وزارت کشور خودروهای کاربراتوری را در کلاس سبز گذاشت/ با تغییرات پی‌ در پی، طرح کاهش را بی‌اثر می‌کنند

به گزارش گروه اجتماعی آنا، وحید حسینی با انتقاد از این تصمیم وزارت کشور درباره طرح کاهش افزود: وزارت کشور اجرای طرح کاهش را به خودروهای فرسوده محدوده کرده و خودروهای کاربراتوری را وارد کلاس خودروهای سبز کرده است. در حالی که برای چنین تصمیمی یعنی منع تردد خودروهای فرسوده اساسا به اجرای طرح کاهش نیازی نیست و بر اساس مصوبه هیات وزیران در سال ۸۹ تردد این خودروها در تهران ممنوع است، البته این مصوبه مانند بسیاری دیگر از طرح و برنامه‌های کاهش آلودگی هوا هیچ وقت توسط پلیس اجرا نشده و کسی هم اعتراض نکرده که چرا خودروهای فرسوده که دارند مردم را می‌کشند جریمه نمی‌شوند.

او با تاکید بر اینکه امکان اجرای پلکانی و تدریجی طرح کاهش وجود دارد اما تغییر طبقه‌بندی آن به شکلی که اکنون وزارت کشور پیشنهاد داده ممکن نیست، ادامه داد: هدف ما از این طرح، کاهش آلودگی هوا بوده است. با این تغییرات عملا طرح کاهش بی‌اثر خواهد شد و تاثیر مورد انتظار ما را در کاهش آلودگی هوای تهران نخواهد داشت و اساسا طرح دیگری است؛ بنابراین ما با این تغییرات آن را تایید نمی‌کنیم.

می‌گویند بهتر است مردم بمیرند ولی امکان تردد با ماشین‌های فرسوده را داشته باشند

حسینی با تاکید بر اینکه کمتر از ۵۰۰ هزار خودرو در تهران مشمول محدودیت تردد می‌شوند، ادامه داد: ۵۰۰ هزار خودروی آلاینده و فرسوده جان میلیون‌ها نفر را در این شهر به مخاطره انداخته‌اند و من تعجب می‌کنم که عده‌ای می‌گویند بهتر است مردم بمیرند ولی بتوانند با ماشین‌های فرسوده در تهران تردد کنند. مگر نمی‌بینیم که هوای آلوده چه بر سر بیماران قلبی و تنفسی و کودکان ما آورده است؟ سرطان و انواع بیماری‌های ریوی و انواع آلرژی‌ها در میان مردم و بچه‌های این شهر شایع شده، اما هنوز تعدادی از مسئولان حاضر نیستند به خاطر حفظ جان 10 میلیون نفر این ۵۰۰ هزار خودرو را وادار کنند که خودروهایشان را به خودروهای استاندارد ارتقا بدهند.

او با بیان اینکه در هیچ جای دنیا یک نفر نمی‌تواند با یک وسیله شخصی که آلاینده‌های مرگبار به هوا می‌فرستد در شهر تردد کند و سلامت دیگران را به خطر بیاندازد، ادامه داد: طرح کاهش یک طرح زیست‌محیطی است، حافظ جان انسان‌ها و کودکان شهر ما. شگفت‌انگیز است که در کشوری عده‌ای بیایند و بگویند ما با کاهش آلودگی هوا مخالف هستیم.

حسینی افزود: کار ما در شرکت کنترل کیفیت هوا اندازه‌گیری روزانه آلاینده‌ها است و می‌‌دانیم که هر روز در این شهر چه خبر است و نفس کشیدن در هوای تهران چه بلایی بر سر مردم می‌آورد و طرح کاهش با همین دغدغه و تنها برای بهبود کیفیت هوای تهران تهیه و پیشنهاد شده است و از نظر من کسانی که با طرح‌های کاهش آلودگی هوا مخالفت می‌کنند در واقع با حفظ سلامت انسان‌های این شهر مخالفند.

مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوا با انتقاد از اینکه قوانین مربوط به کاهش آلودگی در ایران به راحتی نادیده گرفته می‌شود، ادامه داد: در ایران هیچ خودرویی را به دلیل فرسودگی جریمه نمی‌کنند، خودروها با ورود به محدوده زوج و فرد هم جریمه نمی‌شوند، خودروهای دیزل فرسوده هم خلاف قانون در تهران آزادانه تردد می‌کنند، نداشتن معاینه فنی هم از نظر مسوولان ایرادی ندارد و جریمه‌ای برای آن نوشته نمی‌شود، سئوال ما این است که اگر قرار است این قوانین اجرا نشود پس به چه دلیلی تصویب شده است؟

حسینی با تاکید بر اینکه پلیس طرح کاهش را در جلسه شورای عالی ترافیک امضا کرده است، ادامه داد: انتظار ما این بود که برادران ما در پلیس راهنمایی و رانندگی برای اجرای طرحی که هدفش سلامت مردم است با ما همراهی کنند. به همین منظور هم تمام محدوده زوج و فرد فعلی که محدوده طرح کاهش در آینده خواهد بود به دوربین‌های مخصوص ثبت جرایم تجهیز شده، شهرداری تهران به رغم هزینه سنگین این مسئولیت را بر عهده گرفت تا برای اجرای طرح کاهش فشاری به نیروهای پلیس وارد نشود و فرایند جریمه کردن خودروها مکانیزه باشد و ما همچنان امیدواریم بتوانیم با موافقت پلیس این طرح را هرچه سریع‌تر اجرایی کنیم.

سالانه هزاران نفر در تهران به دلیل هوای آلوده می‌میرند

او ادامه داد: در تهران سالانه هزاران نفر به طور مستقیم و غیر مستقیم دقیقا به دلیل هوای آلوده جان خود را از دست می‌دهند.

انتقاد مدیرعامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران گفت: در شرکت کنترل کیفیت هوا می‌دانیم که آلودگی هوا دارد مردم را می‌کشد، این را هم می‌دانیم که پیاده‌سازی طرح کاهش که به تدریج موجب خروج خودروهای آلاینده از تهران می‌شود، زحمت و هزینه اجتماعی دارد. اما مسئولان و مدیرانی که این طرح را پیاده‌سازی و اجرا می‌کنند در برابر مردم و سلامت افراد این شهر مسئول هستند و باید اکنون یک تصمیم جدی بگیرند. اینکه آیا حاضرند هزینه فشارهای اجتماعی و مسئولیت مدنی خود را بپذیرند و با پیاده‌سازی به موقع، دقیق و بی‌نقصِ یک طرح مطالعه شده، جان میلیون‌ها نفر از شهروندان را نجات دهند یا گوشه عافیت بگزینند و به تماشای هدر رفتن جان‌ها بنشینند؟ من امیدوارم که راه دوم را انتخاب کنند.