محمدرضا آریان‌فر به آنا خبر داد
انتشار نمایشنامه‌ای که بدل به فیلم «عروس آتش» شد
آریان‌فر گفت: «احمد محمود -به قول خودش- تاکسی به تاکسی خودش را برای تماشای نمایش «لیلوا» رساند... اکبر رادی فضای نمایشنامه‌های تریولوژی «زهور» را به فضای کارهای لورکا تشبیه کرد... داستان «زهور» 4-5 سال بعد از اجرا، در قالب فیلم «عروس آتش» روی پرده رفت.»
محمدرضا آریان‌فر -نویسنده و نمایشنامه نویس- در گفت‌وگو با خبرنگار آنا از انتشار مجموعه نمایشنامه «زهور» خبر داد و گفت: «این مجموعه با سه نمایشنامه «زهور»، «موعود» و «لیلوا» در واقع یک تریولوژی است که پیش از این نشر «نقش خورشید» اصفهان در سال 81 آن را منتشر کرده بود اما به دلیل توزیع ضعیف، آنطور که باید دیده نشد و به همت نشر افراز، باز نشر شده است.»
وی ضمن بیان این مطلب که سه‌نمایشنامه مذکور، اجراهای موفقی در جشنواره‌های مختلف، از جمله جشنواره تئاتر فجر داشته‌اند، گفت: «نمایشنامه «زهور» را برای جشنواره تئاتر استانی خوزستان نوشتم. یادم می‌آید 7 نهاد و ارگان مختلف آن را بازبینی کردند و نهایتا تنها مجوز اجرای 2 سانس از این نمایشنامه تنها در همان جشنواره صادر شد.»
این نمایشنامه‌نویس ادامه داد: «اگرچه اعمال‌نظرهای مختلف باعث شد جوایز متعددی که هیأت داوران برای آن اجرا درنشر گرفته بودند، به دست نیاید اما این نمایش جایزه بهترین نمایشنامه‌نویس و بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد.»
وی با بیان اینکه این نمایشنامه، از سوی هنرمندان اهل سوسنگرد به عربی ترجمه شده و روی صحنه رفته است، درباره مضمون این نمایشنامه گفت: «داستان، مربوط به دختری خوزستانی است که تن به ازدواج با پسرعموی قاچاقچی خود نمی‌دهد و از سوی خانواده خود کشته می‌شود؛ دقیقا همان داستانی که 4-5 سال بعد از آن جشنواره، در فیلم عروس آتش ساخته شد و اعتراض‌هایی را در مطبوعات محلی خوزستان به همراه داشت. یادم می‌آید یکی از منتقدان نوشته بود اگر قرار به ساخت فیلم بود، چرا نگارش فیلم‌نامه را به آریان‌فر نداده‌اند؟»
آریان‌فر درباره نمایشنامه «موعود» هم توضیح داد: «این نمایشنامه هم به خاطر تمی که داشت با مخالفت‌هایی در خوزستان مواجه شد. داستان در روستایی به نام «سُویسه» اتفاق می‌افتد که در آن پدری به اشتباه، پسرِ از جبهه بازگشته خود را با تبر می‌کشد.»
وی افزود: «سومین نمایشنامه هم که «لیلوا» -نامی زنانه به معنای همیشه منتظر- نام دارد، روایت‌گر انتظار است و خوشبختانه توانسه به جشنواره تئاتر فجر نیز راه پیدا کند. خاطره خوشی که از این نمایشنامه دارم آن است که زنده‌یاد احمد محمود سر تمرین آن حاضر شد و به قول خودش، تاکسی به تاکسی برای تماشای اجرای آن خودش را رساند.»
این نمایشنامه‌نویس همچنین با اشاره به نظر زنده‌یاد اکبر رادی درباره انتشار این مجموعه گفت: «پیش از انتشار، نمایشنامه‌ها را به استاد رادی سپردم که بخواند. خواند و گفت فضای نمایشنامه‌ها او را به یاد فضای آثار لورکا می‌اندازد. از او خواهش کردم نظراتش را مکتوب کند و متنی که بر این کار نوشت، به عنوان مقدمه در ابتدای کتاب منتشر شد.»
نویسنده رمان «بانوی مه» و «رقص با توفان» همچنین درباره دیگر آثار در آستانه انتشار خود گفت: «مجموعه نمایشنامه «غاگ» -به معنی مرغ دریایی- که 5 نمایشنامه آن در جشنواره‌های مختلف روی صحنه رفته، از سوی حوزه هنری اصفهان در حال حروف‌چینی است. رمان «من خودم را در کوچه‌های اصفهان گم کرده‌ام» هم با نشر پرسش به ارشاد رفته و منتظر صدور مجوزهای آن هستیم. از طرفی مجموعه‌شعرهای من در قالب رباعی و دوبیتی و سپید هم در حال آماده‌سازی هستند.»
انتهای پیام/
