یک بام و دو هوای پیامرسانها
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، اطلاعرسانی مبتنی بر الگوی مناسب میتواند فرد و جامعه را از مرحله کماطلاعی و سادگی به مرحله پراطلاعی و پیچیدگی یا از مرحله بیرغبتی به مرحله تمایل و گرایش سوق دهد و یا به تغییر عقیده آنها نسبت به یک کالا، خدمات و یک ایده بینجامد.
اطلاعرسانی و خبردهی رکن اصلی بسیاری از ارتباطات کنونی است و نمیتوان آن را از چرخه فعالیتهای هیچ گروه، نهاد یا سازمانی حذف کرد. در سازمانها و ادارات به اطلاعرسانی به عنوان جذب مخاطب هم نگریسته میشود؛ مخاطبی که اگر به خوبی نتواند برای پاسخگویی به نیاز و خواستهاش اقدام کند، تمامی تلاش یک سازمان را ابتر میبیند. اطلاعرسانی و تبلیغات چنان در هم تنیدهاند که گاه مرز میان آنها قابل تمایز نیست. آنچنان که فرانک وبستر اندیشمند بزرگ انتقادی انگلیس در کتاب نظریههای جامعه اطلاعاتی خود به هنگام توصیف فرآیندها و روندهای ارتباطات و اطلاعات در شرایط کنونی میگوید: «ما اکنون با فرهنگی تبلیغی خو میگیریم که در آن به سختی میتوانیم میان نقطهای که قلمرو تبلیغات در آن به پایان میرسد و اطلاعات غیر جانبدارانه (اطلاعرسانی) آغاز میشود، خط حایلی بکشیم.»
گسترش ضریب نفوذ اینترنت و سهولت دسترسی به فضای مجازی سببشده تا ارکانهای سنتی رسانه همچون روزنامه، تلویزیون، رادیو و حتی سایتهای خبری با اقبال کمتری از سوی مخاطبان روبهرو شده و پیام رسانها جایگزین آن شوند. اینجاست که شبکههای اجتماعی توانسته خلأ میان مخاطب، نهاد، اطلاعرسانی و تبلیغ را پر کند و حالا کمتر نهاد و سازمانی است که در ابعاد مختلف از سطوح محلی تا کلان، با راهاندازی یک کانال یا گروه سعی در اطلاعرسانی نداشته باشد.
در گروههای مجازی، مخاطب فاعل بوده و در میان بازار مکاره اطلاعرسانی، انتخاب میکند که همچنان عضو کانال هر سازمان باشد یا خیر، انتخاب میکند که کدام خبر و تصویر یا فیلم را ببیند و از کنار کدام به راحتی بگذرد و به سهولت نسبت به هر کدام از مطالب واکنش نشان دهد و واکنشش را در قالب کامنت، ارسال پیام خصوصی یا شرکت در نظرسنجی به اطلاع صاحبان خبر برساند. نباید از کنار تأثیر عمیق و شگرف جهش اطلاعرسانی بر بستر پیامرسان و شبکههای اجتماعی، اطلاعیابی مخاطب به طرق آسان، کمهزینه و در دسترس و از همه مهمتر سیاست یک بام و دوهوا در لزوم و چگونگی اطلاع رسانی گذشت.
منبع: جوان
انتهای پیام/4112/
انتهای پیام/