قالیباف و هاشمی گزینه‌های باسابقه بهشت هستند

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری آنا در شرایطی که شهردار تهران  تغییر خواهد کرد، وزیر راه و شهرسازی استعفا کرده است، انتخابات هشتمین دوره نظام‌ مهندسی ساختمان در مهرماه امسال برگزار شده و صحبت از حل چالش‌های کشور توسط تحقیقات دانشگاهی مطرح است؛ به کارشناسی نیاز بود تا بتواند در همه این زمینه‌ها، پاسخگوی سؤالات آنا باشد.

به همین منظور با اقبال شاکری، عضو هیئت‌علمی دانشگاه و رئیس سابق کمیته عمران و حمل‌ونقل شورای شهر تهران و عضو سابق همین شورا در دوره چهارم در خصوص وضعیت عمرانی چه در شهرداری تهران و چه در وزارت راه و شهرسازی، به گفتگو نشستیم. که در ادامه، مشروح گفتگو را باهم می‌خوانیم؛

آنا: شهردار تهران با توجه به قانون «منع به‌کارگیری بازنشستگان» باید تغییر کند؛ به نظر شما تغییر مکرر شهرداران تهران می‌تواند زیان‌بار باشد؟

معتقدم قانون منع به‌کارگیری بازنشستگان اقدام خوبی از جانب مجلس برای چرخش مدیریت بخش‌های مختلف کشور است؛ ازاین‌رو نباید به خاطر یک یا دو نفر این قانون را با مصوبه جدید یا افزودن تبصره به آن تضعیف کرد؛ بلکه باید به این نکته توجه داشت که وقت شورای شهر ارزشمند است؛ چراکه کارهای بسیاری باید برای مردم تهران انجام دهند و نباید آن را برای شهردار فعلی به حاشیه ببرند، اگرچه باید به حال شهر تهران تأسف خورد که در مدت کوتاهی 4 شهردار را به خود دیده است.

به نظر من فضایی که بر شورای شهر تهران مستولی شده باید زدوده شود و باید این شورا تمام‌قامت در خدمت شهر درآید و بتواند شهرداری کارآمد و توانمند و نه سیاسی و حزبی را برای اداره امور شهر تهران منصوب کند تا شاهد اتفاقات خوبی برای تهران باشیم؛ باید افرادی قوی و باتجربه بهتر و بیشتر، برای خدمت به مردم شهر جذب کرد تا اقدامات و خدمات بزرگی؛ مانند مترو و... توسعه یابد.

بنابراین اگر شورای شهر دارای این آزاداندیشی باشد که بتواند یک شخص توانمند حتی خارج از حزب و جناح خود را به‌عنوان شهردار انتخاب کند، می‌تواند کمک مؤثری در مسیر ارائه خدمت به مردم داشته باشد.

از این‌رو به نظر می‌رسد شورای شهر حال حاضر تهران برای انتخاب شهردار بهتر است به تصمیم شورای شهر دورۀ چهارم رجوع کند و فردی را از جنس مدیریت شهری برگزیند؛ به‌بیان‌دیگر دو گزینه محمدباقر قالیباف یا محسن هاشمی که هر دو دارای سابقه مدیریت شهری هستند برای شورای شهر وجود دارد، هر گزینه‌ای غیر از آنان که دارای سابقه مدیریت شهری هستند، وقت بسیاری  از مردم و شهرداری خواهد گرفت.

آنا: با توجه به کمبود مسکن ارزان برای مردم و مشکلاتی که در خصوص تأمین زمین برای ساخت‌وساز داخل شهر تهران وجود دارد، به چه صورت می‌توان از بافت فرسوده برای فرصت خانه‌های جدید اما ارزان استفاده کرد؟

مهم‌ترین نکته در خصوص بافت فرسوده این است که تصدی‌گری یا دخالت مستقیم در بافت فرسوده شهر تهران نباید انجام شود بلکه باید این بافت به‌عنوان واقعیت شناخته شود؛ برای مثال مواردی را می‌توان یافت که یک خانوار مشتمل بر چند خانواده در یک‌ خانه زندگی می‌کنند و گاه در آن محل کار هم می‌کنند. ازاین‌رو اگر بخواهیم در این بافت تغییری ایجاد کنیم با مقاومت روبه‌رو خواهیم شد. توجه مدیران شهری به این نکات برای تأمین منزل جایگزین برای این شهروندان دارای اهمیت بسیاری است.

اگر بخواهیم این موارد را تحلیل کنیم خواهیم دید که سه مؤلفه در خصوص بافت فرسوده وجود دارد. دو مؤلفه «ریزدانگی» و «ناپایداری» بافت فرسوده را نمی‌توان خیلی زود تغییر داد، اما سومین مؤلفه که «دسترس‌ناپذیری» به بافت فرسوده است، دارای قابلیت تغییر خواهد بود.

همین دسترس‌ناپذیری اگر اصلاح شود، خود مردم ساکن بافت فرسوده برای نوسازی خانه‌های خود علاقه‌مند می‌شوند. در آن صورت با ارتقاء زیرساخت‌های شهری؛ مانند امکانات آموزشی، فرهنگی، درمانی و... زمینه‌ای فراهم می‌شود که ارزش‌افزوده زمین‌های بافت فرسوده ارتقا یابد. درنتیجه خود مردم خواهند توانست با دریافت تسهیلات مناسب برای احیای بافت فرسوده اقدام کنند.

آنا: به نظر شما شهرداری تهران این اقدامات را انجام داده است؟

من اقدامات آقای قالیباف را موفق‌تر از شهرداران بعد از وی می‌بینم. در زمان قالیباف املاکی که مانع از دسترسی به سایر بخش‌های بافت فرسوده بود، خریداری و آزادسازی شد. همچنین بافت فرسوده را از عوارض شهرداری معاف کرد و علاوه بر آن‌ یک بسته حمایت مالی هم تعریف کرد که در نتیجه انگیزه لازم ایجاد شد که مثبت بود. در مقابل نمونه‌های شکست‌خورده برای نوسازی بافت فرسوده نیز وجود دارد.

یکی از موارد مهم در خصوص بافت فرسوده توجه به خدمات موردنیاز امروز مردمی است که در آن زندگی می‌کنند. خدماتی مانند آتش‌نشانی، اورژانس، آب و برق، فاضلاب و... که با توجه به شرایط بافت فرسوده نمی‌توان صبر کرد تا این محلات کاملاً امروزی و نوسازی شوند سپس سامانه‌های خدماتی برای رفاه مردم به بافت فرسوده منتقل شود.

ازاین‌رو دستگاه‌های متصدی این خدمات باید همین امروز و هم‌زمان با ارائه خدمات خود به بافت فرسوده، به نوآوری مطابق شرایط این بخش از شهر اقدام کنند.

آنا: آیا عباس آخوندی در زمان تصدی وزارت راه و شهرسازی در خدمت‌رسانی به مردم موفق بوده است؟

وزارت راه و شهرسازی هم تاکنون در این زمینه توفیقی نداشته است. در مدت 6 سال اخیر آقای آخوندی، مسکن مهر را که نقطه امیدی برای میلیون‌ها نفر محسوب می‌شود، ناکارآمد معرفی کرد.

 این در حالی است که هنوز هم بسیاری از مردم به مسکن مهر به‌عنوان امیدی برای خانه‌دار شدن نگاه می‌کنند. البته طرح جایگزینی هم برای آن اجرا نکرد.

در مورد سایر عملکردهای ایشان هم کافی است به یک سؤال اشاره‌کنم که ما باید چند سال دیگر صبر کنیم تا فرودگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) بتواند به‌عنوان فرودگاه هاب (Hub Airport) منطقه مطرح شود و مهم‌تر اینکه وضعیت فعلی این فرودگاه در شأن کشورمان نیست.

دکتر آخوندی حتی در انتخابات نظام‌مهندسی هم خوب عمل نکرد. درخواست‌ها برای به تعویق افتادن انتخابات و اصلاح فرآیندها را قبول نکرد. این در حالی است که باید کمیته‌ای مستقل، صلاحیت نامزدها را بررسی  می‌کرد. از طرف دیگر برای مسئله ناکارآمدی و تخلفات در نظام‌مهندسی اقدام قابل‌توجهی نکرد.

آنا: با توجه به سابقه علمی و تحقیقاتی شما، آیا دانشگاه‌های ایران می‌توانند برای حل چالش‌های اقتصادی نقش بیشتری ایفا کنند؟

معتقدم دانشگاه‌ها باید حول دو موضوع فعالیت بیشتری کنند؛ اول اینکه حل مسئله باید به محور تحقیقات دانشگاهی تبدیل شود و چالش‌ها در بخش‌های مختلف کشور موضوع تحقیقات، رساله‌ها و پایان‌نامه‌های تحصیلات تکمیلی باشد.

دوم اینکه تحقیقات دانشگاهی باید بتواند محصولی تولید کند که در جریان تجاری‌سازی به ثروت‌آفرینی ختم شود؛ بنابراین تولید انبوه مقاله‌های علمی اگرچه خوب است، اما به‌راستی چه مشکلی را از کشور حل می‌کند، ازاین‌رو باید اساتیدی که به فکر حل مشکلات کشور با رویکردهای علمی هستند و فعالیت موفق دارند، مورد تشویق قرار گیرند؛ به‌ بیان‌ دیگر پرورش مسئله و دانشجو درصورتی‌که به ارتقای سطح علمی،‌ اخلاقی، اجتماعی و فرهنگی دانشجو بینجامد، باید هم‌تراز انتشار مقاله در ISI دارای امتیاز باشد.

آنا: این پیشنهاد تاکنون اجرایی هم شده است؟

بله. برای مثال نمایندگان دانشجوهای برتر دانشگاه‌های تهران شورایی را تشکیل دادند و «مدل‌سازی اطلاعات ساختمان BIM» را در نقاطی از کشور به‌عنوان آزمونه (Pilot) به اجرا درآوردند سپس آن‌ را توسعه دادند. این اقدام می‌تواند هزینه‌های پروژه‌های عمرانی را تا «یک‌سوم» و زمان اجرایی شدن آن را تا «نصف» کاهش دهد.

پس تحقیقات دانشگاه تنها نباید به انتشار مقاله علمی منتهی شود. بلکه باید در کنار انتشار مقاله،‌ معیارهای چندگانه‌ای را در نظر داشت تا تحقیقات دانشگاهی برای حل مشکلات کشور چاره‌ساز شود.

انتهای پیام/پ