نعمت احمدی: «یا لثارات» اجازه انتشار ندارد/ دادسرا نمیتواند به نشریه لغو مجوز شده، اجازه انتشار موقت دهد
نعمت احمدی –حقوقدان و وکیل دادگستری- در گفتوگو با خبرنگار آنا، درباره موقعیت پیش آمده درباره هفتهنامه «یالثارات» توضیح داد: «مطابق با قوانین، هیات نظارت بر مطبوعات اجازه توقیف موقت نشریات و مطبوعات را در صورت مشاهده مواردی که مغایر با قانون مطبوعات هستند دارد و حکم توقیف دائمی نشریات، باید از سوی دادگاه ابلاغ شود؛ اما این مساله به معنی آن نیست که دادگاه میتواند برخلاف نظر هیات نظارت بر مطبوعات، به نشریات توقیفشده اجازه انتشار مجدد بدهد.»
وی ضمن بیان این مطلب که دادگاه نمیتواند رای هیات نظارت را نادیده بگیرد، ادامه داد: «دادگاه باید با تسریع مراحل، رسیدگی به وضعیت پرونده را به جریان بیندازد؛ نه اینکه به نشریهای که لغو مجوز شده اجازه بدهد تا زمان رای نهایی، به انتشار خود ادامه دهد.»
این حقوقدان و فعال در حوزه حقوق رسانه، ضمن بیان این مطلب که تاکنون چنین مسالهای سابقه نداشته است، اظهار داشت: «اگر مسئولان نشریه یالثارات مدعی هستند که بعد از توقیف شدن مجوزشان از دادگاه اجازهنامه انتشار موقت (تا زمان صدور رای نهایی) را گرفتهاند، من این ادعا را باور نمیکنم و آنها باید اسناد خود را در این رابطه، منتشر کنند.»
احمدی با انتقاد از برخوردهای متناقض صورت گرفته با رسانهها و مطبوعات، گفت: «متاسفانه دههها است که در عالم مطبوعات شاهد تعاریف خودی و غیرخودی هستیم؛ آنچنانکه برخورد با نشریات خودی، همواره با غیرخودیها تفاوت داشته است.»
وی نمونه بارز این تفاوت را، نشریه یالثارات خواند و ادامه داد: «نشریه «یالثارات»، پیش از این با عنوان شلمچه منتشر شده که هر بار به دلیل تخلفات قانونی، لغو مجوز شده و نهایتا با نام «یالثارات» با همان کادر و پرسنل و حتی با همان شکل و صفحهبندی (تنها با لوگوی جدید) به انتشار خود ادامه میدهد.»
این حقوقدان رفتارهای دوگانه با مطبوعات را آسیبی جدی خواند و گفت: «به همین دلیل است که نشریات و مطبوعات به انفعال کشیده شده و به بولتن خبرگزاریها تبدیل شدهاند و دقیقا در چنین شرایطی است که جامعه به سمت شبکههای مجازی و اخبار بیمایه و بیارزشی رفته که در این شبکهها و فضاها منتشر میشوند.»
این وکیل با مقایسه وضعیت نشریه یالثارات با روزنامه هممیهن، گفت: «من وکیل آن روزنامه بودم و مجوزهای نشر آن را هم از هیات نظارت بر مطبوعات و هم از ریاست دادگاه عمومی تهران گرفته بودیم اما با این وجود، عصر روزی که اولین شماره از این روزنامه، منتشر شد، رای به جمعآوری تمام نسخهها از روی تمام کیوسکها داده شد. حالا سوال اینجاست که آیا رفتار با نشریه یالثارات با نشریات دیگر، مشابه هم است؟»
گفتوگو از هادی حسینینژاد
انتهای پیام/