امیر عابدینی: مدیران باشگاه‌ها به دلال‌ها میدان می‌دهند/ هر پرونده‌ ایران در فیفا یک خطر جدی است

حمیدرضا نقیبی، گروه ورزشی- در سال‌های اخیر باشگاه‌های فوتبال ایران مشکلات مالی فراوانی را با بازیکنان و مربیان سابق خارجی خود پیدا کردند. عدم پرداخت به‌موقع پول فوتبالیست‌های خارجی موجب شده تا آنها به‌طور مستقیم شکواییه خود را تقدیم فیفا کنند و فدراسیون بین‌المللی فوتبال هم برای گرفتن پول این بازیکنان از جریمه‌های متفاوتی استفاده می‌کند. این جریمه‌ها دامن چندین باشگاه ایرانی را گرفته که کسر 6 امتیاز از پرسپولیس در لیگ هفتم، 12 امتیاز از استیل آذین و اخیرا محرومیت باشگاه‌های استقلال و تراکتورسازی از پنجره نقل‌وانتقالات نمونه‌ای از این جریمه‌هاست.

با نگاهی به گذشته متوجه می‌شویم که در دهه 70 هم برخی مدیران باشگاه‌های ایران از مربیان و بازیکنان خارجی استفاده می‌کردند و هیچ‌گاه با چنین مشکلاتی مواجه نمی‌شدند. بارزترین نمونه این موضوع امیر عابدینی است که مربیان و بازیکنان خارجی زیادی را به پرسپولیس آورد و هیچ‌گاه هم با خطری سرخ‌پوشان پایتخت را تهدید نکرد. حتی عابدینی زمانی که در باشگاه داماش گیلان بود هم از بازیکنان خارجی استفاده کرد و هیچ مشکلی هم گریبان باشگاه داماش را نگرفت. درخصوص اینکه عابدینی مدیر اقتصادی فدراسیون فوتبال چه کرده که همچون دیگر مدیران به دردسر نیفتاده با او گفت‌وگویی انجام داده‌ایم.

* درسال‌های اخیر محرومیت‌های مختلفی به دلیل شکایت مربیان و بازیکنان خارجی نصیب تیم‌های ایرانی شده است.

- در سال‌های اخیر متاسفانه بازیکنان بی‌کیفیتی به فوتبال ما آمدند که در میان آنها بازیکنان انگشت‌شماری بودند که بهتر از فوتبالیست‌های خودمان بودند. ما به غیر از «ادینیو»، «دنی اولروم» و «جانواریو» می‌توانیم بازیکن دیگری را نام ببریم که کیفیت‌شان بالاتر از بازیکنان خودمان بوده؟ مسلما کارشناسان منصف هم با نظر من موافق هستند. متاسفانه امروز مدیران ما بدون اینکه به فکر تامین مبلغ قرارداد بازیکنان خارجی باشند آنها را جذب تیم خود می‌کنند بعد هم چون این بازیکنان بی کیفیت هستند خیلی زود باشگاه آنها را جواب می‌کند و آنها هم برای دریافت پول خود به فیفا شکایت می‌کنند. در این پروسه مدیری که باعث حضور این بازیکنان در فوتبال ایران شده برکنار شد، دیگر نیست که جوابگو باشد و مدیر جدید باید پاسخگوی اشتباه مدیر قبلی باشد. متاسفانه باید با صدای بلند بگویم این چرخه در حال تکرار شدن است و کسی هم نیست که جلوی آن را بگیرد. متاسفانه مدیران بدون درنظر گرفتن تمامی جوانب با حضور هر بازیکن خارجی موافقت و پرونده‌ دیگری به پرونده‌های خارجی ایران در فیفا اضافه می‌کنند. برای همین در فدراسیون بین‌المللی فوتبال، پرونده‌هایی داریم که هر کدام خطری برای فوتبال ایران است.

* فکر می‌کنید تنها عاملی که مدیران باشگاه‌‌ها در جذب بازیکنان خارجی به مشکل می‌خورند این است که می‌دانند در آینده مدیرعامل باشگاه نیستند؟

- علاوه بر این مسئله که گفتید، رفتار ما با بازیکنان خارجی همانند بازیکنان داخلی است، یعنی مدیریت باشگاه‌ها به‌رغم اینکه بارها دیده و شنیده‌اند که باشگاه‌های دیگر با تهدیدها و محرومیت‌های مختلفی مواجه شده‌اند اما فکر می‌کنند، خودشان می‌توانند از پس این قضیه برآیند. متاسفانه کمیته‌ انضباطی در خصوص مطالبات بازیکنان داخلی پیگیری‌های لازم را انجام نمی‌دهد و باشگاه‌ها با کسر امتیاز یا محرومیت از نقل‌وانتقالات مواجه نمی‌شوند به همین دلیل مدیران باشگاه‌های ما هم فکر می‌کنند در فیفا هم کار به این شکل است و شکایت خارجی‌ها را جدی نمی‌گیرند که همین موضوع باعث شده که امروز فوتبال ما با میلیارد‌ها تومان بدهی به بازیکنان و مربیان خارجی روبه‌رو شود.

* راه‌حل شما برای باشگاه‌های ایرانی چیست تا بعد از این شاهد پرونده‌های شکایت خارجی‌ها از فوتبال ایران نباشیم؟

-همه باشگاه‌ها باید بخش بین‌الملل خود را قوی و از همان گام اول بخشی از بودجه خود را برای پرداخت به بازیکنان و مربیان خارجی‌ اختصاص دهند. وقتی بخش بین‌الملل ساختار مشخصی داشته باشد، بازیکنان بی‌کیفیت خارجی جایی در فوتبال ما پیدا نمی‌کنند و فرصت بیشتری به مهره‌های خودمان می‌رسد. ما از جذب بازیکنانی که کیفیت لازم را ندارند خیلی لطمه خوردیم و در این میان تنها واسطه‌ها بودن که نهایت استفاده را از این ماجرا بردند. در حقیقت مدیران باشگاه‌ها به دلال‌ها میدان دادند. بهترین راه برای آنکه مانع حضور بازیکنان بی‌کیفیتی که با فیلم پنج سال پیش خود به فوتبال ما می‌آیند این است که تحقیقات کامل در این باره را مدیران باشگاه با استفاده از نیروهای امین خود انجام دهند. مثلا ما زمانی که در داماش بودیم «مگنو باتیستا» را آوردیم. او نزدیک به 10 سال است در تیم‌های مختلف لیگ برتری بازی کرده و الان هم جزو مهره‌های ثابت تیم گسترش فولاد است.

* در زمان شما در پرسپولیس و حتی داماش شاهد حضور خارجی‌های زیادی بودیم، اما هیچ‌گاه با این مسائل مواجه نمی‌شدید؟

-زمانی که در پرسپولیس بودم، دلار به بانک‌های آلمان و اتریش می‌دادیم و به‌ جای آن مارک می‌گرفتیم. پول یورگن گده، استانکو پاپلوکوویچ و بعد هم مت‌کوویچ را به‌موقع پرداخت کردیم و از همه آنها برگه تسویه‌حساب با امضای خودشان گرفتیم. پل ارتباطی خوبی هم با باشگاه‌های خارجی ایجاد کرده بودیم و با ترانسفر بازیکنان تیم به لیگ‌های اروپایی پول مربیان را تامین می‌کردیم. حتی برای نتایج خوب تیم پرسپولیس با مربیان خارجی به آن مربیان پاداش هم می‌دادیم و برای همین هیچ‌گاه جریمه و شکایتی را شاهد نبودیم.

* در داماش که یک دهه بعد از پرسپولیس عهده‌دار مسئولیت مدیرعاملی بوددید هم دردسری نصیب این تیم شمالی نشد.

-ما با همان سیاست قدیم کار می‌کردیم و با داشتن تیم تحقیقاتی خوبی که برای نقل‌وانتقال بازیکنان خارجی آماده کرده بودیم،‌ با مشکلی در این زمینه مواجه نشدیم. حتی یک مورد وجود داشت که یکی از همین خارجی‌ها قصد داشت از باشگاه داماش کلاه‌برداری کند و عنوان کرده بود که پولی نگرفته است اما با ارسال مدارک و مستندات به فیفا موفق شدیم حق‌مان را بگیریم و پول اضافه‌ای پرداخت نکنیم.