دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری

حسن یزدانی: ما با کشتی‌گیران آمریکایی رفیق هستیم/ هیچ کدام از وعده‌ها بعد از المپیک عملی نشد

تنها کشتی‌گیر طلایی ایران در المپیک ٢٠١٦ بعد از این رقابت‌ها تصمیم گرفت یک وزن بالاتر برود و در جام تختی برای نخستین‌بار در وزن ٨٦کیلوگرم روی تشک رفت. او که به همراه سایر آزادکاران خود را برای جام‌جهانی ٢٠١٧ کرمانشاه آماده می‌کند، معتقد است باید در وزن جدید نیز از حریفان خود شناخت بیشتری پیدا کند.
کد خبر : 158606

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر خبرگزاری آنا از شهروند، قهرمان المپیک ریو از حضور کشتی‌گیران آمریکایی در ایران ابراز خوشحالی می‌کند و تیم کشورمان را مدعی نخست قهرمانی در جام‌جهانی می‌داند. در ادامه گفت‌وگو با حسن یزدانی را می‌خوانید:



* از آمادگی خودت در آستانه برگزاری جام‌جهانی بگو؟
خدا را شکر شرایطم خوب است. تمرکزم را روی موفقیت در جام‌جهانی گذاشتم و با تمام توان درخدمت تیم‌ملی هستم. نه‌تنها من، بلکه تمام ملی‌پوشان در وضع خوبی به سر می‌برند.
* یک وزن بالاتر رفتی و در جام تختی هم در وزن ٨٦کیلوگرم کشتی گرفتی؟
بله، بعد از المپیک استراحت چند ماهه‌ای داشتم و بعد از آن تصمیم گرفتم که یک وزن بالاتر بروم. وقتی دیدم که بدنم در وزن ٨٦کیلوگرم جواب می‌دهد، دیگر نخواستم وزن کم کنم. به ‌هرحال در وزن جدید کارم سخت‌تر است، چون از هیچ‌کدام از حریفان شناخت چندانی ندارم. البته توسط مربیان تیم‌ملی آنالیز کشتی‌گیران خارجی صورت گرفته اما باید روی تشک برویم و بعد از آن می‌فهمم که رقبای جدیدم چقدر قدرتمند هستند. الان هم مشکلی ندارم و در جام تختی نیز در این وزن بدون مشکل کشتی گرفتم.
* ایران در ٥ دوره اخیر توانسته قهرمانی جام‌جهانی کشتی آزاد را کسب کند. این‌بار هم حتما به قهرمانی فکر می‌کنید؟
قطعا همین‌طور است. کشتی ایران در هرکجای دنیا که مسابقه باشد، فکر و ذهنش قهرمانی است. ما امیدواریم که برای ششمین‌ سال پیاپی قهرمان جام‌جهانی کشتی شویم و قدرتمان را به دنیا بیشتر از قبل اثبات کنیم. درست است که چند تیم با کشتی‌گیران قدرتمندی می‌آیند اما در ایران اجازه نمی‌دهیم تیم دیگری قهرمان شود.
*‌ برگزاری مسابقات در شهر کرمانشاه را چطور می‌بینی؟
اینکه شهرستان‌ها میزبان مسابقات باشند، اتفاق خوبی است. مردم کرمانشاه نشان داده‌اند که کشتی‌دوست هستند و در این رقابت‌ها نیز مطمئنا ما را حمایت می‌کنند. قبل از این ثابت شده که مسابقات کشتی در هرکجای ایران برگزار شود،‌ تماشاگران سالن را پر می‌کنند و این‌بار نیز این اتفاق رخ می‌دهد.
* حالا که یک وزن بالاتر رفتی، شانس کشتی‌گرفتن با جردن باروز را هم از دست دادی؟
خیلی دوست داشتم با جردن باروز کشتی بگیرم اما انگار که قسمت نبود. ‌سال قبل برای جام‌جهانی قرار بود باروز روی تشک بیاید اما به خاطر مشکلات خانوادگی این اتفاق رخ نداد. در المپیک هم که او توسط کشتی‌گیر روس حذف شد و من با او کشتی نگرفتم. به ‌هرحال دیگر باید به رقیبان جدیدم فکر کنم چون جردن باروز در یک وزن پایین‌تر کشتی می‌گیرد و ممکن نیست که با او روبه‌رو شوم.
* بعد از اتفاقاتی که به وجود آمد، کشتی‌گیران آمریکایی بارها از علاقه خود به مردم ایران و کشتی‌گیران ایرانی گفتند. دراین سال‌ها شما رابطه‌تان با کشتی‌گیران آمریکایی چطور بوده است؟
خوشحال شدم که مشکلات آنها برای حضور در ایران حل شد چون سطح مسابقات با حضور کشتی‌گیران آمریکایی بالاتر می‌رود. ما دراین چند ‌سال به آمریکا رفتیم و آنها نیز به ایران آمدند اما حتی یک‌بار هم مشکلی با مردم آمریکا و کشتی‌گیران این کشور نداشتیم. رابطه بین کشتی‌گیران ایرانی و آمریکایی خیلی خوب بوده، چون ورزش جدا از سیاست است.
* به‌عنوان تنها طلایی کشتی ایران در المپیک،‌ توقعاتی که داشتی، برآورده شد؟
شما خودتان هم می‌دانید که اکثر وعده‌ها عملی نشده است. ما همچنان منتظر هستیم که وزارت ورزش مراسم اهدای جوایز مدال‌آوران المپیک را برگزار کند اما فعلا که خبری نیست. شنیدم که قرار است تا پایان‌ سال این مراسم برگزار شود و امیدوارم این اتفاق بیفتد.
* به نظر می‌رسد از عملی‌نشدن وعده‌ها گلایه داری؟
جدا از بحث وزارت ورزش برخی از دوستان دیگر هم بودند که وعده‌هایی داده بودند اما آنها بعد از المپیک هیچ خبری از ما نگرفتند. قبل از المپیک برخی‌ها به‌ خاطر تبلیغات سمت ورزش می‌آیند و وعده می‌دهند اما بعد از المپیک یادشان می‌رود که چه چیزی گفته‌اند. مثلا قرار بود کفش طلا به ما بدهند اما فعلا که ما چیزی ندیدیم.
*‌ این موضوع در انگیزه قهرمانان هم تأثیرگذار است؟
شاید تأثیرگذار باشد اما آنهایی که مرا می‌شناسند، می‌دانند که این مسائل مرا ناامید نمی‌کند. من حرفم این است که یک قهرمان چند ‌سال می‌تواند کشتی بگیرد؟ من بعد از المپیک خیلی مراجعه‌کننده داشتم. برایم شایعه درست کردند که پولدار شده‌ام و به خاطر همین برخی فقرا از من انتظار کمک دارند اما من خودم هم مشکل دارم. نمی‌توانم به آنهایی که سراغم می‌آیند، بگویم که به من پول نداده‌اند، چون باور نمی‌کنند. درضمن ٣٠٠ سکه‌ای که قرار است به ما بدهند، مگر پول زیادی است؟ شما بروید وضع قهرمانان کشورهای دیگر را ببینید و با ما مقایسه کنید. هیچ‌کس از فردای خودش خبر ندارد. اصلا شاید یک اتفاق بد برای من افتاد و دیگر نتوانستم ورزش کنم، پس این همه ‌سال که زحمت کشیدم، چه می‌شود؟ نمی‌دانم چه بگویم اما من هم باید به فکر آینده‌ام باشم.
* در آخر از آینده برایمان بگو که چه اهداف بزرگتری در ذهن داری؟
فعلا که اولین تورنمنت مهم پیش‌رو همین جام‌جهانی است که امیدوارم سربلند از آن بیرون بیاییم. من تازه اول راه هستم و قطعا به موقعش به موفقیت درمسابقات جهانی و المپیک هم فکر می‌کنم. جا دارد از حمایت مردم و محبتی که به من دارند، تشکر کنم.



انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب