عملیات غیرممکن احیای تلویزیون با «پایتخت» ممکن شد!

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، این روز‌ها اسم سریال پایتخت را همه جا می‌شنوید، در مهمانی‌ها همه راجع به نقی معمولی و خانواده بامزه‌اش صحبت می‌کنند، در شبکه‌های اجتماعی هشتگ‌های این سریال ترند شده و در رسانه‌ها نیز تقریبا هرروز یک گزارش، یادداشت یا نقد در رابطه با فصل جدید سریال سیروس مقدم منتشر می‌شود. این حجم از توجه در حالی شکل گرفته که کسی دقیقا به خاطر ندارد آخرین سریال رسانه ملی که توانسته بود چنین جوی در جامعه ایجاد کند و خیابان‌ها در زمان پخش آن خلوت شود، چه سریالی و در چه زمانی بود!

در یکی دو سال اخیر در زمینه تولید سریال همواره تلویزیون از شبکه نمایش خانگی عقب بوده و معمولا آثار پردازشگر و بعضا جنجالی پلتفرم‌ها توجهات به مراتب بیشتری را به خود جلب کردند. در حال حاضر نیز چهار پلتفرم شبکه نمایش خانگی سریال‌های پربازیگر پرخرج را روی خروجی‌های خود قرار دادند، اما با پخش سریال جدید سیروس مقدم، پرچمدار اصلی آثار نمایشی این روز‌ها پایتخت است.

فصل هفتم سریال پایتخت با وجود ضعف‌های ریز و درشتی که دارد، اما به شدت در جذب مخاطب موفق بوده و دلیل اصلی آن هم حضور بازیگرانی مثل محسن تنابنده، احمد مهرانفر، بهرام افشاری و ریما رامین فر است، سه نفر اول که سال‌هاست در هیچ اثر تلویزیونی حضور نداشتند و جزو پردرآمدترین بازیگران سینمای ایران محسوب می‌شوند، رامین‌فر هم که از دیگر نفرات کم‌کارتر بوده، به جز چند حضور کوتاه در آثار سینمایی و یک سریال در شبکه نمایش خانگی، خیلی درتیررس نگاه مخاطبان نبوده. از طرف دیگر این تیم خوب و فضای سریال پایتخت برای تماشاگران تلویزیون یادآور روز‌های خوب و دوست‌داشتنی تلویزیون است، روز‌هایی که صداوسیما روش تعامل با هنرمندان محبوب را بلد بود و مردم هم به دیدن ستاره‌های سینما در قاب جعبه جادو عادت داشتند و برای دیدن یک سریال از بازیگر محبوبشان نیاز نبود به یک پلتفرم پول دهند و از حجم اینترنت‌شان مصرف کنند.

شایعات پولی برای نقی معمولی!

اما از زمان پخش اخبار مربوط به تولید سریال پایتخت در تابستان تا زمان روی آنتن رفتنش، مهمترین حاشیه‌ای که برای این سریال مطرح می‌شد مسئله هزینه تولید و به طور خاص دستمزد بازیگران آن بود، چیزی که حالا و پس از پخش نیمی از سریال می‌توان راحت‌تر راجع به آن اظهار نظر کرد. طبق اخبار تایید نشده محسن تنابنده برای این سریال مبلغ ۲۰ میلیارد تومان دریافت کرده است، کسی که بازیگر نقش اصلی اثر است و در همه قسمت‌ها اتفاقات اصلی حول محور شخصیت او در داستان شکل می‌گیرد و از طرف دیگر سرپرست نویسندگان و کارگردان هنری اثر هم هست. اگر رقم دستمزد فرضی تنابنده (۲۰ میلیارد تومان) درست باشد در قیاس با رقم‌هایی که در سینما و شبکه نمایش خانگی به بازیگران پرداخت می‌شود قابل قیاس نیست، آن هم برای کسی که هم نقش اول کار است، هم نویسنده و هم کارگردان هنری و بیش از ۷ ماه درگیر پروسه تولید این کار بوده.

امروز در شبکه نمایش خانگی برای تولید هر قسمت سریال غیر تاریخی (مثلا درام اجتماعی) حداقل ۸ میلیارد تومان هزینه می‌شود، یعنی ساخت یک سریال ۲۰ قسمتی بیش از ۱۶۰ میلیارد تومان هزینه روی دست پلتفرم‌ها گذاشته است. این رقم قطعا برای تلویزیون باتوجه به جایگاه رسانه‌ای و میزان مخاطبان و تبلیغات و... کمتر است پرواضح است که رسانه ملی هرچقدر هم برای تولید این فیلم هزینه کرده باشد، با پول دریافتی از آگهی‌های بازرگانی که قبل و حین پخش سریال روی آنتن می‌فرستد، همه خرجکرد خود را جبران می‌کند و در عرض چند قسمت به سوددهی هم می‌رسد.

اما در پایان باید به مدیران رسانه ملی گفت که از تجربه ساخت فصل هفتم پایتخت درس بگیرند و سیاست عجیب و غریب پشت کردن به هنرمندان محبوب و استفاده از چند تیم بازیگری و کارگردانی ثابت برای سریال‌ها را کنار بگذارند. مردم به دیدن سریال‌های خوش ساخت با کارگردان‌های به نام و بازیگران شناخته شده علاقه دارند، چیزی که در دهه‌های گذشته به وفور رخ می‌داد. از طرف دیگر پلتفرم‌های شبکه نمایش خانگی این روز‌ها از کم‌کاری تلویزیون نهایت استفاده را می‌برند و با استفاده از ستاره‌هایی که بسیاری از آنها در تلویزیون تبدل به برند‌های محبوب شدند، پول خوبی به جیب می‌زنند.

امیدواریم که خط شکنی پایتختی‌ها نتیجه بخش باشد و در سال جدید باز هم شاهد همکاری موفق تلویزیون و سریال ساز‌های کاربلد باشیم، مسئله‌ای که می‌تواند اعتبار از دست رفته رسانه ملی را حداقل در زمینه آثار نمایشی احیا کند.