در یک پژوهش انجام شد؛
بررسی رابطه رهبری کارآفرینانه با خلاقیت تیمی
بروز خلاقیت تیمی به تبادل دانش بیشتری میان اعضای گروه نیازمند است؛ چراکه افزایش دانش و مهارت افراد از ملزومات خلاقیت به حساب می‌آید.
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری آنا، خلاقیت عامل مهمی است که عملکرد سازمان‌ها را بهبود می‌بخشد و از آنها در کسب مزیّت رقابتی حمایت می‌کند.
بسیاری از سازمان‌ها، سیستم‌های کاری مبتنی بر تیم را برای افزایش پاسخگویی و توانایی پرورش خلاقیت، انتخاب کرده‌اند. چنین سازمان‌هایی نه تنها نیازمند افزایش خلاقیت فردی کارکنان هستند، بلکه به توسعه تیم‌های خلاق نیز نیاز دارند.
پژوهشگران در مقاله‌ای با عنوان «بررسی رابطه رهبری کارآفرینانه با خلاقیت تیمی بواسطه نقش میانجی اشتراک دانش» به این موضوع پرداخته‌اند که خلاقیت تیمی به تلاش جمعی اعضای تیم برای توسعه ایده‌های بدیع و جستجوی راه حل‌های جدید اشاره دارد. امروزه خلاقیت تیمی توجه محققان و متخصّصان در سراسر جهان را به خود جلب کرده است. خلاقیت تیمی فرآیند پیچید‌ه‌ای است که نتیجه تعامل عوامل مختلف شخصی، روانی و زمینه‌ای می‌باشد.
* رهبری کارآفرینانه
رهبری کارآفرینانه به عنوان یک سبک جدید، تأثیر زیادی در خلاقیت تیمی کارکنان دارد.
این پژوهش بیان می‌کند که در میان سبک‌های مختلف مدیریت و رهبری، رهبری کارآفرینانه به عنوان یک سبک جدید، تأثیر زیادی در خلاقیت تیمی کارکنان دارد. رهبری کارآفرینانه به معنای شایستگی‌ها و توانایی‌های رهبر سازمان برای ایجاد انگیزه و هدایت پیروان به منظور دستیابی به اهداف سازمانی از طریق شناخت و استفاده از فرصت‌های کارآفرینی می‌باشد.
به زعم این پژوهش رهبران کارآفرین چشمانداز ایده‌آل سازمان‌های خود را با اکتشاف و بهره‌برداری از فرصت‌ها ترسیم می‌کنند. متعاقباً، آنها کارکنان خود را هدایت می‌کنند که خلاقانه عمل کنند تا فرصت‌های جدیدی برای دستیابی به چشمانداز سازمانی به دست آورند.
این پژوهش به این مهم اشاره می‌کند که رهبران کارآفرین با اعتماد به توانایی‌های خلاقانه اعضای تیم، آنها را برای مشارکت بیشتر در فعالیت‌های خلاق تشویق می‌کنند. شواهد نظری نشان می‌دهد که رهبران کارآفرین توانایی مشارکت دادن اعضای تیم در رفتار‌های خلاق را دارند.
* اهمیت اشتراک دانش در کار تیمی
در این پژوهش آمده است که اشتراک دانش یکی دیگر از عوامل مؤثربرارتقای خلاقیت تیمی می‌باشد. اشتراکگذاری دانش اعضای تیم، آنها را قادر می‌سازد تا از اطلاعات درونی و بیرونی با حداکثر ظرفیت استفاده کنند که به نوبه خود ظرفیت آنها را برای توسعه ایده‌های جدید افزایش می‌دهد.
بروز خلاقیت تیمی به تبادل دانش بیشتری میان اعضای گروه نیازمند است
به گفته این پژوهش دانش متفاوت اعضای تیم، پتانسیل خلاقانه آنها را افزایش می‌دهد. با این حال، خلاقیت تیمی نه تنها مجموع ایده‌های خلاقانه کارکنان فردی است، بلکه شامل اشتراکگذاری اطلاعات بین اعضای تیم است که به نوبه خود خلاقیت تیم را توسعه می‌دهد.
این پژوهش نشان داده است با اینکه خلاقیت در تیم بیشتر از مجموع خلاقیت تک‌تک افراد است؛ درعین حال، بروز خلاقیت تیمی به تبادل دانش بیشتری میان اعضای گروه نیازمند است. چراکه افزایش دانش و مهارت افراد از ملزومات خلاقیت به حساب می‌آید.
به دلیل تغییرات روزافزون و پرشتاب جوامع بشری و نقش کلیدی آموزش در تربیت نسل خلاق به منظور توان روبه رو شدن با این تغییرات، اهمیت و ضرورت خلاقیت فردی و تیمی و عوامل مؤثر بر آن در محیط‌های آموزشی بیش از هر زمان دیگری در جهان امروزی آشکارشده است. خلاقیت و نوآوری از مهمترین اهداف نظام آموزشی و جزء مهمترین رسالت سازمان‌های آموزشی است.
* آموزش و پرورش و ایجاد فرصت‌های کارآفرینی
در ادامه این پژوهش به این موضوع اشاره می‌کند که با توجه به این که رهبران کارآفرین باید دارای مهارت‌های ادراکی، فنی، تجاری و کارآفرینی باشند. به مسئولان آموزش و پرورش پیشنهاد می‌شود که در زمان استخدام نیرو برای مدارس فنی و حرفه‌ای، با طرح سؤالات اصولی، توانایی‌های کارآفرینی افراد را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند.
به زعم این پژوهش مسئولان آموزش و پرورش بهتر است شیوه‌های رهبری کارآفرینانه را در سازمان‌های خود ترویج و مکانیسم‌هایی را فراهم کنند که رهبران و کارکنان را به تمرین اصول رهبری کارآفرینانه برانگیزند و فرصت‌های کارآفرینی را کشف و بهره‌برداری کنند.
این پژوهش توضیح می‌دهد که آموزش و پرورش باید برنامه‌های آموزشی و توسعه‌ای برای رهبران و معلّمان مدارس فنی و حرفه‌ای ترتیب دهند تا مهارت‌های خلاقانه و کارآفرینانه آنها را برای مقابله با تغییرات پویا در محیط‌های داخلی و خارجی توسعه دهند. رهبران مدارس باید محیطی امن از نظر روانی ایجاد کنند که در آن معلّمان بتوانند ایده‌های خلاقانه خود را با سایر همکاران به اشتراک بگذارند.
در پایان این پژوهش به عنوان جمع‌بندی آمده است که هر دانش نظری و پژوهشی در صورتی می‌تواند به دانشی مفید و مؤثر تبدیل شود که در تعبیر و تعمیم آن دانش به محدودیت‌های موجود آنها توجّه شود، ازجمله این محدودیت‌ها، می‌توان به اسـتفاده صرف از پرسشنامه به عنوان ابزار اصلی جمع‌آوری داده‌ها و مسئله اعتبار بیرونی پژوهش اشاره کرد.
این پژوهش به کوشش حسین معجونی (دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه بوعلی سینا همدان) و فخرالسادات نصیری ولیک بنی (دانشیار گروه علوم تربیتی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران) انجام شده است.
انتهای پیام/
