چرا رئیسجمهور انتخابات را به دانشجویان گره زد؟
گروه دانشگاه خبرگزاری آنا؛ حسن روحانی رئیس جمهوری اسلامی ایران در مراسم آغاز سال تحصیلی که در دانشگاه تهران برگزار شد، در سخنان خود به نقش پررنگ دانشجو در انتخابات اشاره کرد و گفت: «اگر دانشگاه در انتخابات حضور نداشته باشد، انتخابات گرم نمیشود، این دانشجویان دانشگاهها هستند که در انتخابات حضور پیدا کرده و نقش ایفا میکنند.»
همیشه نگاه قشر دانشجو به مقوله سیاست، تبیینی و البته نتیجهگیری بر اساس تحلیلهای خود دانشجو است به عبارتی در همه عرصهها، دانشجو بر اساس تحلیل و محورها و چهارچوبهای خود که مبتنی بر آرمانهای انقلاب اسلامی است عمل میکند. با این همه مذمومترین نگاه به دانشجو و فعالیتهای وی، نگاه حزبی و ابزاری است.
بر همگان مبرهن است که نگاه جامعه به دانشگاه، نگاهی پیشرو و روشنفکرانه است که در راستای عدالت و مطالبات مردم قدم برمیدارد به همین دلیل است که فعالیتهای سیاسی دانشجو و دانشگاه عمدتاً مبتنی بر این نگاه بوده است.
با وجود چنین بستری، بسیاری از فعالان سیاسی بهخصوص در ایام نزدیک به انتخابات درصددند تا با پیادهنظامسازی از قشر دانشجو از این فضا برای خود استفاده نمایند. در سالهای گذشته نیز چنین نگاهی از طرف دولت و حامیان وی به دانشگاه حاکم بود. نگاهی که میخواست در برابر تبیین و فعالیتهای آزادانه سیاسی دانشجویان انقلابی، پیادهنظامی در دانشگاه ایجاد کند.
ناگفته نماند در سالهای گذشته، فشار دولت به حدی شد که این مسئله تا مراحلی پیش رفت تا جایی که برخی تشکلهای دانشجویی که با فشار خارج از دانشگاه تشکیل شده بودند، عملاً به ستاد انتخاباتی تبدیل شدند. با این همه نتوانستند آن طور که باید و شاید دستورهای ابلاغی را در سطح دانشگاه پیاده کنند.
حال با نیمنگاهی به این اتفاقات، دو نگاه متفاوت از سخنان حسن روحانی در دانشگاه تهران برداشت میشود که بررسی آنها خالی از لطف نیست:
نگاه اول با در نظر گرفتن اعتراضات و انتقادات دانشجویان و تشکلهای همسو با دولت در مراسم مذکور بر این پایه استوار است که در ایام انتخابات با فشار وزارت علوم و معاونت فرهنگیِ وقت، تشکلهایی در دانشگاه ایجاد شدند که مأموریت اصلی آنها، ایجاد ستاد انتخاباتی در دانشگاه بود. اکنون همین دانشجویان، معترضِ سیاستهای روحانی در رابطه با عملکرد مغایر با شعارهای انتخاباتی وی شدهاند. به نظر میرسد، روحانی با اعلام چنین سخنانی درصدد است تا همه حامیان خود را در کارهایش شریک کرده و خود را دوباره بر آنها تحمیل کند که البته این نگاه وی به صورت کلی است تا بتواند در این اوضاع رو به وخامت دولت، حمایت اصلاحطلبان و اعتدالیان را برای خود حفظ کند.
نگاه دوم نگاهی ابزاری به دانشجو است که به نظر میرسد این تحلیل محتملتر باشد. با یک جامعهشناسی مختصر بهراحتی میتوان به این نتیجه رسید که دولت برای ادامه روند خود نیازمند حضور همه جانبه حامیانش در میدان است، همین موضوع باعث شده تا وی همچون ایام انتخابات، نگاهی مانند احزاب به دانشجویان داشته و آنها را دوباره پیادهنظام خود کند. با توجه به وضعیت کنونی دولت و عدم وجود روند صحیح مدیریتی در سطح کشور، دولت عملاً درصدد است تا با سرپوشهای سیاسی، ضعف عملکردی خود را مخفی کند لذا ارائه چنین گراهایی از طرف دولت بعید نیست.
با این همه باید منتظر ماند و دید آیا تشکلهای دولتساخته بار دیگر با این طناب پوسیده به چاه سیاسیکاری خواهند افتاد؟
*دبیرکل اسبق اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان کشور
انتهای پیام/پ
انتهای پیام/