یادداشت خراسان/کورش شجاعی
نگاه اصیل به «واجب مظلوم»
باید برای حجاب و خوش حجابی و ترویج و تعمیم حیا و عفاف در جامعه هر چه می توان به حکم عقل و شرع و غیرت تلاش کرد و صد البته که یکی از ضروریات غیرقابل انکار دین و قرآن و شرافت انسان حفظ حیا و برخورداری از پوشش مناسب مردان و زنان است.
به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا، فساد و زشتی و پلیدی کم نیست، تبعیض و فقر و گناه کم نیست اما گویا برخی دانسته و برخی ندانسته روی این نوع کژی‌ها و بدی‌ها چشم می‌بندند و یا این پلشتی‌ها و منکرات را کم رنگ جلوه می‌دهند و برعکس برای درشت نمایی و بسیار بزرگ دیدن زشتی‌ها و منکراتی مانند نامأنوس بودن ظاهر و بدحجابی برخی آقایان و خانم‌ها غوغا می‌کنند. بله حتما باید برای حجاب و خوش حجابی و ترویج و تعمیم حیا و عفاف در جامعه هر چه می‌توان به حکم عقل و شرع و غیرت تلاش کرد و صد البته که یکی از ضروریات غیرقابل انکار دین و قرآن و شرافت انسان حفظ حیا و برخورداری از پوشش مناسب مردان و زنان متناسب با آموزه‌های قرآنی، وجدانی و فطرت انسانی است اما متاسفانه گویا نه تنها برای گسترش این خصیصه و فضیلت مهم وجدانی و دینی، کارهایی مبنایی، به هنگام، به سزا، علمی و اثرگذار انجام نشده بلکه گاه اقداماتی صورت گرفته که به ضد خود تبدیل شده و اوضاع چنین شده که می‌بینیم!! اسف بارتر این که تا صدایی برای احیای امر به «معروف‌ها» و نهی از «منکرها» یعنی یکی از اهداف اصلی قیام سیدالشهدا به میان می‌آید بسیاری از ذهن‌ها متوجه ظاهر برخی خانم‌ها می‌شود و این واجب بسیار مهم و اساسی که به عنوان ممیزه دین رسول خاتم در تورات و انجیل آمده به زلف بیرون آمده برخی خانم‌ها و ظاهر زننده بعضی گره می‌خورد!
در صورتی که دایره معروف‌ها ومنکرات آن قدر وسیع و گسترده است که می‌توان و باید در این باره آن چنان دقیق و بسیار گفت و شنید و نوشت و از همه مهم تر درست عمل کرد تا شاید روزی این «واجب مظلوم» از ظلمی که در حقش روا داشته می‌شود رهایی یابد! باید به جا و به موقع و مبنایی و اثرگذار آن قدر گفت و نوشت و حتی فریاد زد بر سر «عاملان» و «عوامل» و «آمران» ! انواع منکر، تا هم پلیدی و پلشتی همه منکرها و زشتی‌ها، روشن تر شود و هم ریشه عوامل و عاملان و مروجان منکرها زده شود.
باید گفت و نوشت که باور واقعی به توحید و نبوت و معاد و عدل و امامت و عمل به ضروریات این اصول، جان مایه همه معروف‌ها و کفر و شرک بالاترین منکرهاست پس باید به معروف‌های اعتقادی بیشتر همت گماشت. باید بسیار گفت و نوشت اما منطقی و مستدل و به هنگام که معروف‌ها و منکرهای بسیاری در زمینه‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، اجتماعی، خانوادگی، فردی و... وجود دارد که باید احصا شود و برای ترویج معروف‌ها و نیکی‌ها و همچنین چیدن دامن منکرها و بدی‌ها از جامعه عالمانه تلاش کرد.
باید بگوییم و بنویسیم و اگر لازم شد از طریق قانون فریاد بزنیم بر سر آنان که روح و روان جامعه را با بی عدالتی‌ها، کم کاری‌ها، حق کشی‌ها، پارتی بازی‌ها، قوم و قبیله گرایی‌ها و جناح بازی‌ها، تجمل گرایی‌ها و اشرافی گری‌ها و... جریحه دار می‌کنند.
فریاد بر سر کسانی که دانسته یا ندانسته با سیاست‌ها و تصمیم‌های غلط شان جزایری‌ها و زنجانی‌ها و... را می‌سازند، بر سر آنانی که آشکارا در مقابل قانون می‌ایستند و پاسخ گوی مردم نیستند، بر سر آنان که وعده می‌دهند و عمل نمی کنند. باید یقه آنانی را گرفت که شکل گیری برخی صندوق‌ها و موسسات مالی را آن هم با نام ائمه و یا آرم قوه قضاییه شاهد بودند و دم فروبستند تا این همه مشکل در اقتصاد کشور پیش آمد و کثیری از مردم گرفتار شدند و بعد از مرگ سهراب به فکر «نوشدارو» افتادند، آن هم در شرایطی که برخی از مردم برای بازکردن یک مغازه ترشی فروشی یا فروشگاه لبنیات و یا... در چندین اداره و دستگاه باید مدت‌ها به دنبال مجوزهای لازم بدوند!
باید بر سر برخی کاندیداهای ریاست جمهوری فریاد کشید که گاه در عرصه رقابت، اسرار مملکت را فاش کردند، گاه خلاف انسجام ملی و وحدت قومیت‌ها سخن گفتند، گاه دروغ بافتند و گاه تهمت زدند و مرتکب چنین گناه‌ها و منکرات بزرگی شدند.
باید آن قدر گفت و نوشت البته آگاهانه و با نیت کسب رضایت الهی که رفتار نامناسب برخی کارمندان و پاس کاری مردم و مراجعان و کارشکنی در انجام امور، عملی زشت، غیرانسانی و منکری مستوجب عقوبت است. بله قاچاق حتی قاچاق کالا و نبود نظارت کامل و موثر بر این امر مهم که کمر اقتصاد کشور را خم می‌کند، پدیده زشت و پلید و منکری آشکار است که باید با قدرت و شدت جلوی آن گرفته شود.
آیا پرداخت حقوق‌های نجومی و پاداش‌های چند صد میلیونی به عده ای قلیل آن هم در این اوضاع بیکاری و تجرد 13 میلیون دختر و پسر در سن ازدواج این سرزمین ظلمی آشکار و منکری زشت و پلید نیست؟ و آیا بر سر مسببان این وضعیت نباید فریاد کشید و از ارتکاب این منکرات کذایی، نهی شان کرد؟
آیا دروغ گویی، تهمت، ناسزاگویی، غیبت و دایم دیگران را قضاوت کردن، بدعهدی و بدقولی، ریا و تملق و چاپلوسی، خودبزرگ بینی و خودبرتربینی، همه را باطل دانستن و فقط خود را حق پنداشتن رفتارها و پندارهایی بس زشت و گناهی بزرگ و منکری فاحش نیست؟ و آیا نباید یقه مرتکبان این منکرها را گرفت و هدایتشان کرد؟ !
و آیا ده‌ها و صدها کار بد و زشت و گناه و منکر دیگر وجود ندارد که باید به همه آن‌ها به اندازه ضرر و تاثیرگذاری شان در زندگی فردی و اجتماعی و اثرشان در دنیا و آخرت پرداخت؟ و به شکل آگاهانه و موثر از آن‌ها نهی کرد.
و خلاصه آیا نباید با شناخت خوبی‌ها و معروف‌ها در همه زمینه‌ها و شناخت بدی‌ها و منکرها در عرصه‌های گوناگون و عمل آگاهانه، خیرخواهانه و خداپسندانه درآمریت به معروف و نهی از منکر این «واجب مظلوم» را از شر این همه ظلم که در حقش روا داشته می‌شود، رهایی دهیم و از گره زدنش به زلف و ظاهر زننده برخی بپرهیزیم، واجبی که امیرالمومنین علی (ع) درباره آن فرموده اند: همه واجب‌ها حتی جهاد در مقابل امر به معروف و نهی از منکر مانند قطره ای در مقابل دریاست آیا امر به معروف و نهی از منکر احیا و در اندیشه و روش همه مسئولان و آحاد ملت و زندگی مردم جاری خواهد شد؟ !
منبع : خراسان
انتهای پیام/
