینیم سازمانی، مجموعهای این کار را انجام نمیدهد، ما شروع کنیم و این کار را انجام دهیم. همانطوری که نمونههای زیادی در طول جنگ و بعد، تجارب موفق انقلاب این را شاهد بودیم.
رفیعی با طرح این سؤال که پس از ده دوره از آغاز جشنواره عمار آیا توانستهایم عملکرد جشنواره را مستندسازی کنیم یا همهاش در سینه افراد است؟ گفت: آیا خواستهایم متوجه اشکالات کارمان شده و آنها را رفع کنیم یا به تشخیص فردی عمل کردهایم؟ در برخی موارد تشخیص فردی اشکالی ندارد اما به این شرط که آن فرد کارشناس باشد و تخصصهای مختلف را داشته باشد. ولی وقتی که ما خیلی شخصی به موضوعات نگاه میکنیم و میخواهیم کارها را آنچنان که دوست داریم جلو ببریم، متأسفانه جشنواره عمار هم بعضی وقتها به این درد دچار است. خیلی از این اشکالات رفع شده اما مشکلات جدی داریم که باید اینها را به نقد گذاشت و برطرف کرد.
وی با تأکید بر ضرورت نقد سیاستها، برنامهها و عملکرد جشنواره عمار اظهار کرد: اصلیترین نقد به جشنواره عمار بلاتکلیفی عنوان جشنواره است. که مشخص نیست دورهمی است؟ جشنواره است؟ مسابقه است؟ هر کدام از اینها بار معانی خاص خودش را دارد. تعیین این موضوع نکته اساسی است. نکته دیگر این است که بخشهای مختلفی که در عمار راه افتاده، آیا منطقی است؟ آیا حُسن عمار است یا عیب عمار است؟ اینکه اصلاً نظام انتخاب و داوری منطقی است؟ اصلاً سلایقی که در جشنواره اعمال میشود چقدر توانسته سطح آثار را بالا ببرد؟ شما نگاه کنید در طی این سالها، عمار چقدر توانسته در بالا بردن سطح کیفی تولیدات در حوزه انقلاب اسلامی موفق باشد؟ اگر نبود چه اتفاقی میافتاد؟ همه اینها باید بحث شود. یعنی بر اساس یکسری شاخص و اطلاعات، آن را نقد کنیم.
نقدها و بحثهایی که امروز درباره جشنواره عمار وجود دارد به این دلیل است که این کار که یک ظرفیت خوبی داشته و دارد، بتواند ارتقا پیدا کرده و ضعفهایش برطرف شود.
مدیر گروه مستند بنیاد فرهنگی روایت فتح خاطرنشان کرد: نقدها و بحثهایی که امروز درباره جشنواره عمار وجود دارد به این دلیل است که این کار که یک ظرفیت خوبی داشته و دارد، بتواند ارتقا پیدا کرده و ضعفهایش برطرف شود. متأسفانه دوستان نقدها را به کارشکنی و چوب لای چرخ گذاشتن و اشکالتراشی در روند کار تلقی میکنند. اما واقعاً نقدها از طرف بچههای دلسوز در این حوزه نسبت به شیوه اجرا و شیوه کار مورد توجه قرار بگیرد، اتفاقات خیلی بهتری رقم خواهد خورد.
انتهای پیام/4028/پ
انتهای پیام/