دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
26 دی 1395 - 14:39

بازی با خون در نوجوانان؛ خشونت گرایی یا جلب توجه؟/ این رفتارها پیام‌های مهمی از حالات درونی افراد دارد

این روزها سبک و سیاق لباس پوشیدن و آرایش برخی نوجوانان به اندازه‌ای تغییر پیدا کرده است که شاید اغلب ما در مواجهه با آنها دچار سوالاتی می‌شویم. خالکوبی روی دست و گردن، ایجاد زخم روی بدن، تیغ زدن قسمتی از مو و ابرو از جمله تغییرات ظاهری نوجوانان است، احتمالا برخی از ما آن را به مد و تغییرات جامعه ارتباط می‌دهیم اما عده‌ای دیگر به خصوص روانشناسان و روانپزشکان این رفتارها را ناشی از مشکلات روحی و روانی نوجوانان می‌دانند.
کد خبر : 150801

سارا امیری، گروه اجتماعی خبرگزاری آنا- برخی روانشناسان و روانپزشکان معتقدند نوجوانانی که با خانواده و به خصوص والدین خود ارتباط مناسبی دارند کم‌تر به سمت خشونت گرایش پیدا می‌کنند اما نوجوانی که ارتباط مناسبی با خانواده ندارند و یا در کانون خانواده با مشکلاتی مانند اعتیاد و طلاق درگیر هستند، بیشتر به خشونت گرایش پیدا می‌کنند.


دکتر علی اصغر کیهان‌نیا، روانشناس با اعتقاد بر اینکه نوجوانان در دوران بلوغ دچار بحران هویت می‌شوند به آنا می‌گوید: نوجوانان در این دوره اعتماد به نفس خود را از دست می‌دهند و نمی‌توانند فیزیک و تغییرات ایجاد شده در ظاهرشان را درک کنند به همین دلیل دچار مشکلات روحی و روانی می‌شوند که متاسفانه از بیان مشکلاتشان خجالت می‌کشند و نمی‌توانند آن را برای خانواده و مشاوران ابراز کنند بر همین اساس تصمیم می‌گیرند با ایجاد تغییر در ظاهر، توجه دیگران را به خود جلب کنند.


اما روح‌الله صمدی،‌ روانشناس و مشاوره خانواده با بیان اینکه علت بروز رفتار‌های خشنونت آمیز در تمام نوجوانان یکسان نیست به آنا می‌گوید: برخی از نوجوانان دچار اختلال شخصیتی هستند و با آسیب رساندن به خود و دیگران احساس آرامش می‌کنند و برای مدت کوتاهی رنج‌های خود را فراموش می‌کنند اما برخی نیز تمایل دارند در این سن به سایر افراد بگویند که به گروه خاصی مانند گروه موسیقی که اغلب رپ و زیر زمینی هستند تعلق خاصی دارند و به همین منظور ظاهرشان را به آنها نزدیک و همانندسازی کنند.


وی می‌افزاید: دسته دیگری از نوجوانان به خاطر کمک‌خواهی دست به رفتار خشونت‌آمیز می‌زنند که اکثر این افراد تحت فشار‌های روانی و روحی هستند.



خون‌بازی؛ بازی با مرگ و زندگی


گذری در شبکه‌های اجتماعی نوجوانان نشان می‌دهد این افراد به عناوین مختلف و با انتشار تصاویری از اسکلت، تیغ، خون و خون‌بازی به ابراز خشونت می‌پردازند که متاسفانه اخیرا فیلم کوتاهی از دانش آموزان در مدرسه نیز منتشر شده است که نشان می‌دهد آنها برای ابراز آنچه آنها را ناراحت کرده، برای اعتراض به قوانین مدرسه یا جامعه و فراموش کردن مشکلات خانواده با تیغ روی دستشان خطوطی را ترسیم می‌کنند که به اصطلاح به آن «خون بازی» می‌گویند. دانش‌آموزان در این فیلم عنوان کرده‌اند که از سایر همکلاسی و هم‌سالان خود که تجربه بیشتری در این زمینه دارند کمک می‌گیرند و برای اینکه خانواده‌هایشان مطلع نشوند مدرسه را برای انجام این کار انتخاب می‌کنند.


خون‌بازی، روش جدید نوجوانان برای بروز خشونت است که طی آن به وسیله تیغ خطوطی را روی دستشان می‌کشند تا درد ناشی از آن باعث فراموشی دردهای اصلی‌شان شود که متاسفانه این رفتار زنگ خطر افزایش خشونت‌گرایی در نوجوانان را به صدا درآورده است

کیهان‌نیا، بروز چنین رفتارهایی را دهن‌کجی و اعتراض به جامعه می‌داند و می‌افزاید: عده‌ای از نوجوانان برای اعتراض به قوانین مدرسه، خانواده و جامعه چنین رفتارهایی را انتخاب می‌کنند و به بروز خشنونت می‌پردازند که خانواده‌ها می‌توانند با ایجاد تفریح‌های مناسب و مورد علاقه نوجوانان زمینه بروز چنین رفتارهایی را کمرنگ کنند که البته به خانواده‌ها توصیه می‌شود کلاس‌های فوق‌العاده و درسی مانند زبان و ریاضی را برای اوقات فراغت دانش‌آموزان انتخاب نکنند بلکه از فرزندانشان مشورت بگیرند و آنها را به حضور در کلاس‌های مورد علاقه‌شان تشویق کنند.


اما محمدی با بیان اینکه برخی از نوجوانان با اتمام سنین بلوغ بهبود می‌یابند، می‌افزاید: تنها افرادی که دچار اختلال شخصیتی هستند نیاز به درمان دارند. بروز چنین رفتارهایی را نمی‌توان دهن کجی نوجونان محسوب کرد زیرا برخی از این رفتارهای پیام‌های مهمی از حالات درونی افراد دارد که توجه به آن می‌تواند از بروز یک رفتار پرخطر جدی‌تر پیشگیری کند.


آموزش و پرورش، غایب!


عده‌ای از نوجوانان برای انجام رفتار خشونت‌آمیز مانند خودکشی، خون‌بازی و استعمال سیگار مدرسه را انتخاب می‌کنند به گونه‌ای که هر سال شاهد اخباری از خودکشی دانش‌آموزان در مدرسه هستیم که اخیرا خون‌بازی و استفاده از تیغ نیز به این رفتار افزوده شده است که متاسفانه هر بار که علت این مسائل را از اداره آسیب‌های اجتماعی پیگیر شدیم به درهای بسته برخورد کردیم و مسئولان به بهانه اهمیت و حساسیت موضوع از صحبت کردن در این خصوص امتناع می‌ورزند و متاسفانه این در حالی است که تمام روانپزشکان و روانشناسان به اهمیت نقش آموزش و پرورش تاکید دارند.


وزارت آموزش و پرورش مسئولیت تربیت کودکان، نوجوانان و آینده‌سازان کشور را برعهده دارد که این مهم بر هیچ کس پوشیده نیست اما متاسفانه درهای این وزارتخانه برای پاسخگویی به آسیب‌های اجتماعی که در مدرسه رخ می‌دهد اغلب به روی رسانه‌ها بسته است

کیهان‌نیا، روانشناس با تاکید بر نقش آموزش و پرورش و حضور روانشناس آگاه در مدارس معتقد است که اگر دانش آموزان در ساعات حضور در مدرسه به یک روانشناس حاذق، آگاه و با سواد به صورت رایگان دسترسی داشته باشند می‌توان از بسیاری از این دسته از رفتارهای پیشگیری کرد.


تصاویر منتشر شده از رفتار جدید نوجوانان برای بروز خشنونت (خون بازی) نگرانی بسیاری را در جامعه ایجاد کرده است زیرا نشان می‌دهد خانواده و مسئولان نظارت و ارتباط مناسبی با نوجوانان به خصوص در سنین بلوغ ندارند.


کیهان‌نیا می‌گوید: نوجوانانی که در خانواده آرام و سالم زندگی می‌کنند کم‌تر به بروز رفتارهای خشونت‌آمیز گرایش دارند اما نوجوانانی که در خانواده‌هایی ناآرام، متشنج و چند همسری زندگی می‌کنند و رفتارهایی مانند طلاق و اعتیاد در آنها زیاد است و تمایل بیشتری برای بروز خشنونت و رفتارهای نامتعارف دارند.


با این تفاسیر می‌توان گفت نوجوانی برهه‌ای از زندگی است که تغییرات فراوانی از نظر روحی، جسمی و فکری در افراد ایجاد می‌شود که درک و کنار آمدن با آن برای برخی آسان و برای عده‌ای دیگر سخت است که متاسفانه برخی نوجوانان تحمل و طاقت این سختی را ندارند و برای ابراز آن رفتارهای مختلفی را بروز می‌دهند، برای مثال برخی با در میان گذاشتن مسائل‌شان با خانواده به مراکز مشاور مراجعه می‌کنند و عده‌ای به خشونت گرایش پیدا می‌کنند، به همین دلیل و بنا به حساسیت این دوران نیاز است خانواده، مسئولان مدرسه، وزارت آموزش و پرورش، دولت و ... دست به دست هم بدهند تا با ایجاد تفریح‌های سالم و هیجان‌انگیز، ایجاد شرایط مناسب برای فعالیت‌های ورزشی، بسترسازی مناسب برای بروز استعداد، نوجوانان را از آسیب‌ها و رفتارهای خطرناکی که در اطرافشان وجود دارد دور نگه‌ دارند تا از این دوره به خوبی گذر کند.


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب