خوب، بد، زشت! مسکن کوچک بسازیم یا نه؟
به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری آنا، بازار مسکن در کشور درگیر آشفتگی عجیبی است؛ از طرفی با بالا رفتن هزینه های تولید از جمله قیمت مصالح، دستمزد کارگر و قیمت زمین قیمت تمام شده مسکن به شدت بالا رفته و به همان میزان نیز قدرت خرید عمومی برای ساخت و خرید مسکن کاهش یافته است. این موضوع موجب ایجاد رکود تورمی عجیبی شده است. از طرف دیگر با کمبود برخی مصالح مانند سیمان و ... کار تکمیل واحد های در حال تولید نیز با اختلال رو به رو شده است.
اما با بالا گرفتن این نوع مشکلات در حوزه مسکن کشور چندیست که راه حل های قدیمی مانند ساخت مسکن های کوچک مقیاس و یا استفاده از فناوری تولید پیشرفته مجددا مطرح شده اند.
مسکنهای کوچک مقیاس ساخته می شود؟
در همین راستا برای بررسی کارشناسی این موضوع به سراغ یکی از کارشناسان و فعالان در ساخت مسکن رفته ایم تا با آسیب ها و مواهب اجرای این طرح ها را بهتر آشنا شویم. سید منصور غیبی کارشناس اقتصاد مسکن ضمن مخالفت جدی با اجرای طرح مسکن کوچک مقیاس در این خصوص به خبرنگار آنا گفت: برآورد سود و زیان ساخت مسکنهای کوچک مقیاس یا همان مسکن های ۲۵متری که این روزها خیلی سرو صدا ایجاد کرده، به نفع بازار مسکن نیست و نباید با چنین مواردی احساسی برخورد کرد. شاید در دورهای مانند تجرد و یا دانشجویی اسکان در مسکنهای کوچک مقیاس جذاب باشد؛ اما برای کار کارشناسی باید به این مقوله با دید بلند مدت و برنامهای مدون نگریست.
وی ادامه داد: با ساخت مسکنهای کوچک مقیاس این نوع ساخت و این شیوه زندگی را وارد اقتصاد مسکن و عرف اجتماعی خواهیم کرد؛ این اتفاق باعث ایجاد باب فرهنگی میشود که با معماری ایرانی اسلامی قرابت ندارد و باعث گسست فرهنگی خواهد شد. شایان ذکر است که خانه اینچنینی موجب خلق عادتهایی خواهد شد که درآینده مشکلات اجتماعی زیادی خواهند نمود.
غیبی تاکید کرد: عدم قرابت متراژ و سطح زندگی افراد ساکن در این نوع واحدها با دیگر خانههای موجود در محل اسکان نیز باعث آسیبهای اجتماعی شدیدی خواهد شد و همچنین بافت افراد در محل را تغییر خواهد داد. در کل اگر بررسی دقیقی بر سود و زیانهای این طرح داشته باشیم به وضوح مشخص میشود که هرچند این طرح سودمندیهایی در پی دارد، اما عواید آن بسیار کوتاه مدت است؛ در عوض اجرای این طرح پیامدهای شدید و طولانی مدتی را در پی خواهد داشت.
این کارشناس اقتصاد مسکن تصریح کرد: در دراز مدت ساخت این نوع مسکن موجب رها شدگی صنعت ساختمان از اصول اصلی خود خواهد شد؛ حتی در گذشته که محمود احمدی نژاد رئیس جمهور وقت چنین طرحی را پیشنهاد داد (البته با متراژ ۴۰ متر) این موضوع با بازخورد بسیار شدیدی مواجه شد. شایان ذکر است که در صورت پیگیری چنین طرحهایی این فضای احساس فقر و نفاق حالت تصاعدی به خود خواهد گرفت.
به دنبال آمارسازی نباشیم!
غیبی در ادامه اظهار کرد: این نوع طرحها صرفا باعث کوچک شدن شدن استانداردهای زندگی مردم شده و امیدواریم به هیچ وجه پیگیری نشود. نباید از این فرهنگ استفاده کرد؛ توصیه میشود به جای آن که بخواهیم با طرحهای این چنین در فرهنگ مردم بدعت ایجاد کنیم به سوی ایجاد رفاه در سطح جامعه و افزایش سطح درآمد عمومی سیاست گذاری کنیم. نباید از انباشت درخواست مسکن جوانان فرار کنیم و صرفا با ایجاد یک سند بی فایده دنبال آمار سازی باشیم که فلان مقدار مسکن ساخته شد و یا فلان تعداد افراد خانه دار شدند.
این کارشناس اقتصاد مسکن در ادامه اظهار کرد: در تمام کلان شهرها ساخت تراکم به شرط تامین پارکینگ است؛ چگونه میشود ۱۱.۵ متر حداقل پارکینگ مورد نیاز برای پارک اصولی خودرو باشد و فقط کوچک مقیاس فضا برای زندگی خود فرد اختصاص یابد؟ این نوع اصلا با منطق اقتصادی ساختمان سازی نیز تناسبی ندارد و یا با کدام طرح و استاندارد معماری ایرانی و اسلامی میشود در فضای کوچک مقیاس فضای خواب و استراحت و پخت و پز متناسب تامین کرد؟
وی ادامه داد: عدم تامین صحیح فضاهای زندگی موجب ایجاد نقصان در آداب زندگی شده و به اخلاق خانواده و اجتماع و همچنین سنتهای اسلامی ایرانی مانند صله رحم آسیب جدی وارد خواهد نمود. این نوع حمله و اسیب به فرهنگ و سطح زندگی مردم طرح حمایتی و کمک نیست؛ بلکه صرفا آمار سازی و بدعت سازی در صنعت مسکن است.
خوابگاههای دانشجویی را توسعه دهیم
غیبی تصریح کرد: اگر چنین طرحهایی برای تامین مسکن دانشجویان است هم باید در نظر داشت که به جای چنین طرحهای پر آسیبی میتوان خوابگاههای دانشجویی را توسعه داد؛ کما آن که دانشجویان در حال حاضر نیز با اجاره مسکن نیاز خود را رفع میکنند. به هر جهت در منطق فکری بنده این موضوع راه حل تامین مسکن نیست.
انتهای پیام/