برخورد «مکرون» با دیوار واقعیت/ افراط‌گرایان پارلمان فرانسه را تسخیر می‌کنند؟
نخستین دور از انتخابات پارلمانی فرانسه در حال برگزاری است- رقابتی که برای سکان‌دار الیزه حکم یک قمار سیاسی را دارد و طبق پیش‌بینی‌ها به قدرت‌یابی احزاب افراطی در هر دو سوی طیف سیاسی منجر می‌شود.
گروه سیاسی خبرگزاری علم و فناوری آنا، رأی‌دهندگان فرانسوی، امروز یک‌شنبه پای صندوق‌های رأی رفتند تا در نخستین دور از انتخابات پارلمانی زودهنگام شرکت کنند- انتخاباتی که می‌تواند برای اولین بار بعد از جنگ جهانی دوم، به تشکیل دولتی راست‌گرا در پاریس منجر شود و سونامی تغییر را در قلب اتحادیه اروپا رقم بزند.
یک ماه پیش، «امانوئل مکرون» رئیس‌جمهور فرانسه بلافاصله بعدازآنکه در جریان برگزاری انتخابات پارلمان اروپا، ائتلاف میانه‌روی متبوعش از حزب راست‌گرای افراطی «اجتماع ملی» به رهبری «مارین لوپن» شکست خورد، در اقدامی شبیه به قمار سیاسی، دستور انحلال پارلمان را صادر کرد و از مردم خواست تا با شرکت در انتخابات زودهنگام، به افراط‌گرایی «نه» بگویند.
اما نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که مانند انتخابات پارلمان اروپا، در صحنه انتخاباتی فرانسه هم، راست‌گرایان و چپ‌گرایان افراطی عملکرد بهتری نسبت به ائتلاف میانه‌روی امانوئل مکرون دارند. برتری هریک از آنها می‌تواند فرانسه را به متحدی کمتر قابل‌اعتماد برای غرب تبدیل کند و رویای اروپای واحد را به چالش بکشد.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که حزب اجتماع ملی لوپن شانس کسب اکثریت پارلمانی را دارد. در این سناریو، انتظار می‌رود که مکرون، جردن باردلا را به‌عنوان نخست‌وزیر در یک سیستم تقسیم قدرت موسوم به «همزیستی» بپذیرد
برای مثال، «جردن باردلا» رئیس جوان حزب اجتماع ملی که در صورت پیروزی این حزب در انتخابات پیش رو احتمالاً نخست‌وزیر آینده فرانسه خواهد بود، گفته است که از اوکراین حمایت می‌کند. بااین‌حال او بار‌ها تأکید کرده که مخالف ارسال موشک‌های دوربرد و یا تسلیحاتی به اوکراین است که نیروهای این کشور با استفاده از آنها قادرند قلمروی روسیه را هدف قرار دهند.
ائتلاف چپ موسوم به «جبهه مردمی جدید» نیز چالش‌هایی را برای حزب مکرون و ائتلاف راست میانه او موسوم به «متحد برای جمهوری» ایجاد کرده است.
همزیستی اجباری
سیستم انتخاباتی فرانسه، پیش‌بینی اینکه هر یک از احزاب چه تعداد از ۵۷۷ کرسی مجلس ملی را تصاحب می‌کنند، دشوار کرده است. هر حزب برای کسب اکثریت قاطع به ۲۸۹ کرسی نیاز دارد.
ائتلاف مکرون در پارلمان قبلی فقط ۲۵۰ کرسی داشت و هر بار برای تصویب قانون، ناچار بود حمایت سایر احزاب را جلب کند.
در دور اول، نامزد‌هایی که نتوانند ۱۲.۵ درصد آرا را کسب کنند از دور خارج می‌شوند. هرکس که ۵۰ درصد آرا را با مشارکت دست‌کم یک‌چهارم رأی‌دهندگان محلی کسب کند، پیروز می‌شود.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که حزب اجتماع ملی لوپن شانس کسب اکثریت پارلمانی را دارد. در این سناریو، انتظار می‌رود که مکرون، جردن باردلا را به‌عنوان نخست‌وزیر در یک سیستم تقسیم قدرت موسوم به «همزیستی» بپذیرد.
در طول تاریخ پساجنگ فرانسه مسئله همزیستی که در آن رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر از اردوگاه‌های سیاسی رقیب هستند، سه بار رخ داده، اما در هیچ‌یک از آن موارد، اختلاف دید تا این حد چشمگیر نبوده است.
علاوه بر سابقه دوستی با روسیه، اجتماع ملی به‌رغم تلاش برای معقول جلوه کردن، ریشه‌های مهاجرستیزانه قوی‌ای دارد و حق شهروندی برای فرزندان مهاجرانی که در فرانسه متولد شده‌اند را زیر سؤال برده است و قصد دارد حقوق شهروندان فرانسوی دارای تابعیت دوگانه را محدود کند. منتقدان می‌گویند که این تصمیم حقوق بشر را تضعیف می‌کند و تهدیدی برای آرمان‌های دموکراتیک فرانسه است.
باردلا اعلام کرده است که در صورت انتخاب شدن، ظرف چند هفته پس از دور دوم انتخابات به تاریخ هفتم ژوئیه (۱۷ تیر ۱۴۰۳)، پیش‌نویس «یک قانون فوریت‌دار» در مورد مهاجرت را به مجلس سفلی ارائه خواهد کرد.
در سمت مقابل، ائتلاف چپ افراطی وعده داده که اصلاحات بازنشستگی و مهاجرتی مکرون را لغو می‌کند. مکرون با انتقاد از این گروه، آن را «کاملا مهاجرپذیر» خوانده است.
امیدهایی که نقش بر آب شد
رئیس‌جمهور فرانسه دوشنبه هفته گذشته در پادکستی گفت که هر دو حزب راست افراطی «اجتماع ملی» و چپ‌گرای «جبهه مردمی نوین» که در انتخابات پارلمانی این کشور رقابت می‌کنند، می‌توانند فرانسه را به ورطه «جنگ داخلی» بکشانند.
وی هشدار داد، مرام‌نامه حزب «اجتماع ملی» - که نظرسنجی‌ها پیروزی آن را در انتخابات پیش‌بینی می‌کنند - و راه‌حل‌هایش برای مقابله با جرم و مهاجرت مبتنی بر «انگ‌زنی و تفرقه‌اندازی» است.
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که تصمیم برای انحلال پارلمان اقدام خطرناکی بود و تأثیر آن برای فضای سیاسی کشور قابل‌توجه است. آنها بر این باورند که تبعات این اقدام می‌تواند ناآرامی سیاسی بزرگی را در فرانسه به وجود بیاورد
مکرون گفت: «به نظرم راه‌حل‌هایی که راست افراطی ارائه کرده، غیرعملی است، چراکه مردم را بر اساس دین و نژادشان طبقه‌بندی می‌کند و به همین خاطر نیز به اختلاف و جنگ داخلی منجر می‌شود.»
رئیس‌جمهور فرانسه همین انتقادات را در رابطه با حزب چپ افراطی «فرانسه تسلیم‌ناپذیر» که بخشی از ائتلاف «جبهه مردمی نوین» است به کار برد.
وی اظهار کرد: «این یکی نیز کار را به جنگ داخلی می‌کشاند چراکه شما مردم را صرفاً بر اساس دین یا جامعه‌ای که به آن تعلق دارید تقسیم‌بندی می‌کند که این امر توجیهی برای جدا ساختن آنها از جامعه وسیع‌تر ملی است، و به‌این‌ترتیب با کسانی که ارزش‌هایشان مشابه ارزش‌های شما نیست وارد جنگ داخلی می‌شوید.»
اظهارات مکرون و متحدانش درباره پیروزی احزاب راست و چپ، واکنش‌های منفی گسترده‌ای را در پی داشت. لوپن در مقام رهبر ارشد راست افراطی فرانسه استدلال مکرون را «ضعیف» خواند و گفت: او می‌داند که در این انتخابات شکست خورده است.
«ژان لوک ملانشون» رهبر حزب فرانسه تسلیم‌ناپذیر هم اظهارات مکرون را محکوم کرد و گفت این سیاست‌های خود او است که منجر به شورش‌های اجتماعی می‌شود.
لوپن به‌عنوان چهره نیروبخش به «اجتماع ملی» که برای جانشینی مکرون به‌عنوان رئیس‌جمهور تلاش می‌کند، از او خواسته است در صورت از دست دادن پارلمان، کناره‌گیری کند.
مکرون نیز در مقابل تأکید کرده که تا پیش از پایان دوره دوم ریاست جمهوری خود در سال ۲۰۲۷ استعفا نخواهد داد؛ اما قول می‌دهد که به نگرانی‌های رأی‌دهندگان توجه کند.
مکرون در سخنرانی هفته گذشته بار دیگر از تصمیم خود برای برگزاری انتخابات زودهنگام دفاع کرد. او گفت: «این خیلی سخت است، بسیاری از مردم از من عصبانی هستند و من از آن آگاه هستم؛ اما من این کار را برای این کردم که هیچ‌چیز در دموکراسی، بزرگ‌تر و عادلانه‌تر از اعتماد به مردم نیست».
بسیاری از کارشناسان بر این باورند که تصمیم برای انحلال پارلمان اقدام خطرناکی بود و تأثیر آن برای فضای سیاسی کشور قابل‌توجه است. آنها بر این باورند که تبعات این اقدام می‌تواند ناآرامی سیاسی بزرگی را در فرانسه به وجود بیاورد.
مکرون تصمیم برای انحلال پارلمان را این‌گونه توجیه کرد که به قدرت رأی مردم در اتحاد علیه افراط‌گرایی باور دارد و «فرانسه نیازمند اکثریتی مشخص است تا در آرامش و هماهنگی عمل کند.»
او یک ماه پیش که این تصمیم را اعلام کرد روی اتحاد با احزاب چپ میانه‌رو حساب باز کرده بود. اما آنچه در واقعیت رخ داد، این بود که امید‌های او برای جذب چپ میانه نقش بر آب شد.
در عمل، سوسیالیست‌ها در جناح چپ با «سبزها»، «فرانسه تسلیم‌ناپذیر» و «کمونیست‌ها» ائتلاف کردند و «جبهه مردمی جدید» را تشکیل دادند.
نتیجه آنکه ائتلاف میانه‌رو مکرون پس از برخورد با دیوار راست و چپ افراطی در جایگاه سوم قرار گرفته است و چاره‌ای جز تن دادن به همزیستی در رأس هرم قدرت ندارد.
به‌احتمال‌زیاد، بعد از برگزاری این انتخابات، مکرون در مقام یک رئیس‌جمهور ضعیف به حیات سیاسی خود ادامه خواهد داد.
انتهای پیام/
