کشور ما ایران به علت مدیریت نادرست در حوزه منابع طبیعی اکنون در صدر کشورهای دارای خاک فرسوده قرار گرفته است و این مساله باعث شده تا سالانه شاهد از بین رفتن میلیون‌ها تن خاک با ارزش باشیم که حداقل 100 سال برای تشکیل یک سانتی‌متر از آن زمان نیاز است!
در اثر دخالت‌های غیراصولی که در مدیریت منابع آبی کشور شده، بیابان‌زایی شتاب گرفته است و خشکی دشت‌ها سبب شده تا با وزش مختصر باد یا طوفانی که به پا می‌شود، ریزگردها را بلند کرده و سلامت زیستی ساکنان زمین را به خطر بیندازد. از سویی دیگر گسترش زمین‌های کشاورزی و معادن باعث شده است تا بسیاری از کوه‌ها و زمین‌هامان دچار فرسایش پایدار شده و در نتیجه منشا بروز ریزگرد در کشور شود.
با نگاهی اجمالی به وضعیت زمین، در کشور متوجه خواهیم شد که تاکنون آنطور که باید به زمین احترام نگذاشته‌ایم و در صورتی که این روند ادامه داشته باشد به زودی باید شاهد وقوع فاجعه بزرگ زیست محیطی باشیم که نتیجه آن منجر به غیرقابل مسکونی شدن بخش قابل توجهی از مناطق کشور خواهد شد.
نکته دیگر افزایش آلودگی خاک در اثر استفاده بی‌رویه از کودها و سموم شیمیایی است که در بسیاری از مناطق کشور باعث ایجاد خسارت‌های شدید به زمین شده و تصور می‌شود برای اصلاح این رویه چاره‌ای جز تغییر رویه در سیاست‌های کلان کشور نیست.
بنابراین اگر می‌خواهیم طبق اصل 50 قانون اساسی زمینی قابل زندگی برای نسل‌های آینده به جای بگذاریم باید به جای نگاه سخت‌افزاری به توسعه مانند افزایش تعداد کارخانجات، سدسازی و جاده‌سازی، نگاهی نرم افزاری با مدیریت درست و توسعه پایدار داشته باشیم. به همین علت باید توجه مسئولان را به حفظ زمین پاک و پاسداشت مهم‌ترین عناصر شکل‌گیری حیات در جهان جلب کرد و روز زمین پاک فرصتی برای این جلب توجه است.
*کارشناس محیط‌زیست و جغرافیای زیستی
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
