زهرا نژادبهرام در گفتگو با آنا:
تبعیض و عدم امنیت اصلی‌ترین چالش زنان ایرانی است
یک فعال حوزه زنان ، موضوع زنان را یک مساله عمومی و مربوط به همه جامعه دانست و گفت: اصلی‌ترین مساله زنان تبعیض و عدم امنیت است.
زهرا نژاد بهرام، فعال حوزه زنان در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا در مورد مهمترین دغدغه زنان ایرانی اظهار کرد: سال 94 نظر سنجی‌ای از سوی معاونت زنان در مورد مشکلات و مسایل زنان صورت گرفت که براساس آن اصلی‌ترین مساله زنان تبعیض و عدم امنیت بود .در واقع به نظر می رسد که زنان هنوز احساس می‌کنند به عنوان شهروند درجه دو در جامعه حضور دارند و تا زمانی که این احساس در حوزه اقتصاد، سیاست، فرهنگ و خانواده وجود داشته باشد، پذیرش حق زنان به عنوان نیمی از جمعیت جامعه نادیده گرفته می‌شود.
وی افزود: باید قبل از اینکه جنسیت زنان معنا دار شود انسانیت آنها مورد توجه قرار گیرد و نقش اجتماعی آنان به عنوان عناصر برجسته جامعه در نظر گرفته شود.
نژاد بهرام ادامه داد: تمرکز روی این مساله به ما کمک می‌کند که دیگر در جامعه دغدغه‌ای به نام خشونت نداشته باشیم، همچنین زمانی که فرصت‌های شغلی ایجاد می‌کنیم باید زنان جامعه را در نظر بگیریم تا سهم زنان از ارتقا شغلی نادیده گرفته نشود زیرا زنان هم مانند مردان سهمی در تامین هزینه‌های خانوار دارند و به اندازه آنان از مهارت و تجربه برخوردار هستند.
این فعال زنان یادآور شد: متاسفانه در جامعه با بهانه‌هایی مانند شایسته سالاری، سرپرست خانوار بودن، مهارت داشتن و تجربه اندوزی از اشتغال زنان جلوگیری می‌شود بنابراین باید به زن با نگاه انسانی بنگریم تا فضای ارتقا شغلی برای آنان نیز فراهم شود.
نژاد بهرام تصریح کرد: باید امکان تعاملات و تبادل نظرات برای زنان نیز فراهم شود زیرا مساله‌ای به نام قدرت نمایی در خانواده معنا ندارد.زن و مادر، خانواده را می‌سازند و اگر قرار بود مردان به تنهایی زندگی را بسازند و تعدادی زیر دست داشته باشند مانند کارگاه‌ها و کارخانه ها دیگر نمی توانستیم نام خانواده بر آن بگذاریم.
وی افزود: در خانواده روابط عاطفی از جمله مهر و محبت، تفاهم و رابطه انسانی دیده می‌شود و خانواده متشکل از زنان و مردان است، بنابراین اگر بخواهیم خانواده را در چارچوب نهادهای اجتماعی و اقتصادی و بنگاه‌های سازمان اداری جوامع تعریف کنیم دچار اشتباه جبران ناپذیری شدیم زیرا خانواده بستر اصلی برای تشکیل جامعه است و بستری بر مبنای واقعی حقوق انسانی مانند مهر، لطافت، تصمیم گیری و تصمیم سازی و بر پایه حقوق برابر و مشترک بنا شده است و چیزی نیست که مانند دستگاه‌های اداری تعریف کنیم که رئیسی دارد و همه باید از رئیس تبعیت کنند.
کارشناس سیاسی و مسائل زنان تاکید کرد: مساله زنان تنها مربوط به یک جناح خاص نیست بلکه مساله‌ای مربوط به همه جامعه است. حتی اگر زنان این مساله را مطرح و پیگیری نکنند اما بازهم نیازمند تبیین این موضوع هستند برای همین باید در همه جامعه به یک اجماع عمومی در مورد زنان برسیم.
وی افزود: موضوع زنان مساله عمومی جامعه است، مساله زنان مانند مساله محیط زیست است. مگر می‌توان موضوع محیط زیست را سیاسی کرد،فرقی نمی‌کند کدام دولت روی کار باشد،مهم این است که مردم نفس بکشند و جایی برای زندگی سالم و آرام داشته باشند .
این فعال حوزه زنان یادآور شد: در برنامه چهارم توسعه موضوع عدالت جنسیتی را مطرح می‌کنیم اما پس از مدتی باتوجه به اینکه مجلس و دولت از نظر گرایش سیاسی همسو نیستند این بند حذف می‌شود. در برنامه ششم دوباره موضوع عدالت جنسیتی را تعریف می‌کنیم ولی برنامه برای 5 سال در نظر گرفته می‌شود بر همین اساس نیمی از برنامه در این دولت و نیمی در دولت بعدی باید اجرا شود در حالی که چنانچه دولت بعدی دارای گرایشات یکسان نباشد این موضوع بر زمین می‌ماند.
انتهای پیام/
