موسیقی ایران به پاپ منحصر شده است/ تاریخ انقضای موسیقیهای بی سر و ته تمام میشود
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، کسری حاجیزاده خواننده، آهنگساز، تهیه کننده، مدیر هنری و مدیر شرکت فرهنگی و هنری «نوای هنر آرنا» است. وی از کودکی شروع به آموزش موسیقی و پیانو کرد و پس از یادگیری و اجرای چندین کنسرت هنرجویی علاقهمند به آواز شد. پس از فراگیری آواز کلاسیک و پاپ به عضویت گروه کُر و ارکستر «آوای شفق» درآمد و در چندین کنسرت در تالار وحدت، تالار اندیشه، سالن محک، ایوان شمس و … حضور داشت.
او همچنین به عنوان مدیر هنری سابقه همکاری با شبکههای مختلف تلویزیونی و همچنین برنامه تلویزیونی «باهمستان موسیقی» را دارد و در تولید و انتشار چندین هزار قطعه موسیقی به عنوان مدیر تولید و مدیر پخش نقش بسزایی داشته است. با این هنرمند گفتوگویی انجام دادیم از نظرتان میگذرد:
کمی درباره مشکلات گروه کُر در ایران صحبت کنید.
مشکلاتی که درباره هنر در ایران وجود دارد فقط مختص به گروههای کُر نیست ولی بیشترین مشکلات مختص گروههای کر و ارکسترها است. مگر میشود از هیچ سمت حمایتی از این گروهها نشود؟ آنقدر بی تفاوتی به گروههای کُر و ارکسترها شده است که بیشتر آنها تعطیل شدهاند و دیگر کسی تمایل به همکاری ندارد و ترجیح میدهند یا در گروههای پاپ فعالیت کنند یا به کارهای غیر از موسیقی بپردازند. متاسفانه نه حمایت از سوی ارگانی صورت میگیرد و نه اطلاع رسانی درستی از این گروهها میشود در نتیجه انگیزهای برای اعضای این گروهها نمیماند.
مخاطب امروز با کنسرتهای گروه کُر ارتباط برقرار میکند؟
مخاطب امروز پذیرای چیزی است که آن را ببیند. وقتی کسی غذایی را نه هرگز دیده و نه هرگز خورده معلوم است که پذیرای آن نمیشود. تمام تبلیغات، تمام سالنها و تمامی رسانهها تمایل زیادی برای نشان دادن این گروهها ندارند، چون سالهای سال است که فقط به موسیقی پاپ اهمیت داده شده و درآمد بالایی از این راه دارند. انگار موسیقی پاپ انحصار موسیقی ایران شده است. نه فقط گروههای کر بلکه ما در چند سال اخیر تبلیغاتی از اجراهای سنتی، گروههای بانوان و دیگر گروهها هم نمیبینیم.
چه مخاطبانی جذب این کنسرتها میشود؟
متاسفانه الان مخاطبانی که عاشقانه این فضا را دوست دارند یا از قدیم با این گروهها آشنا بودند فقط مخاطب این کنسرتها هستند. مشکل ما ریشهای است و زمان میبرد تا حل شود. آموزشهایی که در فضای مجازی داده میشود به این مشکلات دامن زده است. بیشتر اساتیدی که واقعا سواد بالایی در موسیقی دارند بیکار نشسته اند تا عدهای با آموزشهای تجربی بدون اصول این مشکلات را بیشتر کنند.
در کشورهای دیگر به چه صورت است؟
بر خلاف ایران در کشورهای اروپای غربی از دوران رنسانس با این فضا آشنایی دارند و در کلیساها گروههای کر فعالیت داشتند و آوازهای مذهبی اجرا میکردند و در دوران باروک به اوج خودش رسید. علاوه بر آن وقتی از دوران کودکی در مدارس موسیقی تدریس میشود همه افراد گوش موسیقیایی دارند و درست را از غلط به راحتی تشخیص میدهند. برای همین است که خوانندگان آنها همه بسیار کوک و ژوست اجرا میکنند، چون مردم به راحتی فالش خواندن خواننده را متوجه میشوند. علاوه بر تمامی این جریانات مردم تصمیم میگیرند که چه نوع موسیقی را گوش دهند نه اینکه برای آنها تصمیم گرفته شود.
آیا ارکستر و گروه کر در ایران با شکست مواجه شده است؟
هنر همیشه راه خودش را پیدا میکند و یک زمانی تاریخ انقضای این موسیقیهای بی سر و ته هم تمام میشود، اما با سیاستهای گرفته شده در ارتباط با ارکسترها و گروههای کر فعلا دچار یک خفقان بزرگی شدیم که امیدوارم به زودی با حمایت مسئولین از این بحران بزرگ عبور کنیم.
انتهای پیام/