بررسی رتبه‌بندی موضوعی دانشگاه‌های جهان QS
به گزارش خبرگزاری آنا، بریتانیا با ۱۸۸۳ ورودی در رتبه‌بندی موضوعی دانشگاه‌های جهان، در ۱۸ حوزه علمی برتر قرار دارد. دانشگاه کمبریج موفق به کسب چهار رتبه نخست و دانشگاه آکسفورد سه رتبه نخست شده‌اند. سوئیس نیز با چهار ورودی برتر در این رتبه‌بندی حضور دارد و مؤسسه فناوری فدرال زوریخ (ETH زوریخ) در سه حوزه علمی جایگاه نخست را کسب کرده است.
عملکرد دانشگاه‌های سایر کشورها
کانادا دارای دو برنامه آموزشی برتر در سطح جهانی است. دانشگاه بریتیش کلمبیا، با ۵۲ جایگاه در رتبه‌بندی، بیشترین تعداد ورودی را در میان دانشگاه‌های جهان به خود اختصاص داده است.
هلند و ایتالیا نیز در این فهرست جای دارند. دانشگاه ساپینزای رم موفق به حفظ جایگاه نخست خود در رشته‌های کلاسیک و تاریخ باستان شده است. همچنین، مطالعات ارتباطات و رسانه در دانشگاه آمستردام و کشاورزی و جنگلداری در دانشگاه و مرکز تحقیقات واخنینگن، در رتبه نخست حوزه‌های تخصصی خود قرار دارند.
منطقه ویژه اداری هنگ‌کنگ (SAR) بیشترین بهبود را در رتبه‌بندی جهانی تجربه کرده است. از میان ۲۳۱ ورودی دانشگاه‌های این منطقه، ۶۸ درصد پیشرفت، ۶ درصد افت و ۱۵ درصد ثبات مشاهده شده است.
چین از نظر تعداد ورودی‌های جدید در رتبه نخست قرار دارد. هفت مورد از ۱۰ دانشگاهی که بیشترین پیشرفت را در سطح جهانی داشته‌اند، چینی هستند. دانشگاه‌های پکن و تسینگ‌هوا نیز هر کدام دو جایگاه نخست را در این رتبه‌بندی کسب کرده‌اند.
سنگاپور همچنان بالاترین نسبت ورودی‌های ملی را دارد که در میان ۱۰ رتبه نخست جای گرفته‌اند (۳۰ درصد).
بررسی کلی رتبه‌بندی QS
در پانزدهمین دوره رتبه‌بندی موضوعی دانشگاه‌های جهان QS، بیش از ۲۱۰۰۰ برنامه آکادمیک از بیش از ۱۷۰۰ دانشگاه در ۱۰۰ کشور و منطقه، در ۵۵ حوزه علمی و پنج گروه کلی ارزیابی شده‌اند.
چالش‌های دانشگاه‌های کشورهای توسعه‌یافته و پیشرفت بازارهای در حال رشد
بن سوتر، معاون ارشد QS، اظهار داشت که دانشگاه‌های کشورهای پیشرو در رتبه‌بندی بین‌المللی، علی‌رغم حفظ جایگاه‌های برتر، با چالش‌هایی از سوی بازارهای در حال توسعه آموزش عالی مواجه شده‌اند.
این موضوع در عملکرد چشمگیر کشورهای آسیایی و خاورمیانه در سال جاری مشهود است. با توجه به مشکلات مالی دانشگاه‌ها در ایالات متحده، بریتانیا، استرالیا و کانادا، احتمال ادامه این روند در آینده وجود دارد.
تحلیل QS نشان می‌دهد که در حوزه‌های مرتبط با صنعت آینده، تغییرات قابل توجهی رخ داده است. از جمله ۳۴ ورودی جدید در میان ۱۰۰ رتبه برتر علم داده و هوش مصنوعی، ۴۵ تغییر در ۵۰ رتبه نخست علوم کامپیوتر و نخستین ورود یک دانشگاه چینی به میان ۱۰ رتبه برتر در گروه مهندسی و فناوری.
هشت کشور و منطقه جدید در این رتبه‌بندی ظاهر شده‌اند. همچنین، ۱۷۱ مؤسسه برای نخستین بار وارد فهرست شده و ۱۴ دانشگاه به میان ۱۰ جایگاه برتر در حوزه‌های تخصصی خود صعود کرده‌اند.
پیشرفت دانشگاه‌های سایر کشورها
استرالیا: دانشگاه‌های ملبورن و سیدنی در میان ۱۰۰ دانشگاه برتر جهان در ۵۲ حوزه از ۵۵ حوزه رتبه‌بندی شده‌اند.
کانادا: دانشگاه‌ها در حوزه‌های مهندسی و علوم زیستی عملکردی برجسته دارند. دانشگاه تورنتو در ۵۰ رتبه برتر جهانی، در ۴۶ حوزه جای گرفته است.
هند: ۱۲ ورودی از ۹ مؤسسه این کشور در میان ۵۰ رتبه برتر جهانی قرار دارند که در این میان، رشته مهندسی معدن و مواد معدنی در دانشگاه مدرسه معدن هند – دهنباد، در رتبه ۲۰ جهان قرار گرفته است.
آمریکای لاتین: برزیل با ۳۳۳ ورودی از ۳۱ دانشگاه پیشرو است و دانشگاه سائوپائولو در مهندسی نفت رتبه نهم و در دندانپزشکی رتبه سیزدهم را به خود اختصاص داده است.
منطقه عرب: دانشگاه ملک فهد نفت و مواد معدنی (KFUPM) همچنان دارای برترین ورودی در حوزه مهندسی نفت است و در رتبه پنجم جهانی قرار دارد.
مؤسسات پیشرو در رتبه‌بندی موضوعی
در سطح جهانی، مؤسساتی که قوی‌ترین حضور را در میان ۵۵ حوزه تخصصی دارند، دانشگاه بریتیش کلمبیا (کانادا)، دانشگاه ملبورن و دانشگاه سیدنی (استرالیا)، که در ۵۲ حوزه رتبه‌بندی شده‌اند. دانشگاه مک‌گیل (کانادا) که در ۵۱ حوزه حضور دارد. دانشگاه هنگ‌کنگ، دانشگاه تورنتو (کانادا) و دانشگاه میشیگان-آن آربور (ایالات متحده)، که در ۵۰ حوزه جای گرفته‌اند.
معیارهای رتبه‌بندی QS
رتبه‌بندی موضوعی دانشگاه‌های جهان QS در پنج حوزه علمی گسترده هنر و علوم انسانی، مهندسی و فناوری، علوم زیستی و پزشکی، علوم طبیعی، علوم اجتماعی و مدیریت انجام می‌شود.
رتبه‌بندی‌ها بر اساس پنج شاخص کلیدی شهرت آکادمیک، شهرت کارفرمایی، استنادات پژوهشی به ازای هر مقاله، شاخص H (که بهره‌وری و تأثیر پژوهشی را اندازه‌گیری می‌کند) و شاخص شبکه پژوهشی بین‌المللی (IRN) (که توانایی دانشگاه‌ها در ایجاد مشارکت‌های پژوهشی بین‌المللی را بررسی می‌کند) صورت می‌گیرند.
بر اساس اعلام QS، وزن هر یک از این شاخص‌ها بسته به حوزه علمی موردنظر متفاوت است تا تفاوت‌های فرهنگی در انتشار پژوهش‌ها را منعکس کند.
به عنوان نمونه، عملکرد پژوهشی (بر اساس تحلیل پایگاه داده Scopus-Elsevier) در رشته‌هایی مانند پزشکی که به شدت وابسته به پژوهش است، شاخص مهم‌تری محسوب می‌شود، در حالی که در رشته‌هایی مانند هنرهای نمایشی که ماهیت شغلی‌تری دارند، اهمیت آن کمتر است.
انتهای پیام/
