پیوند حوزه و دانشگاه به حل مسائل اجتماعی منجر شد

عبدالحسین خسروپناه، دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، در گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا، با اشاره به نتایج عملی وحدت حوزه و دانشگاه، اظهار کرد: اگر بخواهیم از ثمرات روشن این وحدت نام ببریم، یکی از مهم‌ترین دستاوردها، شکل‌گیری علوم انسانی اسلامی و همچنین علوم انسانی بومی در کشور است.

وی افزود: در این مسیر، استادان دانشگاه وارد حوزه علوم انسانی شدند و در کنار آن، با مبانی اسلامی که پیش‌تر در اختیار داشتند، توانستند به نظریه‌پردازی بپردازند.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد: بسیاری از استادان دانشگاه با حضور در فضای علمی حوزه و آشنایی عمیق‌تر با مبانی دینی، توانستند در حوزه علوم انسانی اسلامی نقش‌آفرینی کنند و حتی در سطح بومی، برای برخی از مسائل و آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی راه‌حل‌های علمی و عملی ارائه دهند.

خسروپناه با بیان اینکه این هم‌افزایی به نتایج ملموس پژوهشی نیز منجر شده است، گفت: نمونه‌هایی از این دستاورد‌ها را می‌توان در نظریه‌پردازی‌های شکل‌گرفته در حوزه‌های میان‌رشته‌ای مشاهده کرد. به عنوان مثال، در موضوع «منابع انسانی در سازمان سبز»، یکی از دانشجویان دانشگاه با بهره‌گیری از الگویی که بنده ارائه کرده بودم، توانست به یک نظریه علمی دست یابد که حاصل پیوند نگاه دانشگاهی و مبانی نظری اسلامی بود.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی، با اشاره به رساله دکتری مجتبی منوچهری، نخستین دانشجوی نظریه‌پرداز در علوم انسانی اسلامی ایران، با عنوان «شناسایی پیشران‌های مؤثر بر آینده استخدام سرمایه انسانی سبز در سازمان اوقاف و امور خیریه کشور در راستای تحقق الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و ارائه مدل بومی»، بر حمایت از این طرح‌ها در راستای تحقق اهداف و راهبردهای شورای عالی انقلاب فرهنگی کشور به‌ویژه در سطح دانشگاه‌ها، تأکید کرد.

وی تأکید کرد: استمرار وحدت حوزه و دانشگاه می‌تواند ظرفیت حل مسائل پیچیده اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی کشور را افزایش دهد و زمینه‌ساز تولید علم نافع و مسئله‌محور برای جامعه امروز ایران باشد.

به گزارش آنا، ۲۷ آذر سالروز شهادت آیت‌الله محمد مفتح، یادآور یکی از مهم‌ترین مقاطع تاریخ فکری و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و نماد تلاش برای همگرایی میان دو نهاد بنیادین علم و اندیشه، یعنی حوزه‌های علمیه و دانشگاه‌هاست. این روز به پاس مجاهدت‌های علمی و فرهنگی آن عالم فرزانه، به عنوان «روز وحدت حوزه و دانشگاه» در تقویم رسمی کشور نام‌گذاری شده است؛ روزی برای بازخوانی یک آرمان راهبردی در مسیر پیشرفت علمی و تمدنی ایران اسلامی.

آیت‌الله مفتح از جمله اندیشمندانی بود که با درکی عمیق از نیاز‌های زمانه، بر پیوند میان دانش دینی و علوم جدید تأکید داشت و با حضوری مؤثر در هر دو عرصه حوزه و دانشگاه، در عمل نشان داد که این دو نهاد نه‌تنها در تقابل با یکدیگر نیستند، بلکه مکمل و همراه یکدیگر در مسیر تعالی جامعه‌اند. او با نگاه روشن‌گرانه خود، گفت‌وگوی علمی میان طلاب و دانشگاهیان را بستری ضروری برای تولید اندیشه، پاسخ‌گویی به مسائل نوپدید و حل چالش‌های اجتماعی می‌دانست.

آیت‌الله مفتح، استاد الهیات دانشگاه تهران در ۲۷ آذر ۱۳۵۸ به دست گروه‌های تروریستی به شهادت رسید و اندیشه و راه او به‌عنوان الگویی ماندگار در تاریخ معاصر ایران باقی ماند. امروز، نام‌گذاری این روز فرصتی است برای تأکید دوباره بر ضرورت تعامل مستمر و هدفمند میان حوزه و دانشگاه، به‌ویژه در شرایطی که جامعه بیش از هر زمان به هم‌افزایی علم، دین و تخصص نیازمند است.

گرامیداشت روز وحدت حوزه و دانشگاه، تنها یادآوری یک واقعه تاریخی نیست؛ بلکه دعوتی است به استمرار راه اندیشمندانی چون آیت‌الله مفتح که باور داشتند پیشرفت پایدار، در گرو پیوند خرد دینی، پژوهش علمی و تعهد اجتماعی است.