گردشگران خارجی چرا صنایع دستی نمیخرند
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، خیابان استاد نجاتالهی تقریباً به عنوان بورس فروش صنایع دستی در تهران شناخته شده است، اما در یک روز پاییزی که به سراغ فروشگاههای صنایع دستی این خیابان میروم، پرنده در آنها پر نمیزد. فروشگاهها مملو از صنایع دستی نفیس و اعلای ایرانی اما بدون مشتری در حال خاک خوردن است.
میگویند فروشگاههای سرتاسر این خیابان به صورت زنجیرهای، متعلق به چند نفر است، اما چه اهمیتی دارد که این فروشگاهها زنجیرهای باشند یا غیر زنجیرهای، موضوع این است که چه مشکلاتی برای خرید صنایع دستی توسط گردشگران خارجی وجود دارد و چرا خارجیها صنایع دستی نمیخرند؟
فروشندههای در انتظار مشتری، از بیکاری یا با هم گپ میزنند یا در حال مکالمه با تلفن هستند. برخی نیز دست زیر چانه زده و به نظاره خیابان نشستهاند. از چند نفر میخواهم که راجع به مشکلات خرید صنایع دستی توسط گردشگران خارجی بپرسم، اما گویی کسالت بازار صنایع دستی به آنها نیز سرایت کرده و از گفتگو در این زمینه امتناع میکنند.
در نهایت مسئول دو فروشگاه از این موضوع استقبال میکنند؛ سیدحمید میرحسینی مدیر یکی از فروشگاههای صنایع دستی درباره مشکلاتی که گردشگران خارجی برای خرید صنایع دستی دارند، اینگونه توضیح میدهد: توریستها به خاطر تحریم ایران، نمیتوانند در کشور ما از «مَستر کارت» استفاده کنند و این مشکل زمانی دوچندان میشود که آنها پول نقد نیز به همراه خود نمیآورند به همین دلیل نمیتوانند خریدی در ایران انجام دهند.
او میافزاید: مشکل اصلی توریستها، پرداخت پول و حمل و نقل صنایع دستی است که میخواهند خریداری کنند، به عنوان مثال گردشگر میخواهد فرش ایرانی بخرد، اما این کار را انجام نمیدهد و میگوید که مجاز به حمل بیشتر از یک وزن خاص نیست، اما به طور دقیق دلیل این حرف آنها را نمیدانم.
غیرقابل استفاده بودن مَستر کارت برای گردشگران خارجی
وی با بیان اینکه بارها تلاش کردهاند با تلفن همراه به صورت اینترنتی به حساب کسی در خارج از کشور، پول واریز کنند، گفت: این کار نیز ممکن نشد، چرا که هنگام تبادل پول به صورت اینترنتی، مقصد سؤال میشود و وقتی مقصد ایران باشد، اجازه جابجایی پول داده نمیشود.
میرحسینی گفت: نکته جالب اینجاست که با وجود ارزان شدن قیمت صنایع دستی ایرانی برای خارجیها به دلیل افزایش نرخ ارز در کشور، همچنان با نخریدن صنایع دستی مواجهیم.
وی توضیح داد: به نظر میرسد با اینکه قیمت دلار در ایران افزایش یافته، تعداد توریستها و خارجیهایی که به ایران سفر میکنند بیشتر نشده است. اکنون خارجیهایی که برای خرید صنایع دستی به فروشگاههای ما مراجعه میکنند، در ایران مشغول به کار هستند همچون چینیهایی که در ایران کار میکنند و درآمدشان نیز به دلار است.
به گفته این فعال صنایع دستی، پس از چینیها، تعداد مشتریهای روس فروشگاههای صنایع دستی این رسته، بیشتر از سایر گردشگران است.
میرحسینی ادامه داد: تعداد گردشگران عراقی نیز اخیرا افزایش یافته که هم برای زیارت به ایران میآیند و هم بالا رفتن ارزش پول عراق در مقابل ریال ایران، باعث انگیزه آنها برای سفر به کشورمان شده است.
وی اینگونه توضیح داد: اگر اصفهان بروید میبینید گروههای گردشگران خارجی اغلب سن بالا هستند، مشخص است بازنشستهاند و با تورهای ارزان قیمت به ایران سفر کردهاند.
مدیر این فروشگاه صنایع دستی اضافه کرد که هفته ای دو یا سه توریست برای خرید به فروشگاههای صنایع دستی مراجعه میکنند و حتی گاهی در طول هفته، هیچ گردشگری به فروشگاهها مراجعه نمیکند.
میرحسینی گفت: اگر مستر کارت و ویزا کارت در کشور ما فعال بود، دستکم این تعداد محدود گردشگرانی که به فروشگاههای صنایع دستی مراجعه میکنند، صنایع دستی میخریدند، بسیاری از مشتریها خریدهای بیش از 20-30 میلیون انجام میدادند، آنها به عنوان مثال میخواهند تابلو نقره یا فرش بخرند، اما نمیتوانند از مَستر کارتشان در ایران استفاده کنند.
معضلاتی که در هم پیچیده است
علی نجاریان مسئول یکی دیگر از فروشگاههای صنایع دستی در خیابان استاد نجاتالهی نیز میگوید: اکنون شما هر جا برای خرید بروید پول نقد به همراه خود نمیبرید، بنابراین توریستها پول نقد به همراه ندارند.
او نیز همچون همکارش با بیان اینکه مستر کارت در ایران قابل استفاده نیست، گفت: قبلاً مستر کارت در برخی هتلها و بانکها قابل استفاده بود، گردشگر با مراجعه به هتل و بانک، پول نقد برداشت میکرد و خریدش را از فروشگاههای صنایع دستی انجام میداد اما ظاهراً اکنون این امکان وجود ندارد.
وی ادامه داد: اکنون تعداد توریستهایی که برای خرید صنایع دستی مراجعه میکنند، نسبت به دو سال قبل بسیار کمتر شده است در صورتی که باید بیشتر شود چون ارزش دلار در ایران افزایش داشته است.
نجاریان ادامه داد: 90 درصد گردشگرانی که به ایران میآیند، به اصفهان و شیراز سفر میکنند و همانجا هم خرید صنایع دستی خود را انجام میدهند به همین دلیل تهران چندان برای آنها جاذبه ای ندارد.
این فعال حوزه صنایع دستی ادامه داد: بیش از 50 درصد توریستها سن بالایی دارند، اما اکنون توریستهای چینی در همه ردههای سنی به ایران سفر میکنند که نمیدانم دلیل آن چیست؟ او نیز معتقد است اکنون به علت افزایش نرخ ارز، چینیها ایران را بهترین کشور برای خرید میدانند.
وی به تبلیغهای منفی در مورد ایران در دنیا نیز اشاره کرد و گفت: وقتی توریستها میآیند، میگویند که در مورد ایران بسیار بد شنیدهاند، در حالی که مشاهدات آنها از ایران با تبلیغهای منفی در مورد کشورمان، بسیار متفاوت است.
گردشگر درجه یک به ایران نمیآید
اما نیما ذاکری تولیدکننده و فعال صنایع دستی معتقد است گردشگرانی که ایران را برای سفر انتخاب میکنند، گردشگر درجه دو یا سه هستند که با سنین بالای 50 و 60 سال فقط برای دیدن آثار تاریخی به ایران میآیند تا عکس یادگاری بگیرند و سوغاتی کوچکی برای خود به یادگار ببرند و یا در کشور خود به دیگران هدیه دهند.
او که یکی از گردانندگان کمپین حمایت از صنایع دستی ایران است، میافزاید: با بسیاری از گردشگرانی که گفتگو کردم، آنها میگویند ما میخواهیم سوغاتی از ایران بخریم که بسیار کم حجم باشد، وزن و هزینه زیادی هم برایشان نداشته باشد.
این فعال صنایع دستی با بیان اینکه بسیاری از گردشگرانی که به دنبال نماد یا المان ایران هستند، گفت: گردشگری میگفت «من نماد میدان آزادی را میخواهم، از آن محصولات آهن ربایی که روی در یخچال یا دیوار میچسبد، 10-20 عدد از آنها را میخرم و به عنوان سوغاتی به خانواده و دوستانم هدیه میدهم».
ذاکری توضیح داد: این موضوع نشان میدهد آن افرادی که به عنوان گردشگر وارد ایران میشوند، از لحاظ مالی، گردشگر قویای نیستند که بخواهند در مجموع سبب ارزآوری برای کشور شوند.
همین تعداد گردشگر خارجی نیز ارزآوری برای ایران ندارند
وی در ادامه گفت: باید در این زمینه بسیار تلاش و تبلیغ کرد، تا بتوان گردشگر خارجی را جذب ایران کرد تا آثار تاریخی و صنایع دستی ایران را بشناسند و از صنایع دستی ایران خریداری کنند اما متأسفانه کسانی که به عنوان گردشگر به ایران میآیند، بیشتر به دنبال گرفتن عکس یادگاری با آثار و اماکن تاریخی هستند و سفری ارزان میخواهند.
فعال صنایع دستی اضافه کرد: ما خودمان نمیدانیم و هنوز به پاسخ این سؤال نرسیدهایم که چرا گردشگران خارجی، خریدهایی میکنند که حجم بسیار کمی دارد. ما در یکی از نمایشگاه، گلیم عرضه میکردیم که حجم چندانی نداشت اما گردشگران میگفتند سنگین است و آن را نمیخریدند. جعبهای برای گلیم داشتیم که راحت بستهبندی میشد اما با این اوصاف بازهم گردشگران آن را نمیخریدند.
وی ادامه داد: باید از مسئولان سازمان هواپیمایی پرسید که آیا گردشگران هنگام بازگشت در فرودگاه محدودیتی دارند یا نمیخواهند هزینه گمرکی یا بار اضافه دهند؟
ذاکری گفت: البته موضوع دیگری نیز وجود دارد و آن اینکه صنایع دستی در کشور ما بستهبندی مناسبی ندارد، مثلاً اگر بخواهند یک ساعت خاتم بخرند، این ساعت را باید درون یک ورقه حبابی قرار داد تا از لطمات ضربه در قسمت بار هواپیما، در امان بماند.
وی ادامه داد: توریست با دیدن بستهبندی نامناسب صنایع دستی میگوید اگر من این ساعت خاتم یا هر صنایع دستی دیگر را خریداری کنم، اگر شکست، کسی در کشور من نمیتواند آن را تعمیر کند، به همین دلیل نمیخرم.
صنایع دستی ایرانی، بستهبندی مناسب ندارند
این گرداننده کمپین حمایت از صنایع دستی ایران ادامه داد: باید تولیدکنندهها را به بستهبندی مناسب مشتاق کنیم، با مراجعه به نمایشگاههای داخلی، خواهید دید از 100- 200 غرفه، تعداد کمی از آنها دارای بستهبندی استاندارد و مطلوب است. ما در حد اینکه یک صنایع دستی را داخل یک جعبه قرار دهیم و آن را به مشتری بفروشیم، بستهبندی را انجام میدهیم، این در حالی است که برای هر رشته و محصول، باید بستهبندی ویژه داشته باشیم.
به گفته ذاکری، صنایع دستی شکستنی را نمیتوان در بستهبندی صنایع دستی پارچهای قرار داد، بستهبندی و جعبههای آنها با هم متفاوت است و گردشگر خارجی هنگام خرید، به تمام این مسائل فکر کرده و سعی میکند محصولی بخرد که آسیب نبیند.
گران فروشی صنایع دستی
وی در مورد مراجعه اندک گردشگران خارجی به فروشگاههای صنایع دستی خیابان استاد نجاتالهی نیز گفت: یکی از مهمترین دلایل این است که حتی خارجیها هم فهمیدهاند که در خیابان ویلا صنایع دستی را گران عرضه میکنند.
به گفته وی، توریستهای خارجی، راهنمای گردشگر دارند که به آنها میگویند کدام مناطق، صنایع دستی با قیمت مناسب و در کجا گرانتر عرضه میشود.
ذاکری توضیح داد: البته این را نیز اضافه کنم که برخی محصولات صنایع دستی همچون چرم ایرانی، نقاشی روی شیشه، آثار پارچهای و زیورآلات ایرانی فروش خوبی دارند.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/4028/
انتهای پیام/