اختلالات صدا در بانوان نسبت به آقایان شیوع بیشتری دارند

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری علم و فناوری آنا، حسن خرم شاهی مدیر گروه گفتار درمانی دانشگاه علوم پزشکی بابل گفت: گفتاردرمانی یا آسیب شناسی گفتار و زبان ، یکی از شاخه های توانبخشی است که به ارزیابی و درمان انواع اختلالات گفتار و زبان می پردازد.

حسن خرم شاهی با اشاره به اینکه هر فردی با مشکل برقراری ارتباط با دیگران به ویژه از راه گفتار و زبان به گفتاردرمانی نیاز دارد و محدود به سن و دوره ی خاصی از زندگی نیست، بیان داشت: اختلالات حنجره‌ای و بیماریهای مربوط به حنجره، منجر به اختلالات صدا می شوند که زیر شاخه‌ای از اختلالات گفتاری هستند. 

وی اشاره کرد و گفت: شیوع اختلالات صدا در افراد عادی جامعه بین 6 تا 15 درصد و در کاربران حرفه ای صدا بویژه معلمان بین 20 تا 50 درصد در منابع مختلف گزارش شده است. 

مدیر گروه گفتار درمانی دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به اینکه اختلالات صدا در بانوان نسبت به آقایان شیوع بیشتری دارند، عنوان کرد: افراد مبتلا به اختلالات صدا یا بد آوایی با شکایتهایی مانند گرفتگی، خشونت، نفس آلودگی صدا، تقلا و تغییر در بلندی و زیر بمی صدا به کلینیک های درمان بیماریهای حنجره مراجعه می کنند که رویکرد تیمی دارند و آسیب شناس گفتار و زبان و پزشک گوش، حلق و بینی نقش اصلی در ارزیابی و درمان بیماریهای حنجره را بعهده دارند. 

وی در همین راستا تصریح کرد: اختلالات صدا  براساس دیدگاه علت شناسی به اختلالات  ساختاری یعنی تغییرات در تارهای صوتی، اختلالات عصبی مثل ایجاد یا تحت تأثیر سیستم عصبی مرکزی یا محیطی، بیماری‌های سیستمیک یعنی ارگانیک ، عملکردی و ایدیوپاتیک یعنی اختلالات با علت نامعلوم طبقه‌بندی می‌شوند و با توجه ارزیابی‌های دقیق ابزاری و غیر ابزاری حوزه اختلالات صدا، آسیب شناس گفتار و زبان می تواند مشکل صوتی مراجعه کنندگان با شکایت صوتی را تشخیص دهد.

حسن خرم شاهی با اشاره به اینکه ارزیابی‌های تصویر برداری حنجره (ویدیو لارنگوسکوپی و ویدئو استربوسکوپی)، ارزیابی های اکوستیک و ارزیابی‌های ایرودینامیک ارزیابی‌های ابزاری هستند، اذعان داشت: طی سالهای اخیر تصویر برداری حنجره یکی از خدمات رایج پزشکی است که آسیب شناسان گفتار وزبان درجهت کمک به  تشخیص اختلالات حنجره‌ای و بیماریهای حنجره انجام می دهند و درارتباط با پزشک گوش، حلق و بینی رویکرد ارزیابی و درمان بین رشته‌ای را انجام می دهند. 

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل عنوان کرد: مداخلات در اختلالات صدا و بیماریهای حنجره به دو دسته مداخلات مستقیم و غیر مستقیم طبقه بندی می شوند. مداخلات غیر مستقیم شامل بهداشت صوتی است که هم در پیشگیری اولیه از اختلالات صدا موثر است و هم در پیشگیری ثانویه از تبعات ثانویه اختلالات صدا و بیماریهای حنجره عمل کند. 

مدیر گروه گفتار درمانی دانشگاه علوم پزشکی بابل با ذکر این نکته که یکی از مهمترین ملاحظات مداخله غیر مستقیم، حذف رفتارهای فونوتروماتیک است، بیان داشت: فونوتروما به عنوان رفتاری گفته می‌شود که باعث آسیب به بافت حنجره، التهاب یا سایر اشکال آسیب می شود (مانند جیغ زدن وفریاد زدن). یکی از فعالیت‌های مهم برای آسیب شناس گفتار وزبان تشخیص رفتارهای بالقوه صوتی است که در دسته رفتارهای فونوتروماتیک  قرار می گیرند.  

حسن خرم شاهی اشاره کرد و گفت: شناخت و بررسی بالینی این عوامل یکی از اولین مراحل برنامه توانبخشی بیمار است و حذف رفتارهای  شناسایی شده، زمینه را برای استفاده مؤثر از صدا فراهم می‌کند.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل با اشاره به اینکه مداخله مستقیم شامل شیوه‌های درمانی است که هدف آنها بهبود پارامترهایی مانند گرفتگی، خشونت، نفس آلودگی صدا، تقلا و بلندی و زیر بمی صدا تغییر یافته است، گفت: این شیوه‌های تخصصی توانبخشی صدا باید توسط آسیب شناس گفتار و زبان انجام شوند یا اینکه به مراجعه با شکایت صوتی آموزش و تمرین داده شوند که از جمله این شیوه‌ها آرامسازی عضلات حنجره، دستورزی حنجره، صدا درمانی تشدیدی هستند.