بازتعریف مراقبت زخم با پانسمان‌های ساخته شده از زیست‌مواد‌های پیشرفته

به گزارش خبرگزاری آنا، شاید بیراه نباشد که پانسمان‌هایی را که برای انجام آنها از پنبه، باند و گاز استریل استفاده می‌شود، باید رفته رفته در دسته پانسمان‌های سنتی قرار داد؛ پانسمان‌های سنتی علاوه بر خشک‌کردن زخم، نیاز به تعویض مکرر دارند، در حالیکه  این انتظار وجود دارد یک پانسمان علاوه بر حفظ رطوبت زخم با قابلیت جذب ترشحات و اثرات ضدمیکروبی، روند بهبود زخم را تسریع کند.

کارشناسان بر این باورند که وجود حسگر‌های هوشمند در پانسمان‌های مدرن که دما، میزان اسیدی یا بازی بودن محیط زخم، سطح گلوگز و اکسیژن را می‌سنجد و بر اساس داده‌های به دست آمده علاوه بر نظارت، به درمان زخم نیز کمک می‌کند، آینده پانسمان‌ها را متحول خواهد کرد.

سید محمد امین حرمشاهی؛ دانش آموخته دکترای تخصصی مهندسی بافت در گفت‌و‌گو با خبرنگار آنا اظهار کرد: پلیمر‌های خود ترمیم شونده، مواد نوینی هستند که توانایی ترمیم خودکار آسیب‌های وارده را دارند. این ویژگی منحصر‌به‌فرد، آنها را به گزینه‌ای جذاب برای کاربرد‌های مختلف از جمله ترمیم زخم تبدیل کرده است.

وی با بیان اینکه پلیمر‌ها مولکول‌های بزرگی هستند که از واحد‌های تکرارشونده کوچکتری تشکیل شده‌اند، افزود: پلیمر‌های خود ترمیم شونده، با داشتن پیوند‌های شیمیایی دینامیکی یا میکروکپسول‌های حاوی مواد ترمیم‌کننده، پس از آسیب قادر هستند، خود را ترمیم کنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: پیوند‌های شیمیایی دینامیکی به طور مداوم شکسته و مجدداً تشکیل می‌شوند. این فرآیند باعث می‌شود که پلیمر بتواند در پاسخ به آسیب، خود را بازآرایی کند.

وی ادامه داد: در این مکانیسم به دلیل اینکه پلیمر‌ها حاوی میکروکپسول‌هایی سرشار از مواد ترمیم‌کننده هستند. هنگامی که پلیمر آسیب می‌بیند، میکروکپسول‌ها شکسته شده و مواد ترمیم‌کننده آزاد می‌شوند تا محل آسیب را پر کنند.

حرمشاهی اظهار کرد: این پلیمر‌ها با ایجاد یک محیط مرطوب و محافظتی، به تسریع روند بهبود زخم کمک کرده، حتی برخی از پلیمر‌های خود ترمیم شونده دارای خواص ضد میکروبی هستند که از عفونت زخم جلوگیری می‌کنند.

وی کاهش درد و افزایش راحتی بیمار را به عنوان دیگر مزایای پانسمان‌های ساخته شده از پلیمر‌ها خودترمیم شونده برشمرد و افزود: این پلیمر‌ها با کاهش اصطکاک بین پانسمان و زخم، درد بیمار را کاهش می‌دهند. همچنین پانسمان‌های ساخته شده از این پلیمرها، نرم و قابل انعطاف هستند و به راحتی به پوست می‌چسبند.

این متخصص مهندس بافت یادآور شد: هزینه تولید بالا و تنوع محدود از چالش موجود بر سر راه تولید انبوده پلیمر‌های خودترمیم شوند است با این وجود آینده پلیمر‌های خود ترمیم شونده در زمینه ترمیم زخم بسیار امیدوارکننده است و با پیشرفت فناوری و تحقیقات، می‌توان انتظار داشت که در آینده نزدیک، شاهد استفاده گسترده از این پلیمر‌ها در درمان زخم‌ها باشیم.

وی در پایان گفت: البته این پلیمر‌ها برای همه انواع زخم مناسب نیستند و باید توسط پزشک متخصص تجویز شوند. همچنین تاکنون عوارض جانبی جدی برای استفاده از این پلیمر‌ها گزارش نشده، اما ممکن است در برخی افراد باعث ایجاد حساسیت شود.