مسئولان توجهی به دستاوردهای نخبگان ندارند
به گزارش حوزه امام و رهبری گروه سیاسی خبرگزاری آنا از دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتاللهالعظمی خامنهای، نشریه خط حزبالله در شماره 155 خود حاشیهای از دیدار نخبگان با رهبر معظم انقلاب منتشر کرد.
1- وارد حسینیه که میشدید، مانند دیدار دانشجویان، شور و نشاط فضای جوانی، بیشتر از هر چیزی نمودار بود و جوانها در تیپهای مختلف حضور داشتند. خیلی از جوانها، برگههای دستنویس در دست داشتند، گویا امیدوار بودند که آنها هم فرصت طرح بحث پیدا کنند.
2- دیدار امسال تفاوتهایی را با دیدارهای سال قبل داشت. اول آنکه مدعوین، صرفاً از بنیاد ملی نخبگان نبودند و نخبگان وزارت علوم، و وزارت آموزش و پرورش هم دعوت شده بودند. دوم آنکه، افراد بیشتری فرصت پیدا کردند که دیدگاههای خود را در مقابل رهبر انقلاب مطرح کنند. سوم هم آنکه برای اولین بار، دیدار سهساعته امسال، با برگزاری نماز جماعت و ناهار در معیت آقا همراه بود.
3- نخبگانی که فرصت طرح بحث پیدا کردند، اگرچه نسبت به کمبودها و موانع، گله داشتند اما هرکدام از آنها، دارای راهکار و پیشنهادها قابلتوجهی برای حل مشکلات هم بودند.
4- حدیثی که امروز در پیشانی حسینیه نصب شده بود، حکمت 196 نهجالبلاغه بود که امیرالمؤمنین (ع) میفرمایند: «کلُّ وِعَاءٍ یضِیقُ بِمَا جُعِلَ فِیهِ إِلَّا وِعَاءَ الْعِلْمِ فَإِنَّهُ یتَّسِعُ بِهِ: هر ظرفی به آنچه در آن میریزند محدود میشود جز علم، که با افزودن دانش وسعت مییابد.»
5- کتیبهها و سیاهیهای مراسم دهه اول محرم از حسینیه جمع شده بود اما دو پرده سیاه، در جلوی حسینیه، سمت راست و چپ نصب شده بود که در آن ابیات شعر معروف محتشم کاشانی نوشته شده بود: باز این چه شورش است که در خلق عالم است...
6- قبل از سخنرانی رهبر انقلاب، 14 نخبه علمی کشور، دیدگاهها و دغدغههای خود در حوزههای مربوط به مشکلات نخبگان و مسائل و موانع کاری مربوطه را بیان کردند.
7- یکی از نخبگان، در خلال صحبتهای خود، به موضوع "بنگاهداری بانکها" اشاره کرد که بانکها بهجای آنکه سرمایههای جذبشده را در اختیار مردم برای کار قرار دهند، به بنگاههای ناکارآمد تحت امر خود واگذار میکنند، حالا هم که شما آنها را از این کار منع کردهاید، در پوشش ثبت شرکتهای دانشبنیان، دارند همان کار را انجام میدهند.
8- یکی دیگر از آنها به این موضوع اشاره کرد که با توجه به برآوردها، "تحریمهای داخلی" (سوءتدبیرهای مدیریتی) تأثیر منفی بیشتری بر کشور داشته است تا تحریمهای خارجی.
9- نخبه دیگر، به بودجه پژوهشی کشور اشاره کرد که متأسفانه در اموری صرف میشود که در بلندمدت و حتی کوتاهمدت، سود چندانی برای کشور ندارد، که بهجای آن باید با فهرست بندی و شاخص سازی، پژوهشها را به سمت حل و بهبود مشکلات زندگی مردم سوق داد. او همچنین به این موضوع اشاره کرد که صرف هزینههای مالی زیاد برای پذیرایی از مهمانان خارجی یا مهمانان ایرانی خارج نشین، باید متناسب با ظرفیت و کاری باشد که قرار است انجام بدهند.
10- نفر بعد، درباره اهمیت زبان فارسی بهعنوان یکی از مؤلفههای قدرت نرم کشور صحبت کرد و گفت که تعداد واژگانی که یک ایرانی در صحبتهای روزمره خود به کار میبرد حدود 700 تاست، در حالی که اتحادیه اروپا تعداد واژگانی که برای خود تعریف کرده است، 4500 تاست. او به این نکته هم اشاره کرد که متأسفانه اشتیاق خانوادهها برای یادگیری فرزندانشان به زبان دوم و سوم هم موجب تضعیف زبان فارسی شده است که باید برای آن فکری کرد.
11- وقتی همه 14 نخبه صحبت کردند و حضار برای شنیدن بیانات رهبر انقلاب تکبیر گفتند، آقا اشاره کردند که میکروفون را فعلاً خاموش نکنند، بعد هم گفتند آن آقایی که 5 دقیقه وقت میخواست برای صحبت کردن، بیاید. آن جوان هم بلند شد و پشت میکروفون آمد و گفت میخواهم چند تا درد دل با شما کنم. بعد هم از بیتوجهی مسئولین ذیربط به نخبگان جوان گفت که علیرغم داشتن دستاوردهای علمی و فرهنگی و ورزشی، مسئولین توجهی به آنها ندارد و برای همین کار متناسبی با رشته تحصیلی خود ندارد. آقا هم گفتند که خوب شد این چیزها را گفتید، اینها همان حرفهایی هست که من هم به مسئولین گفتم و میخواهم بگویم، اما شما هم کمی باید صبرتان را بیشتر کنید. آقا همچنین در خلال صحبتهای خود، مجدداً اشاره به حرفهای این جوان کرد و گفت اگرچه حرف ایشان درست است، اما در عین حال، نباید تعمیمش داد.
12- بعد از آن، آقا بیانات خودشان را اینگونه آغاز کردند که «دیدار این جمع نخبه جوان، جداً شادیآفرین و امیدآفرین است. من البته اگر شماها را حضوراً هم نبینم شادم، چون از وجود شما، از تلاش شما، از حرکت عظیمی که در کشور برای نخبه پروری آغاز شده مطلعم، لکن دیدن شما طبعاً شادی بیشتری به ما میدهد و خیلی متشکرم از شماها که امروز آمدید و از خدای متعال سپاسگزارم که این توفیق را به ما امروز داد؛ امید فراوانی هم در انسان ایجاد میکند. بنده در مورد امید همینجورم من هیچوقت ناامید نیستم و نبودم و انشاءالله نخواهم بود اما وقتی انسان میبیند شماها را از نزدیک، و این حرفهای بسیار خوب را که اینجا زده شده میشنود، طبعاً امید انسان افزایش پیدا میکند.»
انتهای پیام/
انتهای پیام/