برخواه به صورت من سیلی زد/ سطح مربی تیم ملی پایین است
محمدرضا براری در گفتگو با خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، درباره اتفاقی که در رقابتهای جهانی برای او افتاد و منجر به از دست دادن 15 درصد شنوایاییاش شد،گفت: متأسفانه در جریان رقابتهای جهانی، برخواه سرمربی تیم ملی چندینبار به صورت من سیلی زد و فکر میکنم او یادش نمیآید، اما سیلی که به من زد بهقدری شدت داشت که باعث پارگی پردهگوشم شده و همانجا هم دچار سرگیجه شدم و مدام به اطرافیانم میگفتم که برای من آبمیوه بیاورند.
وی ادامه داد: البته برخواه این موضوع را بهگونهای نقل میکند که انگار من مقصر بودم که پرده گوشم پاره شده است. او میگوید این شیوه در وزنهبرداری مرسوم است که سرمربی برای اینکه وزنهبردار روحیه جنگنده خودش را پیدا کند به صورتش سیلی بزند، متأسفانه سطح مربی ما همینقدر است که با چک زدن زیر گوش وزنهبردار میخواهد روحیه جنگنده او را برگرداند. در کجای دنیا چنین اتفاقی میافتد؟ تیمهای دیگر در کنار وزنهبردارانشان روانشناس حضور دارد تا روحیه آنها را بالا ببرند آن وقت در ایران سرمربی به ما آسیب میزند که روحیه جنگندهای پیدا کنیم.
ملیپوش وزنهبرداری گفت: بعد از این اتفاق متأسفانه هیچکدام از مسئولان فدراسیون هم سراغی از من نگرفتند و به غیر از محسن بیرانوند دبیر فدراسیونکس دیگری با من تماس نگرفت حتی خود برخواه هم وقتی که ترکمنستان بودیم با اینکه میدانست این اتفاق برای من افتاده است و تا ساعت دو شب در بیمارستان بودم، اما پیگیر کارهای من نشد و خبری نگرفت، البته فردای آن روز به اتاق من آمد و از من حلالیت طلبید، اما من پاسخی ندادم و وقتی هم که به ایران آمدیم دیگر از او خبری نشد و پیگیر مراحل درمان من نبود. حتی در فرودگاه یک خبرنگاری که همراه ما بود، به او گفتم از برخواه بپرسد که آیا پیگیر مراحل درمان من خواهد بود یا خیر؟ که او در پاسخ تنها گفته بود رئیس فدراسیون باید پاسخگو باشد.
براری ادامه داد: به نظرم برخواه از احترام زیادی من سوءاستفاده کرده است. ما در هواپیما وقتی که به ایران برمیگشتیم یک صندلی با هم فاصله داشتیم و در کنار من سلطانی نشسته بود، او با سلطانی صحبت میکرد و برنامه تمرینی به او میداد اما با من هیچ صحبتی نمیکرد انگار که من به او آسیب زدم.
ملیپوش وزنهبرداری درباره روند درمانیاش عنوان کرد: روز گذشته به بیمارستان مراجعه کردم و پس از معاینه پزشک مشخص شد که پرده گوشم سوراخ شده است و 15 درصد شنواییام را هم از دست دادهام و با توجه به تشخیص پزشک تا 40 روز دیگر باید صبر کنم و اگر پرده گوشم ترمیم نشد باید عمل جراحی انجام بدهم. من فقط سؤالم از مسئولان فدراسیون این است که اگر یکی از اعضای خانواده خود این اتفاق برایشان میافتاد، چه عکسالعملی نشان میدهند و او را به حال خودش رها میکنند؟ دکتر باقری رئیس کمیته پزشکی فدراسیون وزنهبرداری بعد از گذشت چند روز و این اتفاقی که برای من افتاده است حتی یک تماس با من نگرفته است و ما مجبوریم علیه همدیگر مصاحبه کنیم. اگر در فدراسیون جلسهای برگزار میشد و بزرگان این موضوع را حل و فصل میکردند این اتفاقات نمیافتاد. من به هیچ عنوان نمیگویم که برخواه قصد آسیبزدن به من را داشته است، اما متأسفانه او از نظر روحی و روانی به وزنهبرداران کمکی نمیکند و این موضوع را تمام وزنهبرداران میدانند و حتی آنهایی که الان بیرون از اردوی تیم ملی هستند این موضوع را تأیید میکنند، اما هیچکدام به خاطر شرایطی که دارند نمیتوانند حرف بزنند. برخواه گاهی اوقات به قدری عصبی میشود که وزنهبردار نمیداند باید چه کار کند. به نظرم اگر او بخواهد مربیگریاش را در تیم ملی وزنهبرداری ادامه دهد حتما یک کتاب در مورد مسائل روحی و روانی ورزشکاران بخواند و از این نظر خودش را تقویت کند. بارها اتفاق افتاده بود که او در تمرین تیم ملی با وزنهبرداران بحث میکرد و من آنها را از همدیگر جدا میکردم و جو را آرام میکردم. فکر میکنم همین موضوع هم باعث شد که او با من رابطه خوبی نداشته باشد و به دنبال عدم حضور من در اردوی تیمملی باشد.
براری در واکنش به اینکه برخواه اعلام کرده بود که او به تیمملی تحمیل شده است عنوان کرد: من سالهاست در اردوی تیمملی هستم و در همه این سالها آنچه که در توانم بوده است برای تیم ملی گذاشتهام من در دورههای قبل با مربیان دیگری که کار میکردم با دو هفته تمرین به شرایط خوبی میرسیدم و رکوردهای قابل قبولی ثبت میکردم، اما در دوران مربیگری برخواه 6 ماه در حال تمرین هستم اما نمیتوانم رکوردهای خوبی ثبت کنم و تنها دلیلش این است که او از نظر روحی و روانی نمیتواند شرایط خوبی را برای وزنهبردار ایجاد کند و فقط فشار و استرس به ما وارد میکند. من بارها شده بود که در اردوی تیم ملی با او بحثم شده بود اما با احترام جوابش را میدادم شاید به خاطر همین مسائل بود که او خیلی تمایل به حضور من در اردوی تیم ملی نداشت. متأسفانه برخواه نمیداند وقتی یک وزنهبردار را با دیگری مقایسه میکند چه بار منفی برای او ایجاد میکند. بارها اتفاق افتاده بود که وزنهبرداران دیگر را با من مقایسه میکرد و همین موضوع هم باعث میشد من روحیهام را از دست بدهم.
وی گفت: اگر در تیم ما وزنهبردارانی مثل مجید عسگری، سعید علی حسینی و مکوندی حضور داشتند بهطور حتم آنها هم به مدال میرسیدند، اما از آنها بپرسید که چرا در اردوی تیم ملی حضور نداشتند؟ متأسفانه به خاطر شرایط بدی که بر وزنهبرداری حاکم است آنها رفتند. بهداد سلیمی در سن 28 سالگی از وزنهبرداری خسته شد و خداحافظی کرد در صورتی که در همین رقابتها ما وزنهبرداری را میدیدیم که با 35 سال سن همچنان روی تخته میرود و وزنه میزند. اگر بهداد خداحافظی نمیکرد بهطور حتم در این رقابتها به طلا یا نقره جهان میرسید، اما به دلیل شرایط سختی که پس از مصدومیت داشت و همچنین نبود خیلی از امکانات و از جمله روانشناس تا روحیه و شرایط او را تقویت کنند، تصمیم گرفت که همیشه از وزنهبرداری خداحافظی کند.
ملیپوش وزنهبرداری عنوان کرد: در حال حاضر رئیس کمیته پزشکی فدراسیون وزنهبرداری دکتر باقری است که او دو شغله است و به قدری مشغله دارد که به فدراسیون وزنهبرداری و اتفاقاتی که برای وزنهبرداران میافتد توجهی نمیکند. چرا او به عنوان رئیس کمیته پزشکی نباید پس از چند روز از اتفاق با من تماسی بگیرد؟ در حال حاضر گوش من خسارت دیده و در شأن من نیست که بهعنوان یک ورزشکار از سرمربی تیم ملی و فدراسیون وزنهبرداری شکایت کنم. اما چرا کمیته پزشکی نباید این مسائل را پیگیری کند. برخواه در مصاحبهاش صحبتهایی کرده که من باید از خودم دفاع کنم وگرنه به هیچ عنوان درست نیست هر دوی ما علیه هم صحبت کنیم. من و او با هم رفاقت داشتیم و جدا از بحث شاگرد و مربی سالها همدیگر را میشناختیم اما متأسفانه او حتی حق رفاقت هم به جای نیاورد و پیگیر مراحل درمانی من نشد.
براری گفت: برخواه در صحبتهایش گفته بود تمایلی نداشته که من در مسابقات جهانی حضور داشته باشم در صورتی که من عنوان ششمی را برای ایران به دست آوردم و با امتیازات خوبی که کسب کردم به تیم ملی کمک کردم و من فکر میکنم با اتفاقاتی که رخ داده است آنها تنها یک هدف دارند و این است که من دیگر در اردوی تیمملی نباشم.
وی در پایان به وضعیت شنوایی گوشش اشاره کرد و گفت: من بعد از دو روز که توانستم نامه از فدراسیون بگیرم به فدراسیون پزشکی- ورزشی مراجعه کردم که البته همانجا به من گفتند چون ملیپوش هستم نیازی به نامه نداشتم و پیگیر مراحل درمانیام شدند. در حال حاضر هم پرده گوشم سوراخ است و اگر ترمیم نشود اواخر آذر باید جراحی کنم، ضمن اینکه به خاطر افت شنوایی که برای من به وجود آمده فعلاً نمیتوانم وزنه بزنم چرا که ممکن است تعادلم را از دست بدهم و وزنه روی من بیافتد به همین خاطر فعلاً از تمرینات هم به دور هستم. اگر روز مسابقه که سرمربی تیم ملی به من آسیب زد و من وقتی زیر وزنه رفتم همه دست و پاهایم میلرزید و تعادل نداشتم، وزنه روی من میافتد آن وقت چه جوابی میتوانستند بدهند؟
انتهای پیام/4051/4057/
انتهای پیام/