نمایش تصویری زیبا از دستخط سردار جنگل/ میرزاکوچک‌خان در پی تجزیه ایران نبود

خبرگزاری آنا ـ زهره سعیدی: محدوده خیابان استادسرای رشت به سمت میدان شهرداری برای همه کسانی که حتی یک بار پا به شهر رشت گذاشته باشند، خاطره انگیز است. از خود میدان شهرداری که مجسمه میرزاکوچک خان جنگلی قرار گرفته تا محله استادسرا و خانه موزه میرزا کاملا بنا‌های میراثی و زیبا از جمله محله افرادی، چون هشنگ ابتهاج، محمود نامجو و ... قرار گرفته که هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند.

خانه میرزا یکی از خانه‌های تاریخی استان گیلان و شهررشت است. امروز یازدهم آذر ماه روز شهادت میرزاکوچک خان جنگلی است. یونس استادسرایی متولد ۱۲۵۹ در رشت است که به گفته راویان خانه میرزا، تا هفده سالگی در همین خانه زندگی کرده و، چون پدرش میرزابزرگ بوده، به او لقب میرزاکوچک داده‌اند.

یک خانه حدودا سیصد متری با قدمت بالای دویست سال که در اختیار شهرداری رشت قرار گرفت و الان یک مکان میراثی زیبا است که برای هر بازدیدکننده‌ای دربش باز است.

قاسم مقصودی راوی خانه میرزا به خبرنگار آنا می‌گوید: سال ۸۴ این خانه توسط شهرداری رشت با کمک سازمان فرهنگی هنری شهرداری خریداری و بازسازی شد و آخرین مرمت این خانه سال ۹۶ بود که تاکنون نیز مشکل خاصی پیدا نکرده است. این خانه دارای دو طبقه و هر طبقه چهار اتاق و ایوان است که ثبت ملی شده؛ میرزا تا سن هفده سالگی دراین خانه بود و بعد برای ادامه تحصیلات حوزوی به تهران آمد، اما زادگاهش را حفظ کرد.

وی می‌گوید که دراین خانه عکس‌های قدیمی میرزا، کتاب‌ها و آثار، دستخط و وسایلش مثل لباس‌هایش نگهداری می‌شود. کل محله استادسرا ملک پدری میرزا بوده که به مرور فروخته شده و شهرداری این مکان را حفظ کرده است.

مقصودی به نهضت جنگل که می‌رسد، می‌گوید: هفت سال این نهضت به طول انجامید و میرزا تلاش‌های زیادی برای حفظ آن کرد، اما در واقع یکی از دوستانش خالوقربان به او خیانت کرد و سر او را به عنوان پاداش رضا استکسانی به تالش و سپس رضاخان داد. بعد‌ها بدن میرزا در روستای گیلوان دفن می‌شود و سرمیرزا نزد رضاشاه رفته و در سربازخانه آنجا در سبزه میدان به نماش گذاشته می‌شود که درس عبرتی برای سایرین شود و بعد خالوقربان برای این خیانت درجه می‌گیرد. در سال ۱۳۲۰ سر به بدن بازگشته و در زادگاه او محله سلیمان داراب رشت دفن می‌شود.

مقصودی می‌گوید که بیش از ۱۷۰ کتاب درباره نهضت جنگل نوشته شده که بخشی از آنها قدیمی هستند و در خانه میرزا نمایش داده می‌شود.

درطول هفت سال نهضت جنگل، یک سال دوران طلایی فعالیت‌های او در گیلان بود که در آن دوره حتی قطحی نیز این استان را دربرنگرفت.

او هیچ‌گاه به دنبال تجزیه ایران نبود و همیشه از لفظ ایران به جای گیلان استفاده می‌کرد، اما خیلی‌ها مدعی شدند که تجزیه طلب است، درحالی که نامه‌هایش به دوستان نشان می‌دهد که چنین چیزی نبوده و زمانی که از او می‌خواهند که شاه ایران شود، او نمی‌پذیرد و می‌گوید حکومتی که تحت سیطره اجانب باشد را نمی‌پذیرد.

یکی از ویژگی‌های جالب او دستخط زیبایش بوده که در این خانه موزه به نمایش گذاشته شده، حال مطرح می‌شود که قرار است به زودی نامه‌ها و دستخط‌های میرزا اسکن شده و دیجیتالی شوند تا از نابودی در آینده نجات پیدا کنند.