کشف هیدروکربن در اطراف یک ستاره جوان
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینیوز، ستارگان بسیار کم جرم بیشتر از دیگر ستارهها میزبان سیارات فراخورشیدی سنگی هستند.ترکیبات سیارات آنها تا حد زیادی ناشناخته است، اما انتظار میرود که مربوط به قرص پیش سیارهای باشد که در آن تشکیل شدهاند.
در یک تحقیق جدید، ستارهشناسان از تلسکوپ فضایی جیمز وب برای بررسی ترکیب شیمیایی قرص تشکیل دهنده سیاره در اطراف ISO-ChaI 147، که یک ستاره کوتوله قرمز با وزن تنها یک دهم خورشید است کمک گرفتند. آنها انتشار ۱۳ مولکول کربندار از جمله اتان و بنزن را شناسایی کردند. ستاره ISO-ChaI 147 یک کوتوله قرمز با جرم یکدهم خورشید است که تقریباً در فاصله ۶۳۹ سال نوری از ما در صورت فلکی آفتابپرست قرار دارد.
این ستاره در پروژه بررسی قرص فروسرخ میانی مشاهده شد. هدف این پروژه ایجاد پلی بین هویت شیمیایی قرصهای پیشسیارهای و ویژگیهای سیارات فراخورشیدی است.
این مشاهدات اطلاعات بیشتری در مورد ویژگیهای محیطی و مواد اولیه تشکیل دهنده چنین سیاراتی ارائه میدهد.
اخترشناسان دریافتند که گاز موجود در منطقه تشکیل سیاره ISO-ChaI 147 سرشار از کربن است.
این اتفاق میتواند به این علت باشد که کربن کمی در مواد جامدی که سیارات سنگی را تشکیل داده باقی مانده است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که چرا میزان کربن زمین نسبتاً کم است.
آدیتیا عربهاوی، اخترشناس دانشگاه گرونینگن هلند گفت: تلسکوپ وب حساسیت و وضوح طیفی بهتری نسبت به تلسکوپهای فضایی مادون قرمز قبلی دارد. به گفته وی، این مشاهدات از زمین امکان پذیر نیست، زیرا امواج ساطع شده از فضا، توسط جو زمین مسدود میشوند و قبلاً فقط میتوانستیم انتشار استیلن را از چنین اجرامی شناسایی کنیم.
با این حال، حساسیت و وضوح طیفی بالاتر وب ما را قادر میکند که گسیل ضعیف از مولکولهای با فراوانی کم را نیز شناسایی کنیم.
وب همچنین نشان داد که مولکولهای هیدروکربنی نه تنها متنوع، بلکه فراوان نیز هستند.
طیف ستاره ISO-ChaI 147 که توسط دستگاه فروسرخ میانی جیمزوب شناسایی شد، غنیترین شیمی هیدروکربنی را نشان میدهد که تا به امروز در یک قرص پیشسیارهای دیده شده است. این طیف در مجموع متشکل از ۱۳ مولکول کربندار است.
اخترشناسان در طی این پژوهش مولکولهای اتان، اتیلن، پروپین و رادیکال متیل را برای اولین بار در یک قرص پیشسیارهای کشف کردند.
عربهاوی گفت: این مولکولها قبلاً در منظومه شمسی ما در دنبالهدارهایی چون ۶۷پی و لاوجوی شناسایی شدهاند و شگفتانگیز است که اکنون میتوانیم رقص این مولکولها را در گهوارههای سیارهای دور از منظومه شمسی نیز ببینیم. این محیط تشکیل سیاره بسیار متفاوت از تصورات قبلی ما درباره چنین محیطهایی است.
اینگا کمپ، پژوهشگر دانشگاه گرونینگن، گفت: این ترکیب با ترکیبی که در قرصهای اطراف ستارههای خورشیدی میبینیم کاملاً متفاوت است. در قرصهای اطراف ستارههای خورشیدمانند، مولکولهای حامل اکسیژن (مانند دیاکسید کربن و آب) غالب هستند.
اگنس پرین، اخترشناس مرکز ملی پژوهشهای علمی فرانسه گفت: باور نکردنی است که ما میتوانیم مولکولهایی مانند بنزن را که به خوبی روی زمین میشناسیم، در جرمی که بیش از ۶۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد، شناسایی و اندازهگیری کنیم.
نتایج و دادههای این پژوهش میتواند در زمینههای دیگر از جمله فیزیک نظری، شیمی و اخترشیمی استفاده شده و به تفسیر طیفها و بررسی ویژگیهای جدید طول موجها کمک کنند.
نتایج این پژوهش در مجله ساینس منتشر شده است.
ترجمه از مریم فخیمی
انتهای پیام/