کویر مرکزی ایران قطب حرارتی زمین

به گزارش خبرنگار حوزه سفر و گردشگری گروه اجتماعی خبرگزاری آنا، کویرهای ایران نیز به‌اندازه جنگل‌های ایران زیبا و جذاب هستند و قابلیت جذب گردشگر را دارند اما یک تفاوت عمده وجود دارد که کویر را نمی‌توان در فصل‌های گرم سال رصد کرد زیرا به‌دلیل دمای بالای هوا نمی‌توان در آن دوام آورد.

کویر مرکزی یا دشت کویر یکی از کویرهای ایران است که در مساحتی به طول ۸۰۰ کیلومتر و عرض ۳۲۰ کیلومتر در جنوب رشته‌کوه البرز قرار گرفته است.

این کویر پهناور در بین برخی از شهرها از دامغان گرفته تا طبس قرار دارد و بیابان‌های مروست و دامغان و خارتوران در آن قرار گرفته است

نکته قابل‌ توجه در این کویر وجود باتلاق‌های وسیع است و به همین دلیل به‌شدت سفارش شده است که بدون یک بلد ماهر به این کویر پا نگذارید. البته در حاشیه باتلاق‌های این کویر گیاهان شورپسند نیز واقع‌ شده‌اند که غذای حیواناتی مانند شتر را تأمین می‌کند.

یکی از نقاط منحصربه‌فرد این کویر این است که یکی از قطب‌های حرارتی زمین به‌حساب می‌آید و دمای آن در برخی از مناطق تا ۶۰ درجه نیز می‌رسد و تفاوت دمای آن در روز و شب به ۷۰ درجه سانتی‌گراد هم می‌رسد.

تپه‌های شنی این کویر یکی از جاذبه‌های آن به‌حساب می آید اما باز هم باید احتیاط کرد و در مسیرهایی که تورگردانان انتخاب و معرفی می‌کنند آن‌هم با اتومبیل‌های مناسب شن‌گردی وارد شد تا خطری گردشگران را تهدید نکند.

نبود پوشش گیاهی و وسعت زمین در این محدوده باعث می‌شود که کمترین بارش در این منطقه باتلاق‌های وحشتناکی را ایجاد کند. به همین دلیل کارشناسان توصیه می‌کنند قبل از رفتن به کویر باید تمام شرایط آب و هوایی رصد شود تا سفر در ماه‌های بارندگی انجام نشود.

خاک کویر، زرد است و در آن نمک به‌وفور پیدا می‌شود. قسمتی از زمین‌های این کویر پوشیده از سوراخ‌هایی به شکل دهانه آتش‌فشان است که در اثر تبخیر سریع آب و پوکی جنس خاک ایجاد شده است و همین صخره‌های آتش‌فشانی مناظر زیبا و منحصربه‌فردی را در این کویر پهناور ایجاد کرده است.

انتهای پیام/4087