پرتودرمانی با دوز بالا و کوتاهمدت اثر بیشتری در درمان سرطان پستان دارد
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا به نقل از medicalnewstoday، پس از سرطان پوست، سرطان پستان شایعترین سرطان در میان زنان در ایالات متحده آمریکا است و تخمین زده میشود که از بین 230 هزار زنان آمریکایی مبتلا به سرطان پستان تعداد 40 هزار نفر زندگی خود را بر اثر این بیماری از دست دهند.
پرتو درمانی روشی است رایج که به جهت کاهش خطر عود سرطان، برای زنان مبتلا به سرطان پستان که در مراحل اولیه بیماری به سر میبرند و همچنین تحت عمل جراحی قرار گرفته اند، کار میرود.
در ایالات متحده، پرتو درمانی به صورت تابشهایی با دوز پائین و بازه زمانی طولانیتر به کل پستان، برای بیماران مبتلا به سرطان پستان مرسوم است و روشی است که اصطلاحا به آن CF-WBI میگویند که بعنوان یکی از رایجترین انواع پرتو درمانی در انجمن مبتلایان به سرطان پستان شناخته شده است.
گزینه درمانی دیگری که برای بیماران پیشنهاد میشود، دوزهای بالاتری از تابش ولی با بازه زمانی کوتاه تر است که به آن HF-WBI میگویند.
طبق مطالعات انجام شده در انگلستان و در کانادا، درصد عود بیماری و بقای بیماران در هر دو روش پرتو درمانی، یکسان گزارش شده است.
دکتر Simona Shaitelman متخصص انکولوژی و پرتودرمانی از مرکز تحقیقاتی و سرطان شناسی آندرسون در دانشگاه تگزاس پس از این پژوهش، سئوالی را به این شکل مطرح میکند: با وجود تکنولوژی مدرن و دانستن اینکه که بقا و عود بیماری در هر دو روش برابر است، آیا بهتر نیست برای بیماران روش درمانی که نتیجه بهتری را به همراه دارد، تجویز کنیم؟
بیمارانی که از روش درمانی HF-WBI استفاده کرده بودند، پس از گذشت 6 ماه زندگی اجتماعی بهتری در کنار خانواده خود تجربه کردند.
برای پیدا کردن جواب این سوال، دکتر Shaitelman و همکارانش اطلاعات 287 زن 40 سال به بالا و مبتلا به سرطان پستان که در مراحل اولیه بیماری شناسایی و مورد جراحی قرار گرفته بودند را مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
از این بیماران، 149 نفر به طور تصادفی CF-WBI را با دوز 50 Gy/25 به علاوه یک دوز افزایشی و 138 نفر روش درمانی HF-WBI را با دوز 42.56 Gy/16 را تجربه کردند. این روشهای درمانی به مدت 6 ماه بر روی این زنان مورد بررسی و اثرات جانبی و سمی داروها و همچنین تأثیر روند درمان بر کیفیت کوتاه مدت و بلند مدت زندگی آنان مورد ارزیابی قرار گرفت.
پژوهشگران دریافتند که در طول درمان، بیمارانی که HF-WBI را دریافت کرده بودند، مشکلات کمتری همچون: درماتیت حاد، خارش شدید، درد پستان، هایپرپیگمانتاسیون و خستگی ناشی از اثرات جانبی داروها، نسبت به کسانی که تحت درمان با روش CF-WBI بودند، گزارش کردند. ضمن آنکه خستگی کمتر و انرژی بیشتری در بیماران تحت درمان با HF-WBI مشاهده شد.
دکتر Shaitelman میگوید: آنچه برای زنان بیمار اولویت دارد، بازگشت به زندگی عادی پس از گذشت 6 ماه است چرا که بسیاری از این زنان شاغلند، مادرند و یا زندگی اجتماعی مهمی دارند که برای حفظ آن باید زندگی عادی خود را داشته باشند.
هرچند پژوهشگران معتقدند؛ دست آخر باید انتخاب روش درمانی را به عنوان بخشی از فرایند تصمیمگیری به بیماران واگذار کرد ولی بر این باورند که با این مطالعه توانسته قطعهای گم شده از پازل درمان بیماران را پیدا کنند. آنها معتقدند که اگر پرتودرمانی در کل پستان مورد نیاز است پس باید در اکثر بیماران مبتلا به سرطان که در مراحل اولیه بیماری هستند مورد استفاده قرار گیرد.
مطالعه دیگری در خصوص اثرات جانبی و سمی HF-WBI و CF-WBI توسط دکتر Eshma Jagsi و دکتر Ann Arbor و همکارانشان در دانشگاه میشیگان به مدت یک هفته بر روی بیماران انجام گرفت.
در این مطالعه از 2309 زن که مورد جراحی پستان و پرتو درمانی قرار گرفته بودند، 570 نفر با درمان HF-WBI و 1731 نفر با درمان CF-WBI مورد بررسی قرار گرفتند. پژوهشگران دریافتند که بیمارانی که تحت CF-WBI قرار داشتند واکنش های پوستی ، درد پستان و خستگی بیشتری را نسبت به کسانی که HF-WBI دریافت کرده بودند نشان دادند.
با این حال، پس از 6 ماه پیگیری، دکتر Eshma Jagsi و همکارانش تفاوت موجود در اثرات سمی بین هر روش درمانی را به دست آوردند. آنها به این نتیجه رسیدند که درمان با روش HF-WBIکم هزینهتر، مناسبتر، کم عارضهتر و با کارایی بالاتری نسبت به روش دیگر قراردارد.
ترجمه: هاله انوشه
انتهای پیام/