جایگاه ویژه پرندگان در ایران باستان

به گزارش گروه رسانه های دیگر آنا، مرجان حاجی رحیمی در یادداشتی نوشت: شوق پرواز از دیرباز همراه انسان بوده و شاید به همین دلیل است که پرنده در باور انسانهای باستان جزؤ جانداران مقدس و مورد احترام بوده است تا جایی که حتی گاه اگر می‌خواستند انسان و یا حیوانی را قوی یا خوشبخت نشان دهند، تصویر او را با بال خلق می‌کردند همچون باور فرشته‌های بالدار که از همین تفکر نشات می‌گیرد.

پرنده در ایران باستان نیز از جایگاه ویژه ای برخوردار است. در بسیاری از صنایع دستی و ساخته‌های ایرانیان باستان پرنده حضور دارد. همین طور پرنده در شعر و ادبیات ایران دستمایه خلق اشعار و نثرها و حکایت‌های زیادی بوده و حتی موقوفات بسیاری هست که نشان می‌دهد پرنده بعدها در دوران اسلام نیز مورد احترام بوده است.

حالا قرن‌ها از آن دوران گذشته است و نه تنها پرندگان تقدس سابق را ندارند بلکه خیلی از آنها شکار می‌شوند تا غذای انسان را تامین کنند. از همه ناگواراتر شکار و کشتار دسته جمعی پرندگان مهاجری است که برای زمستان گذرانی و فرار از سرما به ایران پناهنده می‌شوند اما در تالاب‌های ایران به‌ویژه در تالاب فریدونکنار جای آنکه آرام به حیات خود ادامه دهند، توسط شکارچیان غیرمجاز و دامگاههای آنان، به صورت دسته جمعی شکار و در بازار روز فروخته می‌شوند.

سردبیر ماهنامه «مهرپارسه» در ادامه نوشت: براین اساس در پرونده این شماره که «پرنده و پرنده نگری» نام دارد، سعی کرده ایم گوشه چشمی داشته باشیم بر پرنده در تاریخ و فرهنگ ایران زمین. از سویی خواستیم دوربین را جایگزین تفنگ کنیم و راهنمای سفری ارائه دهیم برای پرنده نگری در تالاب های ایران.

ذکر این نکته نیز لازم است که پرداختن به همه موضوعات مرتبط با پرنده به طور حتم در این پرونده به پایان نمی‌رسد و به اندازه تمام گونه‌های پرنده ایران می‌توان به آن پرداخت، اما ماهنامه «مهرپارسه» به اندازه توان خود مروری بر آن داشته است.