برخلاف برخی انتقادات، ایشیگورو فرهنگ ژاپن را به خوبی می‌شناسد

یاسین محمدی؛ مترجم رمان «هنرمندی از جهان شناور» نوشته کازئو ایشیگورو در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی آنا، درباره این نویسنده ژاپنی‌تبار که اخیرا جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کرده است، گفت: «ظرف چند روز گذشته شاهد اظهار نظرات مختلفی درباره ایشیگورو بوده‌ایم و موضع انتقادی برخی از آن‌ها این بوده که به این نویسنده از کودکی به انگلستان مهاجرت کرده و از اصالت‌ ژاپنی بودن‌ فاصله گرفته است بنابراین نمی‌توان او را یک نویسنده ژاپنی دانست.»

وی افزود: «این تحلیل البته تا حدی می‌تواند درست باشد زیرا مکان و زمان در عمده داستا‌ن‌های ‌ایشیگورو، غرب است. اما ما در رمان «هنرمندی از جهان شناور» که روایت‌گر ماجراهای ژاپن، قبل و بعد از جنگ جهانی است، شاهد ایشیگوروی متفاوتی هستیم؛ ایشیگورویی که برای اصالت ژاپنی‌ خود ارزش قائل است.»

این مترجم خاطر نشان کرد: «نویسنده در این رمان، به نوعی دنبال هویت خود در سرزمین پدری‌اش است؛ طوری که مخاطب نمی‌تواند تصور کند که نویسنده اثر، ژاپنی نیست و با فرهنگ این کشور غریبه است. او طوری این رمان را نوشته که انگار سال‌های میانی قرن بیستم را در ژاپن، زیسته است.»

محمدی با بیان اینکه این رویکرد را می‌توان در سایر داستان‌های ایشیگورو که با محوریت ژاپن نوشته است، دید، گفت: «رمان «هنرمندی از جهان شناور» زندگی چند نسل مختلف ژاپنی را به تصویر می‌کشد: نسل پیر، نسل جوان و همچنین کودکان را که به لحاظ زمانی، جنگ جهانی در آن محوریت دارد.»

وی ادامه داد: «تغییراتی که به لحاظ فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ... در آن سال‌ها در ژاپن رخ داده است، به خوبی در رمان ایشیگورو نمود دارد. به عبارت دیگر نویسنده به خوبی به این نقطه عطف مهم پرداخته است که روایتگر ژاپن سنتی، تخریب و رسیدن به نقطه صفر و برخاستن ققنوس وار این کشور بعد از اتمام جنگ و پایه‌ریزی تبدیل این کشور به یکی از قدرت‌های اقتصادی و صنعتی بزرگ جهان است.»

این مترجم که پیش‌تر نیز گزیده‌ای از ترانه‌های باب دیلن؛ برنده سال گذشته نوبل ادبیات را ترجمه کرده است؛ اظهار داشت: «یکی دیگر از ویژگی‌های این رمان، توجه نویسنده به جزئیات زبانی مبتنی بر زمان است؛ به شکلی که زبان و لحن شخصیت پدر بزرگ، با فرزندان و با نوه‌ها کاملا متفاوت از هم‌اند و این مساله نیز موید شناخت بالای ایشیگورو از فرهنگ مردم کشورش است.»