احمد جان نثاری*
4 نکته درباره نامه یکصد فعال اصلاح‌طلب به خاتمی
یکصد نفر از فعالان رسانه‌ای و سیاسی اصلاح طلب در نامه‌ای به رئیس دولت هفتم و هشتم خواستار اصلاح اصلاحات شدند.
یکصد نفر از فعالان رسانه‌ای و سیاسی اصلاح‌طلب در نامه‌ای به رئیس دولت هفتم و هشتم خواستار اصلاح اصلاحات شدند.
بخش‌هایی از این نامه قابل تامل و حامل پیام‌هایی است؛ هرچند که اصل پیام این نامه نگرانی از شکست اصلاحات در انتخابات مجلس در سال 98 و ریاست جمهوری در سال 1400 است اما بیشتر رنگ و بوی تکرار مکررات با هدف فشار برای باج خواهی جریانی و انحصارطلبی همیشگی اصلاح‌طلبان است که در چهار بخش به آن می پردازیم.
اول- در بخشی از نامه به ناکارآمدی‌های درونی جریان اصلاحات اشاره و به گونه ای طرح موضوع کرده‌اند که گویی این ناکارآمدی چیز تازه‌ای است، در حالی که ناکارآمدی اصلاح‌طلبان بعد از دو دوره پاستورنشینی بارها و بارها تکرار شده است.
شکست‌های پی در پی در انتخابات‌های گوناگون از سال 84 به خوبی گویای این ناکارآمدی بوده و هست، چرا که پیروزی نصف و نیمه در انتخابات مجلس دهم و دو دوره ریاست جمهوری اخیر در واقع نتیجه پناهندگی سیاسی اصلاح‌طلبان در دامن جریان اعتدال بوده است نه پیروزی!.
کما این که شکست‌های پی در پی در تصویب لوایح و یا در جریان انتخابات‌های هیات رئیسه مجلس دهم تایید این مطلب است.
دوم- فعالان سیاسی اصلاح طلب در بخش دیگری از نامه خود به رئیس دولت اصلاحات از نداشتن سامان سیاسی متناسب و فقدان سازمانی پویا برای هدایت جریان اصلاحات سخن به میان آورد‌ه‌اند، اما این سخن بیش از آن که یک انتقاد باشد فرار رو به جلو و بهانه تراشی برای پذیرش شکست آینده است. چطور وقتی دهان از پیروزی در انتخابات مجلس دهم یا ریاست جمهوری 92 و 96 پر می‌کنند آن را حاصل داشتن سامان و سازمان می‌دانند و حالا یک شبه بی سر و سامان شده‌اند.
سوم- بروز اختلافات و مشکلات جدی در شیوه تهیه فهرست نامزدهای انتخاباتی در انتخابات پنجمین دوره شوراهای شهر، انتقاد دیگری است که در نامه فعالان اصلاح طلب به رئیس دولت اصلاحات مطرح شده است، اما واقعا اختلافات و مشکلات جدی در اصلاح طلبان از کجا سرچشمه می‌گیرد و آیا این اختلافات چیز تازه ای است؟ بدیهی است که اختلافات اصلاح طلبان از سال 84 و انتخابات ریاست جمهوری نهم آشکار شد و حتی بعد از آن در چند انتخابات دیگر هم تکرار شد، اما طرح موضوع در این مقطع بیشتر به سهم خواهی و انحصارطلبی یک جریان خاص در اصلاحات شباهت دارد تا نگرانی از بروز اختلافات، گویا نویسندگان نامه تلاش دارند با فشار به بهانه حل اختلافات، حلقه اصلاح طلبان را برای انتخابات آتی مجلس تنگ تر کنند تا سهم بیشتری در لیست‌های انتخاباتی داشته باشند.
چهارم- یکصد فعال سیاسی اصلاح‌طلب در بخش دیگری از نامه خود تیر خلاص را زده و از کم رنگ شدن محبوبیت رئیس دولت اصلاحات ابراز نگرانی می‌کنند و راه چاره را در حرکت از «فردمحوری» به سوی «نهادمحوری» می‌دانند، منظور آنها اما نهادی است که نتیجه دلخواه آنان را به دست بدهد و مهر تایید بر انحصار طلبی آنان بزند کما این که تعداد اندک امضاهای پای این نامه نیز مهر تاییدی بر این موضوع است.
*دبیر سیاسی خبرگزاری آنا
انتهای پیام/
