فاتحه «مبارزه با فساد در فوتبال» را بخوانید!
به گزارش گروه رسانههای دیگر آنا، روزنامه «جوان» در صفحه ورزشی خود و در یادداشتی از «سعید احمدیان» نوشت:
مسعود سلطانیفر را باید نسخه مقابل محمود گودرزی دانست، نمونه این تفاوت 180 درجهای در عملکرد و نوع نگاهشان به پرونده فساد در فوتبال عیان است. هر چقدر گودرزی بر مبارزه با فساد تأکید میکرد و سعی در جلوگیری از حیف و میل بیتالمال در فوتبال داشت، اما سلطانیفر در نقطه مقابل وزیر قبلی حرکت میکند، طوری که کارنامهاش در 10 ماهی که جایگزین گودرزی در ساختمان خیابان سئول شده، نمایانگر بیاعتنایی و بیتوجهی به موضوع مهمی مانند فساد گسترده در فوتبال ایران است. صحبتهای جدید سلطانیفر درباره موضوع فساد در فوتبال که دیروز روی خروجی خبرگزاریها رفت هم نشاندهنده این است که در دوره جدید مسئولیت وزیر ورزش نباید به خشکاندن ریشههای فساد و جلوگیری از ریخت و پاشهای مدیران باشگاههای دولتی از حساب بیتالمال امیدوار بود. به خصوص که سلطانیفر با ادبیاتی قابل تأمل سعی در کوچک جلوه دادن فساد در فوتبال دارد تا جایی که اینطور برداشت میشود که به اعتقاد وزیر این اندازه از فساد در ورزشی که گردش چند میلیاردی دارد، طبیعی است و نباید از آن تعجب کرد!
با چنین نگاهی از سوی وزیر ورزش دیگر نباید انتظار داشت که وزارت ورزش پای کار بیاید و سردمدار مبارزه با فساد شود، آن هم فسادی که مجلس گذشته یک پرونده قطور برای آن تهیه کرده بود، اما با نگاه سیاسی نمایندگان مجلس دهم و لابی مافیای فوتبال در پستوی بایگانیهای کمیسیون اصل 90 مجلس خاک میخورد.
نکته عجیب صحبتهای وزیر ورزش متهم کردن مطرحکنندگان فساد در فوتبال به پروپاگاندا و از کاه کوه ساختن است! سلطانیفر در صحبتهای عجیب خود عنوان میکند که به اعتقاد او «فساد در فوتبال از 70 میلیارد عبور نمیکند، اما منتقدان وضعیت ناسالم فضای فوتبال روی رقم 70 هزار میلیاردی فساد مانور میدهند.» این نوع نگاه و برخورد با منتقدان نشاندهنده این است که بهرغم شعارهای وزیر مبنی بر مبارزه با فساد، سلطانیفر و همکارانش میخواهند وانمود کنند این حجم از فساد در هر سیستمی میتواند وجود داشته باشد و نمیشود جلوی آن را گرفت.
نکته جالب اینکه وزیر در ادامه صحبتهایش ادعای مربیانی را تکرار کرده که نامشان در سالهای اخیر با پرونده فساد در فوتبال گره خورده است. سلطانیفر گفته است: «فوتبال وقت آزاد سالم 40، 50 میلیون نفر را پر میکند» و با این توجیه ادامه میدهد: «باید برای فوتبال هزینه کرد!»
در اینکه فوتبال به عنوان پرطرفدارترین رشته ورزشی در ایران، یکی از گزینههای اول جوانان برای اوقات فراغت است، شکی نیست و در این راه هرچه هزینه شود، هزینه در راه کاهش آسیبهای اجتماعی و سلامت و نشاط جامعه است. با این حال این مزیت فوتبال سبب نمیشود هزینههای فوتبال و تیمداری در کشورمان با توجه به قراردادهای میلیاردی که مستقیماً از بیتالمال و جیب مردم پرداخت میشود، بدون هیچگونه نظارت و ضابطهای و در حالی که مردم کشورمان از مشکلات عدیده اقتصادی رنج میبرند، بالا و بالاتر رود و به رقمهای نامعقول این سالها برسد، آن هم برای باشگاههایی که دولتی هستند.
بدیهی است که چنین هزینههای بدون ضابطهای منتهی به فساد شود و فوتبال ایران به وضعیتی برسد که امروز در آن قرار دارد و فساد مالی و اخلاقی در آن جولان بدهد و این مسئلهای نیست که وزیر ورزش بخواهد با کوچک جلوه دادن و انکارش، سعی در توجیه ناکارآمدی در برخورد با مقوله مهمی مانند فساد در فوتبال داشته باشد، موضوعی که مطالبه جامعه از متولیان ورزش است و آنها بارها نارضایتیشان را از فساد و حیف و میل بیتالمال در فوتبال به گوش مسئولان رساندهاند، اما اهمال وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال در برخورد با متهمان فساد و همچنین بیتفاوتی نهادهای نظارتی و بازرسی و دستگاه قضایی سبب شده تا فوتبال روز به روز بیشتر از قبل در فساد غوطهور شود. صحبتهای جدید سلطانیفر هم نشان میدهد ارادهای برای بهبود وضعیت ناهنجار فوتبال از نظر اقتصادی و اخلاقی وجود ندارد و مدیرانی از جنس سلطانیفر برای توجیه عدم برخوردشان با فساد، سعی در تقلیل هزینههای فوتبال دارند تا آن را بیاهمیت نشان دهند و در چنین شرایطی است که باید فاتحهای برای مبارزه با فساد در فوتبال خواند!
انتهای پیام/