اکران فیلم کوتاه در گروه هنر و تجربه ایجاد انگیزه میکند/ «آپاترید» و نگاه متفاوت به اتباع افغانستانی
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، فیلم کوتاه «آپاترید» به نویسندگی و کارگردانی سیدمحمدحسین حسینی و تهیهکنندگی محمد گودرزی سال گذشته در جشنواره فیلم کوتاه تهران به نمایش درآمد و حالا در گروه سینمایی هنر و تجربه روی پرده رفته است. این فیلم داستان یک پدر افغانستانی را روایت میکند که خود و خانوادهاش به دلیل مهاجرت غیرقانونی با مشکلاتی عدیده مواجه هستند. «آپاترید» محصول باشگاه فیلم رویاد سازمان اوج و باشگاه فیلم سوره است و علی باقری، فاطمه میرزایی، عالم صبور در آن بازی کردهاند.
زهرا بابایی طراح و چهرهپرداز فیلم کوتاه «آپاترید» درباره این تجربه گفت: مهمترین چالش من در «آپاترید» این بود که دوست داشتم همه چیز واقعی باشد و چیزی که به نمایش درمیآید حقیقی به نظر برسد. مثلا برای ایجاد تغییر در چهره علی باقری نسبت به کارهای قبلی ایشان به یک ایده رسیدیم و نوعی از گریم را طراحی کردم که گویی موی ایشان با ماشین ریش تراش اصلاح شده است.
وی ادامه داد: در پزشکی قانونی بخشهای مختلفی هست. مثلا کسانی که سکته کردهاند، کالبدشکافی میشوند تا علت مرگ تایید شود. تشخیص مرگ کسانی که که بر اثر ضربه مردهاند به شکیل دیگر است و افرادی که این آدمها را جا به جا میکنند احتمال خونی شدن لباسشان هست. جایی از فیلم وقتی روپوش فردی که آنجا کار میکند خونی بود باید توضیح میدادیم که چرا این گونه است. در واقع میخواستیم گریم به کمک طبیعی بودن صحنه بیاید.
چالش گریم مردگان!
بابایی تصریح کرد: تک تک آدمهایی که در سردخانه میبینید و در کاورهستند آدمهایی زنده بودند. پس نیاز بود که گریم شوند تا فضای مرگ برای مخاطب ملموس باشد. به همین دلیل تمام این آدمها گریم شدند و از شکم به بالا و به خصوص صورتهایشان زرد بود و این جزو چالشهای دوستداشتنیهای هر اثر و تفاوت آن با دیگر کارهاست که خوشبختانه در «آپاترید» نیز به ثمر نشسته است.
وی گفت: قبل از شروع کار با فیلمبردار و طراح صحنه و نور جلسه گذاشتیم و اتفاق خوب این بود که نور، تصویر و گریم در راستای همدیگر بودند و نور و تصویر بسیار کمکم کرد. مجموع این موارد باعث شد که در اسپانیا جایزه گریم برای این فیلم نصیبم شود.
بابایی در مورد قصه «آپاترید» اظهار کرد:، چون از نژادپرستی بدم میآید قصه «آپاترید» را دوست داشتم و این روایت بسیاری از افغانها بود. البته که من وطنپرست هم هستم و اتفاقاتی که پس از جنگ ۱۲ روزه افتاد را قبول دارم، چون مهاجران نباید غیرقانونی باشند. اما این فیلم مشکلات این آدمها را از زاویهای جهانی به تصویر کشیده است. غم پدری که نمیداند چه کار کند و شکلی که به قبرستان میرود و قبر مجهولالهویهها را میگردد تلخ است. این که با غربتی در کشور ما آمده و شاید مانند بسیاری از افغانها در کشور خودشان جایگاهی داشته است و ناچار به مهاجرت بوده. حال این پدر نه راه پیش دارد و نه پس. نمیتواند خانوادهاش را برگرداند و، چون شناسنامهای ندارند جنازهای هم ندارد و این یعنی مصیبت مضاعف.
این گریمور در مورد اکران هنر و تجربه گفت: اکران هنر و تجربه اتفاقی خوب است و بارها آثاری مختلف را در این گروه دیدهام و اغلب آنها را دوستداشتهام. خواستهام این است که برخی فیلمها که به هر دلیلی دیده نشدهاند، فرصت نمایش در هنر و تجربه را به دست آورند. به عبارتی لازم است عدالت برای همه برقرار شود. چون فعالان سینما با سختی کار میکنند و لازم است به کارشان توجه و زحمت آنها دیده شود. خیلیها در حال کسب تجربه هستند و با دیده شدن آثارشان میتوانند قدمهای موفقیت را بردارند. هنر و تجربه از این منظر هم غنیمت است.
انتهای پیام/
