گفتاردرمانی بی‌فایده ناتو/ اوکراین تاوان تبدیل‌شدن به زمین بازی غرب را می‌دهد
به نظر می‌رسد تاریخ مصرف گفتاردرمانی ناتو در جنگ اوکراین نیز به پایان رسیده و استراتژی خلق بحران‌های راهبردی از سوی غرب در محیط پیرامونی روسیه با نتایج مدنظر آنها همراه نشده است.
گروه سیاست خبرگزاری علم و فناوری آنا- حنیف غفاری: این روز‌ها مقامات ارشد پیمان آتلانتیک شمالی، نمی‌توانند نگرانی خود را بابت پیشروی‌های روسیه در مناطق راهبردی شرق اوکراین کتمان کنند. در این میان، «ینس استولتنبرگ» دبیرکل ناتو تأکید کرده است مادامی‌که متحدان پیمان آتلانتیک شمالی به وعده‌های خود مبنی بر تحویل تسلیحات بیشتر به کی‌یف عمل کنند، برای «پیروز شدن اوکراین» بر روسیه دیر نیست. درعین‌حال، دبیر کل ناتو مدعی شده که کشورهای عضو ناتو طی ماه‌های اخیر نتوانسته‌اند حمایت مدنظر را از کی‌یف صورت دهند. کنایه استولتنبرگ به آمریکا در این گفتار مشخص است. حتی پس از تصویب طرح مجلس نمایندگان آمریکا، برخی منابع غربی نسبت به تحویل تسلیحات و حتی اختصاص حمایت ملی مصوب کنگره به کی‌یف تردید‌هایی دارند.
واقعیت امر این است که بحران جاری در اوکراین، معلول خلق تنش‌های راهبردی مزمن از سوی سران پیمان آتلانتیک شمالی بوده است. بر اساس شواهد و مستندات موجود، سران ناتو قبل از وقوع جنگ اوکراین به زلنسکی وعده داده بودند که اساساً چنین منازعه‌ای (آن هم در این سطح گسترده) رخ نخواهد داد و حتی اگر چنین اتفاقی رخ دهد، آنها با تمامی قوا از اوکراین در برابر روسیه حمایت خواهند کرد. حتی برخی منابع غیررسمی می‌گویند ایجاد مناطق پروازممنوع بر فراز کی‌یف، ازجمله این تعهدات بوده است. بااین‌حال پس از وقوع جنگ اوکراین، آتلانتیکی‌ها از اجرای برخی وعده‌های قبلی خود سرباز زدند. زلنسکی نیز به‌عنوان مهره بازی سران ناتو در کی‌یف، خود را ملزم به سکوت دراین‌باره و پیروی از استراتژی‌ها و حتی تاکتیک‌های مشخص‌شده از سوی آمریکا و دیگر اعضای پیمان آتلانتیک شمالی می‌دانست. زلنسکی حتی جرئت طرح بسیاری از گلایه‌های خود از سران ناتو (خصوصاً مقامات آمریکایی و انگلیسی) را به دلیل وابستگی حیات حداقلی سیاسی‌اش به آنها پیدا نکرده است.
اکنون جنگ اوکراین به نقطه حساسی رسیده و روسیه طی ماه‌های اخیر با تسلط بر باخموت و آودیوکا پیام مشخصی را به غرب مخابره کرده است! در چنین شرایطی مقامات ارشد ناتو تلاش می‌کنند با وعده چندباره عضویت اوکراین در پیمان آتلانتیک شمالی و حمایت همه‌جانبه از کی‌یف، مانع از تسریع روند شکست ارتش و دولت این کشور در جنگ شوند. بااین‌حال به نظر می‌رسد تاریخ مصرف گفتاردرمانی ناتو در جنگ اوکراین نیز به پایان رسیده و استراتژی خلق بحران‌های راهبردی از سوی غرب در محیط پیرامونی روسیه با نتایج مدنظر آنها همراه نشده است!
در این میان اصلی‌ترین بازنده میدان کسی جز زلنسکی نیست. کسی که کشورش را به‌جای یک بازیگر مستقل بین‌المللی به زمین بازی غرب در برابر مسکو تبدیل کرد و درنهایت، به‌عنوان اصلی‌ترین بازنده این میدان مورد شناسایی نظام بین‌الملل و افکار عمومی جهان قرار گرفت. بدون شک پس از پایان جنگ، اوکراین مسیر بسیار طولانی و درازی را جهت بازگشت به نقطه قبل از درگیری‌ها در پیش خواهد داشت، ضمن اینکه چشم‌اندازی واقعی برای عضویت این کشور در ناتو و حتی اتحادیه اروپا وجود نخواهد داشت.
انتهای پیام/
