شهاب حسینی: تئاتر تنها جایی است که میتوان اقتباس آسانتری از متون داشت/ خبرنگاران برای تهیه خبر به هنرمندان نیاز دارند!
به گزارش خبرنگار فرهنگی آنا، نشست خبری نمایش «اعتراف» به کارگردانی شهاب حسینی در حالی صبح امروز 28 خردادماه در تئاتر شهر برگزار شد که اهالی رسانه بیش از یک ساعت انتظار ورود شهاب حسینی را میکشیدند. این نشست خبری با انتقادهای زیادی روبهرو بود، اما در نهایت با عذرخواهی شهاب حسینی و گفتوگو و تعامل وی و عوامل این اثر نمایشی با اهالی رسانه به پایان رسید.
احمد ساعتچیان گفت: «ایده تولید این نمایش به سال 1390 برمیگردد که به همراه شهاب حسینی تصمیم به اجرای آن گرفتیم. آن زمان به دلیل فراهم نشدن شرایط لازم امکان اجرا به وجود نیامد. سال پیش که مجددا درباره این اثر صحبت کردیم به این نتیجه رسیدیم که متن اعتراف را روی صحنه ببریم و از آنجا که حجم کار گسترده بود و بازیگران زیادی نیاز داشت، تصمیم گرفتم به عنوان دستیار فعالیت کنم.»
شهاب حسینی در این نشست خبری اظهار کرد: «با شرایطی که در سینما دارم این امکان را دارم که از شرایط دستمزد خوب بهرهمند شوم، ضمن اینکه تبلیغات زیادی برای بیلبوردها به من پیشنهاد میشود که درآمدش بسیار قابل توجه است. با این حال تمام هم و غم خود را گذاشتم که در اوج موقعیت کاری که در سینما میتوانم داشته باشم خود را از آن فضا دور کنم و به اقناع روحی و درونی بپردازم.»
کارگردان نمایش «اعتراف» با تاکید بر اینکه یک هنرمند حق دارد از هنر خود لذت ببرد، گفت: «در سینما روح بیزینس و تجاری در تمام کارها تعیینکننده شده است و کمکم باید به عنوان یک کارمند سرکار رفت که وقتی شرایط اینگونه شود، باید ناقوس مرگ آن به صدا درآید. بنابراین ما با عشق به تئاتر آمدیم.»
وی ادامه داد: «همواره دغدغه من اقتباس بوده؛ چون محصول تفکر کسانی است که در گذشته اندیشیدهاند. اگر به عنوان نمایشنامه، رمان و قصه متنی چاپ شد، یعنی امتحان خود را قبلا پس داده است. این در حالی است که در سینما میبینیم که تعداد نویسندگان زیاد شده و هرکس میتواند قلم به دست بگیرد. چطور میتواند یک نفر آنقدر اعتماد به نفس داشته باشد که خود را نویسنده بداند، پس سهم افرادی که به عنوان نویسنده در گذشته مینوشتند چه میشود؟ تئاتر تنها جایی است که میتوان اقتباس آسانتری از متون داشت. این مسائل در سینما با پیچیدگیهایی همراه است که صاحبان امتیاز آثار تعامل درستی با این حرفه ندارند و این اتفاق نمیافتد.»
شهاب حسینی اعلام کرد: «با اجرای نمایش «اعتراف» به تئاتر آمدهام که نفس بکشم، چرا که احساس خفگی میکنم. بیماری شوآف حال همه ما را بد کرده است. حال اینکه چه کاری و با چه بهانهای اجرا شود و پیرو چه اندیشه خاصی باشد، مهم است.»
مخاطب را با خود درگیر میکند
وی درباره نمایش «اعتراف» نیز تشریح کرد: «این اثر، نمایشی خوب است که مخاطب را با خود درگیر میکند، این کار به مثابه زدن سوزن به خود و جوالدوزی به جامعه است. در «اعتراف» اندیشه و پندار را به عنوان اصل قرار دادهایم چون تا این دو امر درست نشود، کردار صحیح نخواهد شد.»
سرمایهگذاری تئاتر راحتتر از سینما
وی درخصوص ضرورت حضور تهیهکننده برای تولید دومین فیلمش، بیان کرد: «در سینمای امروز تهیهکنندگی داستان غریبی است؛ اساسا زمانی به یک فرد تهیهکننده گفته میشد که آورده مالی داشته باشد. این در حالی است که امروزه تهیهکنندهها به دنبال جذب سرمایه هستند که شرایط سختی دارد، چون تعدادی از سرمایهگذاران فیلمهای سینمایی به مثابه قلب تپنده سینما، خاطره خوبی از سرمایهگذاریشان نداشتهاند. اکنون پیدا کردن سرمایهگذار کار آسانی نیست چرا که تضمین سرمایه کار سختی است. سرمایهگذار در سینما باید روی بازگشت دوساله پول خود متمرکز شود، ولی در تئاتر راضی کردن سرمایهگذار راحتتر است و راضی کردنش آسانتر انجام میشود، بنابراین من پیشنهاد میدهم که بر روی تئاتر سرمایهگذاری کنند.»
سرمایهگذاری در تئاتر بجای تبلیغات بیلبورد
شهاب حسینی از پیشنهادهای تبلیغاتی بیلوردها سخن گفت و افزود: «برندها به من پیشنهاد میدهند که انگشتم را به سمت کالایشان بگیرم و در مقابلش مبلغ هنگفتی که شاید چیزی حدود 4 برابر ساخت سالن بلکباکس میشود، به من بدهند. نمیدانم چرا نمیروند بر روی تئاتر سرمایهگذاری کنند.»
وی ضمن اشاره به اهمیت تعامل میان سینما و تئاتر عنوان کرد: «هنرمندان سینما به تئاتر میآیند تا طیف وسیعی را متوجه تئاتر کنند. سرمایهگذار نمایش «اعتراف» به اندازه یک فیلم در این اثر هزینه صرف کرده و ما نیز به دنبال پول نیامدیم. بلکه عشقمان ما را به تئاتر کشانده است. ما به دنبال ایجاد پردیس تئاتر و هالیوود تئاتر هستیم.»
حسینی گفت: «من در «اعتراف» دخل و تصرفی بر روی متن انجام ندادم چون نمایشنامه متنی کامل بود. سختی کار در این بود که با توجه به اینکه متن قالب سینمایی داشت، چطور باید لحظاتی را روی صحنه تئاتر بیاوریم. در تئاتر حس غالب فضا است که باید بولد یا بزرگنمایی شود. برای ما مفهوم اهمیت دارد و صحنههای اکشن برای قابل تحمل کردن اثر است. من قصد دارم از پتانسیل کار در راستای مفهوم بهره ببرم.»
حسینی اعلام کرد: «این کشور برای اینکه هریک از ما به قد و قامت کنونی برسیم هزینه کرده است و وقتی به خواستهها میرسیم، نوبت انجام وظیفه است. از جایی به بعد احساس میکنیم دچار دور باطل شدهایم. از الگوهای ذهنی من باغچهبان است که با تاسیس مدرسهای یادش همیشه زنده است. من قصد دارم اینگونه باشم. من میتوانم همچون باغچهبان موسس یا شروعکننده کاری باشم. اگر درباره سالن صحبت میکنم به این دلیل است که از برنامههای مهم من محسوب میشود. مشاور بازیگری، کارگردانی بازیگری و یا حتی اگر کاری باشد که در آن باید پذیرایی کنم، آن کار را انجام خواهم داد چرا که برایم مهم انجام وظیفه است. کاش به ازای 5 فستفود، یک سینماتک افتتاح میشد تا میتوانستیم خوراک روحی هم داشته باشیم.»
وی در بخش دیگری از صحبتهایش تاکید کرد: «من آدم بسیار ثروتمندی هستم، اما ثروت من در حسابهای بانکیام نیست. دوستان خوبی دارم و در کنار آنها میتوانم کارهای زیادی انجام دهم.»
حسینی درباره انتخاب بازیگران گفت: «انتخابها براساس نوستالوژی درونی بین من و دوستانم اتفاق افتاد، چرا که وقتی در کنار هم قرار میگیریم انرژیهایمان باعث میشود دوستانه کار کنیم و از کارمان لذت ببریم و به درستی کار را به دست صاحب اصلی آن که مخاطب باشد برسانیم.»
اکران فیلم «اعتراف» رد سینماهای خارج از کشور
در بخش دیگری از این نشست خبری، یکی از عوامل «اعتراف» از فیلمبرداری این نمایش و اکران آن در سینماهای خارج از کشور سخن گفت و افزود: «چون ایرانیان مقیم خارج اخبار هنری ایران را دنبال میکنند، تصمیم گرفتیم با تاخیر چند ساعته هر اجرا را روی پرده سینما به ایرانیان خارجی نیز ارائه کنیم.»
اجرای نمایش در شهرستانهایی که سالنهای استاندارد دارند
در بخش دیگری از این نشست نیز، احمد ساعتچیان از اجرای آثار نمایشی در شهرستانها سخن گفت و شهاب حسینی در تکمیل این صحبتها تشریح کرد: «برخی از شهرستانها از سالنهایی برخوردار هستند که حداقل استانداردها را دارند. شاید اجرا در شهرستانها امکانی فراهم آورد که مراکز استانها راه بیفتند و شوری ایجاد شود که نمایشهایی که مورد استقبال قرار میگیرند در دیگر شهرستانها نیز به اجرا درآیند. فعلا برنامه ما برای اجرای نمایش در شهرهای بزرگی چون شیراز، تبریز، بوشهر، یزد، رشت، گرگان و ساری است و در هرجا که شرایط محیاتر باشد، در آغاز آنجا اجرا را خواهیم داشت.»
انتهای پیام/