بشارت شهیدان به جاماندگان از شهادت
خبرگزاری آنا ـ مجتبی جعفری؛ اسفندماه مزین است به نام شهیدان بزرگی همچون مهدی و حمید باکری، حسین خرازی، محمدابراهیم همت، عبدالحسین برونسی و شهدای بزرگ دیگری که انقلاب و جامعه ما مدیون خون آنهاست و سیره و روش زندگی تک تک ایشان برای ما بسیار درس‌آموز و انگیزه‌بخش است.
۲۲ اسفند به نام روز شهدا نام گرفته است، به همین دلیل بد نیست اشاره کنیم به برخی آیات قرآن درباره مقام و منزلت شهیدان.
خداوند در آیات ۱۶۵ و ۱۶۶ سوره آل‌عمران به ماجرای جنگ بدر و احد اشاره می‌کند و اینکه هرگونه کوتاهی در انجام وظیفه جهادی منجر به آسیب دیدن خواهد شد و نیز اینکه آنچه در معرکه جنگ اتفاق می‌افتد، همگی به اذن خدا و برای امتحان انسان‌هاست.
در آیات ۱۶۷ و ۱۶۸ سوره آل‌عمران به رفتار و حالات منافقین در مورد مؤمنین و گوشه و کنایه‌های آنها به مومنین اشاره می‌کند، ازجمله اینکه ایشان برای فرار از جنگ بهانه‌جویی می‌کنند و همچنین مؤمنین را از جهاد منع می‌کنند و به ایشان می‌گویند اگر خویشان و برادران ما نیز سخن ما را شنیده بودند و در جنگ شرکت نمی‌کردند، کشته نمی‌شدند.
البته خداوند در همین آیه پاسخ ایشان را می‌دهد و می‌گوید اگر راست می‌گویید مرگ را از خودتان دور کنید، یعنی در هر صورت باید از این دنیا بروید، چه بهتر که در معرکه مبارزه با دشمنان خدا جان ناقابل خود را تقدیم هستی‌بخش کنید و همین‌جاست که خداوند در آیه ۱۶۹ به جایگاه منیع و رفیع شهدا اشاره می‌کند و می‌فرماید: «گمان نکنید کسانی که در راه خدا کشته شده‌اند مرده‌اند، بلکه زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی می‌خورند.»
این مقام عندیت و نزد خدا بودن مقامی است که خود جای بسی حرف و سخن دارد که مفسران قرآن و معلمان اخلاق و عرفان به تفصیل درباره آن قلم زده‌اند و امام خمینی در توصیف حالات ایشان اینگونه فرمود: «شهدا در قهقهۀ مستانه‌شان و در شادی وصولشان عِندَ رَبِّهِم یُرزَقوناند.» صحیفه امام جلد ۲۱ ص ۱۴۷.
در آیه ۱۷۰ و ۱۷۱ سوره آل‌عمران خداوند حالات شهدا را بیان می‌کند. ایشان در آن حالات نورانی و فوق تصوری که در آن قرار گرفته‌اند به آنچه خداوند از لطف و عنایتش به ایشان داده، شادمانند و بشارت می‌دهند به کسانی که هنوز به این مقام نائل نشده‌اند و به آنان می‌گویند که در این مقام هیچ ترس و اندوهی برایشان نخواهد بود.
آری این آیات نورانی حکایت حالات وصف‌ناپذیر شهیدان است، درباره آن نعمت و فضلی که خداوند به ایشان ارزانی داشته و اینکه خداوند پاداش مؤمنان را ضایع نمی‌کند، همان کسانی که دستور خدا و پیامبر را اجابت کردند و با وجود آسیب‌هایی که به ایشان وارد شد پایمردی کردند و از بذل هستی خود در راه خدا دریغ نکردند.
حال آنچه ما باید از خود بپرسیم این است که آیا این پیام شهیدان را دریافت کرده‌ایم؟ آیا این بشارت شهیدان در مورد آن مقام والا به گوش جان ما رسیده است؟ آیا انتظار شهادت را می‌کشیم و به مقام ایشان غبطه می‌خوریم؟ آیا تحولی در ما ایجاد شده است که همچون شهیدان زندگی کنیم تا همچون شهیدان به ملاقات خداوند نائل آییم؟ آیا متوجه حضور واقعی شهیدان در زندگی خودمان هستیم؟ آیا از دینی که شهیدان به گردن ما دارند می‌توانیم خارج شویم؟ و آیا همچون شهیدان لبیک‌گوی امام خود هستیم؟
ان شاءالله اینگونه باشد.
مدیرکل فرهنگی و اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی استان اصفهان
انتهای پیام/
