دانشجوی پزشکی جانبازی که دست از جبهه نکشید
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، دانشجویان مکتب شهادت، بهعنوان علمداران جبهه علم، فرهنگ و مقاومت، اسطورههایی هستند که تنها به عصر خود اختصاص نداشتند. در سنگر علم با سلاح قلم، در سنگر فرهنگ با سلاح اخلاق، عقیده و ایمان و در سنگر مقاومت با سلاح جنگ، جهاد کردند تا عاقبت خالصانه به دیدار معبود شتافتند. جبهههای جنگ، فقط تیر و ترکش نبود؛ جبهههای جنگ، دانشگاه اخلاق بود. دانشگاهی انسانساز؛ دانشگاهی که در مدت کوتاهی یک سرباز صفر را به استراتژیست بزرگ جنگی تبدیل کرد. دانشگاهی بود که شناسنامه دانشجویانش قرآن بود؛ دانشگاهی که دانشجویانش رفتند تا خط امام بماند؛ دانشگاهی که برخی فارغالتحصیلانش پس از ۲۸ سال به خانه برگشتند و بسیاری هم بازنگشتند؛ آری، دانشجویان مکتب شهادت تا ابد الگوی جوانان آزاداندیش در هرکجای جهان خواهند بود.
متن حاضر، بیست و هفتمین شماره از مجموعه دانشجویان مکتب شهادت و خلاصهای از زندگینامه دانشجوی شهید محمدهادی خوشنیت جهرمی است.
شهید محمدهادی خوشنیت جهرمی 28 مرداد ۱۳۴۶ و در سالروز میلاد حضرت زهرا (س) در شهرستان شیراز چشم به جهان گشود. در خانوادهای متدین پرورش یافت و از کودکی به گفتن اذان و اقامه در بنای مقدس فاطمیه شیراز میپرداخت و با مسجد و جماعت انس میگرفت. محمدهادی به خلق و خویی پسندیده و حسنه آراسته بود.
در جریان انقلاب، در راهپیماییهای عظیم مردم شیراز شرکت میکرد و پس از پیروزی انقلاب نیز به فعالیتهای فرهنگی خود ادامه داد و در گروه مقاومت مسجد کشتکاران شیراز و سایر مساجد به فعالیت پرداخت. با آغاز جنگ تحمیلی به میدان نبرد رفت و با سن و سال کم و در سال ۱۳۶۱ در یکی از پادگانهای شیراز دوره نظامی را طی کرد.
وی در نخستین مأموریت در راه جنگ، در جبهه جنوب حضور یافت و در منطقه زبیدات و در عملیات والفجر مقدماتی از ناحیه سینه و دست بهشدت مجروح شد به حدی که درمان در بیمارستانهای شیراز و اصفهان نتیجه نداد تا اینکه به دست فردی که از لطف و احسان امامان معصوم (ع) سیراب بود به شفای عاجل رسید و سبب حیرت همگان شد.
او بار دیگر راهی جبهه شد و در عملیات کربلای ۴ توسط سموم و مواد شیمیایی آسیب دید. با وجود جانبازی در آزمون سراسری شرکت کرد و در رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز پذیرفته شد. پس از اعلام نتایج آزمون بیدرنگ و برای چهارمین بار به سمت جبهه شتافت و این بار با شرکت در طرح عملیات کربلای ۵، به رزم و مبارزه پرداخت تا اینکه در 19 دیماه 1365 به درجه والای شهادت نایل شد. در تاريخ 65/10/20 از طرف بنياد به خانواده او خبر شهادتش را رساندند و در تاريخ 65/10/25 پيکر مطهرش در شيراز قطعه شهدا به خاک سپرده شد.
وصیتنامه شهید محمدهادی خوشنیت جهرمی
بسم الله الرحمن الرحیم
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِیکُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِیمٍ (۱۰) تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِکُمْ وَأَنفُسِکُمْ ذَلِکُمْ خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ (۱۱) (سوره مبارکه صف)
ای کسانی که ایمان آوردهاید! آیا شما را به تجارتی راهنمایی کنم که شما را از عذاب دردناک رهایی میبخشد؟!(۱۰) به خدا و رسولش ایمان بیاورید و با اموال و جانهایتان در راه خدا جهاد کنید؛ این برای شما (از هر چیز) بهتر است اگر بدانید!(۱۱)
با سلام و درود فراوان به پیشگاه مقدس حضرت ولیعصر مهدی موعود (عج) و نایب بر حقشان رهبر عظیمالشأن و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی، وصیتنامهام را مینویسم.
ای خدای من بیش از آنی به سبب بدی نیت و قصدم مرا میان مردم رسوا نکردی و بهوسیله گناهانم هلاک و تباهم ننمودی. بار خدایا اگر بخواهی از ما بگذری از فضل احسان تو است نه شایستگی ما و اگر بخواهی ما را به کیفر رسانی از عدل و دادگری توست نه ستم بر ما پس به نعمت بیپایان خود بخششت را بر ما آسان فرما و به گذشت از گناهان ما را از کیفر رهایی ده زیرا در بازپرسی از کردار و گفتار ما را توانایی دادگری تو نیست و بی عفو تو هیچیک از ما رهایی از عذاب پیدا نخواهد.
ای اهل ایمان آیا شما را به تجارتی سودمند که شما از عذاب دردناک نجات بخشد دلالت کنم. آن تجارت این است که به خدا و رسول او ایمان آورید و به مال و جان در راه خدا جهاد کنید که این اگر دانا باشید برای شما بهتر است.
وصیتی با پدر و مادرم:
پدر و مادر عزیزم از شما خواهش میکنم که مرا حلال کنید چونکه مرا با وجود زحمت و مشقت فراوان جوانی مسلمان و در خط امام تربیت کردید بنابراین بزرگترین حق و دینی که بر گردن من است متوجه شما است حال دین خود را برمن حلال کنید تا توانسته باشم دین خود را به اسلام و امام و یاوران صدیقش بجا آورده باشم. پدر و مادر عزیزم امیدوارم اینکه امانت خدا را به صاحبش آنطوری که شایسته است برگردانیده این همواره صابر و راضی به رضای حضرت حق باشید و امید آن را دارم که خود وسیله رو سفیدی شما نزد سرور آزادگان و سالار شهیدان حضرت حسینابنعلی (ع) باشد.
خدایا تو میدانی از اینکه سرباز چنین امامی هستم و در چنین زمانی زندگی میکنم چقدر راضی و خشنود هستم.
وصیتی با برادران:
برادران عزیزم این را بهوضوح میدانم که در یاریرساندن به امام و یاران صدیقش هرگز کوتاهی نمیکنید و این را میگویم همچون یاران اباعبدالله الحسین در برابر این جنگ تحمیلی تا آخرین قطرات خون خود ایستادگی کنید.
خانواده عزیزم همه شما را به خدای بزرگ میسپارم و از شما درخواست میکنم که از طرف این حقیر از کلیه دوستان و آشنایان خانواده و دیگران برایم حلال بودی طلب کنید و اگر کسی حقی بر گردن این بنده حقیر دارد به خانوادهام مراجعه و حق خویش را بگیرد.
وصیتی با دوستان:
دوستان عزیزم از این مدت زیادی در جوار هم بودیم و من نتوانستم از وجود شماها کمال استفاده کنم از شما عذر میخواهم و تقاضا دارم که برایم درخواست آمرزش و مغفرت از خدای بزرگ طلب کنید و در دعاهایتان هرگز این بنده حقیر را فراموش نکنید و من خودم را کوچکتر و ضعیفتر از آن میدانم که پیامی به شما برادران عزیزم بدهم فقط تنها مطلب من اینگونه است که مطیع حضرت امام باشید و نصیحتهای ایشان را به جان دل بخرید و بجا بیاورید.
بارالها تو را به پهلوی شکسته صدیقه کبری فاطمه زهرا (س) قَسَمت میدهم که این امام عزیز و این امید دل تمامی مظلومین جهان تا ظهور حضرت بقیهالله اعظم مهدی موعود (عج) با صحت و سلامتی کامل حفظ بفرما.
خداوندا به نالههای نیمهشب علی (ع) در نخلستانهای اطراف کوفه قسمت میدهم که این یاوران امام که جان خود را در کف اخلاص و پایداری اسلام و این جمهوری اسلامی قرارداده اند پیروز و موفق بگردان.
انتهای پیام/4126/
انتهای پیام/