سیاستگذاری اخلاقی در حکمرانی آموزش عالی
به گزارش خبرگزاری آنا، تمامیت مفهوم نوپدیدی است که برای سیاستگذاران، مدیران و تمامیت کارکنان و به طور فراگیر، برای همه افراد در زندگی اهمیت دارد. به طور معمول، افراد امیدوارند که بتوانند با تمامیت رفتار کرده و تصمیم بگیرند و در مقابل، امید می‌رود که دیگران نیز تمامیت را بشناسند و آن را تأیید کنند.
ابراهیم مزاری (استادیار حکمرانی آموزش دانشگاه تهران) در مقاله‌ای با عنوان «تمامیتِ حکمرانی؛ چهارچوبی برای سیاستگذاری اخلاقی در حکمرانی آموزش عالی» به این موضوع پرداخته است که افراد تمامیت را بیش از هر چیز دیگری ترجیح می‌دهند. تمامیت اغلب، صداقت معنا می‌شود و با وجود این، اگرچه صادق بودن و صادق به نظر رسیدن مهم است.
* ارتباط تمامیت با تحولات جدید فناورانه
به نظر می‌رسد تمامیت بیش از هر چیزی، به رفتار و تصمیمگیری مربوط می‌شود و حکمرانی به عنوان عالی‌ترین و فراگیرترین نظام تصمیمگیری نیاز مبرمی به آن دارد.
تمامیت بیش از هر چیزی، به رفتار و تصمیمگیری مربوط می‌شود
در این پژوهش آمده است که در شرایط کنونی که با پررنگ شدن تقلب و سرقت علمی و همچنین تحولات جدید فناورانه مانند هوش مصنوعی، مسئله اخلاق و تمامیت دانشگاهی و حکمرانی متعاقب آن با چالش‌های متعدد نوظهوری مواجه شده است.
دراین پژوهش مطرح شده است که تمامیت، اخلاق و فساد به موضوعات تحقیقاتی مهمی در بسیاری از رشته‌های دانشگاهی تبدیل شده‌اند که به گفتوگوی علمی بین‌المللی درباره این موضوعات منجر شده و ماهیت مشارکتی، چالش‌برانگیز، قوی و اساسی‌تری را در این زمینه است نشان داده شده است.
* سیاستگذاری اخلاقی در حکمرانی آموزش عالی
این پژوهش با هدف ارائه چارچوبی برای سیاستگذاری اخلاقی در حکمرانی آموزش عالی بر اساس تمامیت حکمرانی انجام شده است. تمامیت حکمرانی، دیدگاهی یکپارچه، جامع و فراگیر به اخلاق در حکمرانی است که چارچوب مناسبی برای سیاستگذاری اخلاقی فراهم می‌کند.
به زعم این پژوهش دانشگاه‌ها، همانند سایر سازمان ِ‌های خردپایه، نیازمند توسعه اخلاقی تمامی بازیگران خود هستند. علاوه بر آن، حکمرانی ناظر بر مشارکت تمامی ذینفعان و توجه به نظام تصمیمگیری در عالی‌ترین سطح سیاستگذاری است.
به گفته این پژوهش مسئله قابل توجه آن است که حکمرانی آموزش عالی نیز با موارد نقض تمامیت متعددی مواجه است که به طور مستمر، اخلاق دانشگاهی را خدشه‌دار کرده و ساحت اخلاق را در آموزش عالی تضعیف می‌کنند.
در ادامه این پژوهش آمده است که تمامیت سعی می‌کند با ارائه رویکرد و تعریفی مشخص از وجوه اخلاقی در نظام آموزش عالی، چارچوب مشخصی را فراهم می‌کند تا بتوان به مقابله با رفتار‌های خلاف اخلاق و تمامیت پرداخت و به تدریج تعالی اخلاقی را از مسیر تمامیت، متصور شد.
در پایان این پژوهش پیشنهاد می‌شود به منظور توسعه اخلاقی در دانشگاه‌ها از مفهوم حکمرانی به عنوان مردمی‌ترین و فراگیرترین پدیده اجتماعی بهره گرفته شود، زیرا در ساحت حکمرانی، استفاده از مفهوم تمامیت، سبب جامعیت و یکپارچگی سیاستگذاری‌های اخلاقی خواهد شد.
این امر به این دلیل است که تمامیت، تصویری کامل، جامع، مانع و معرف از اخلاق و سیاستگذاری‌های اخلاقی به دست می‌دهد و رویکرد و نگرشی کاربردی، با مصادیق مشخص و قابل اجرا در حوزه سیاستگذاری و توسعه اخلاقی به شمار می‌رود.
انتهای پیام/
