طول دی‌ان‌ای بدن انسان بیش از مسافت رفت‌وبرگشت به پلوتو است!
تصور کنید که تمام مولکول‌های دی‌ان‌ای بدن شما سفری واقعی را آغاز کنند. این سفر می‌تواند از خورشید شروع شده تا پلوتو ادامه یابد و سپس دوباره به خورشید بازگردد!
به گزارش خبرگزاری آنا، دی‌ان‌ای مولکولی است که تمام اطلاعات مورد نیاز برای نحوه رشد، عملکرد‌ها و تکثیر یک موجود زنده را در خود ذخیره می‌کند. این مولکول در ساختاری مارپیچی به نام مارپیچ دوگانه قرار دارد و شامل چهار باز نوکلئوتیدی (Nucleotide Bases) متشکل از آدنین (Adenine)، تیمین (Thymine)، گوانین (Guanine) و سیتوزین (Cytosine) است. جفت باز در زیست‌شناسی مولکولی و ژنتیک، به دو نوکلئوتیدی اطلاق می‌شود که با ترکیبات مکمل مخالف با پیوند هیدروژنی متصل شده باشند.
این باز‌ها با جفت شدن به یکدیگر، رمزی را تشکیل می‌دهند که ژن‌های ما را می‌سازد. هر سلول انسانی حاوی حدود ۲ متر دی‌ان‌ای است. دو متر طبعاً خیلی متراژ بلندی نیست، اما اگر تمام دی‌ان‌ای موجود در سلول‌های بدن یک انسان بالغ را باز کنیم و به صورت یک رشته در مسیری خطی قرار دهیم، طول آن به حدود ۱۶ میلیارد کیلومتر می‌رسد.
برای درک بهتر این فاصله، کافی است بدانید که فاصله زمین تا پلوتو (که زمانی آخرین سیاره منظومه شمسی محسوب می) حدود ۶ میلیارد کیلومتر است. بنابراین، دی‌ان‌ای شما می‌تواند مسافت رفت و برگشت از خورشید به پلوتو را طی کند و همچنان هم کلی از آن باقی بماند.
ذخیره این مقدار از دی‌ان‌ای درون هسته سلول‌ها، شبیه به جمع کردن یک طناب بسیار بلند در یک فضای کوچک است. این فرآیند با کمک پروتئین‌های خاصی به نام هیستون (Histones) انجام می‌شود. دی‌ان‌ای به دور این پروتئین‌ها پیچیده می‌شود و ساختاری به نام کروماتین (Chromatin) را تشکیل می‌دهد. این ساختار فشرده، دی‌ان‌ای را در فضای کوچک هسته جای می‌دهد و از آن در برابر آسیب‌های احتمالی نیز محافظت می‌کند.
طول زیاد دی‌ان‌ای به سلول‌ها اجازه می‌دهد تا اطلاعات عظیمی را در فضایی کوچک ذخیره و مدیریت کنند. هر ژن (Gene) که بخشی از دی‌ان‌ای است، اطلاعات لازم برای ساخت پروتئین‌ها را فراهم می‌کند که وظایف حیاتی بدن را انجام می‌دهد.
علاوه بر این، دی‌ان‌ای به دلیل ظرفیت ذخیره اطلاعات، الهام‌بخش فناوری‌های نوین در زمینه ذخیره‌سازی داده‌ها شده است، زیرا چگالی ذخیره اطلاعات در دی‌ان‌ای به طور قابل توجهی بیشتر از فناوری‌های موجود است. در سال‌های اخیر، دانشمندان با استفاده از فناوری‌های پیشرفته مانند توالی‌یابی ژنوم (Genome Sequencing) توانسته‌اند اطلاعات بیشتری درباره دی‌ان‌ای کسب کنند. این تحقیقات به درک بهتر از بیماری‌های ژنتیکی، توسعه درمان‌های هدفمند و حتی مطالعه تاریخ تکاملی بشر کمک کرده‌اند.
انتهای پیام/
