دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
26 فروردين 1403 - 09:32

«خدا» و «اخلاق» غایب در زندگی‌های ما هستند

«خدا» و «اخلاق» غایب در زندگی‌های ما هستند
در سال میلادی گذشته یکصد و دوازده هزار شهروند آمریکا به علت اوردوز کشته شده اند.کدام جنگی اینقدر کشته می‌گیرد؟ کدام زلزله باعث این میزان تلفات می‌شود؟ کدام آمار سوانح جاده‌ای اینقدر وحشتناک است؟ چقدر زندگی بشر تنیده در تباهی است؟
کد خبر : 905533

گروه سلامت خبرگزاری آنا؛ محمدرضا اسلامی-پژوهشگر: راننده تاکسی (اوبر) در حال صحبت در حین رانندگی بود (و پیرو آشنایی که از دفعات قبل داشت) در حال گپ و گفت بود که صدای آژیر آمبولانس آمد. به روال متعارف، بلافاصله کنار کشید و توقف کرد تا آمبولانس رد بشود. پوزخندی زد و گفت: آمبولانس... لابد باز هم یکی از دانشجوهاتون اُوِر-دوز کرده.

گفتم: از دانشجو‌های من تا حالا کسی اوردوز نداشته، ولی خبر دارم که اخیرا این مسئله‌ای جدی در دانشگاه‌هاست. 

گفت: «شما‌ها دائم می‌خواهید به این بچه‌ها مطالب علمی و تکنولوژی یاد بدهید درحالی که مشکلات این‌ها چیز‌های دیگری ست.»

ادامه داد: «من هستم که شب‌ها اینها رو بعد از پارتی‌ها می‌رسانم و من خبر دارم که چه اتفاقاتی براشون می‌افته»

یکدفعه جدی و با صدای بلند گفت: 
God and Morality are absent from our lives

«خدا» و «اخلاق» غایب در زندگی‌های ما هستند. زندگی‌های ما خالی از God و Morality است. 

جا خوردم از این جمله آخرش. 

آمریکائی‌ها معمولا صریح حرف نمی‌زنند. خصوصا درباره مسائل مربوط به مذهب و ادیان. احساس کردم با چه صداقتی از غیبتِ این مفاهیم در زندگی‌های امروز صحبت می‌کند. 

مسیر را تا رسیدن به ساختمان دانشکده مهندسی عمران با سکوت ادامه داد و با خودم فکر می‌کردم: شش سال الکل و مشروب خوردن دانشجو‌های ژاپنی را دیدم. اینجا بچه‌ها کمتر درگیر این مسائل هستند ولی باز با این وجود، شدت آسیب‌ها در حدی است که این راننده اوبر اینگونه کلافه و بیمناک است. 

دیروز از پسرم پرسیدم که تکالیف امروزت چیست؟ گفت: برای درس زبان انگلیسی باید این مقاله را بخوانیم، خلاصه کنیم و بر اساس آن یک پرزنته هم درست کنیم. عنوان مقاله را دیدم و کنجکاو شدم که درباره چیست؟

مقاله را ببینید؛

درباره این است که تعداد قابل توجهی از جوانان به خاطر شرکت در پارتی‌ها دچار اوردوز می‌شوند و بنابراین ضروری است که اسپری «Narcan» قبل از پارتی در اختیار جوانان گذاشته شود که اگر کسی دچار اوردوز شد اطرافیان بتوانند از مرگ او پیشگیری کنند. مقاله توضیح داده که ۷۰ درصد مرگ‌های جوانان به دلیل دسترسی به ماده «fentanyl» (فنتانیل) است. فقط در شهر سانتا باربارا در سال گذشته ۶۳ نفر به دلیل اوردوز مرده اند که یکی از آنها هم دانشجوی دانشگاه کالیفرنیا UCSB بوده است؛ لذا مسئولین باید همانگونه که کاندوم را در اختیار قرار داده و ترویج کرده اند، اسپری Narcan و کیت تست فنتانیل را هم ترویج کنند. 

احساس کردم که ادامه حرف‌های راننده تاکسی اوبر در این مقاله مقابل چشمانم آمده است. تمام وجودم پر از خشم و عصبانیت است. نه از معلم مدرسه فرزندم که چنین مقاله‌ای را به بچه دبیرستانی داده تا بخواند؛ بلکه مشاهده این واقعیت‌های مشمئزکننده‌ای که در پیرامون ما قرار دارد. اینکه «واقعیت امور» به شکلی است که به عنوان یک والد باید بدانی که فرزندت در مدرسه درباره اسپری می‌آموزد.

موضوع صرفا به دانشجویان کلاس و راننده اوبر محدود نیست. تباهی تا پشت در خانه ات می‌آید...

بعد از این مقاله کنجکاو شدم و قدری به مطالعه آمار‌ها پرداختم. اعداد اسف بار هستند. در سال میلادی گذشته یکصد و دوازده هزار شهروند آمریکا (۱۱۲، ۰۰۰ نفر) به علت اوردوز کشته شده اند.کدام جنگی اینقدر کشته می‌گیرد؟ کدام زلزله باعث این میزان تلفات می‌شود؟ کدام آمار سوانح جاده‌ای اینقدر وحشتناک است؟ چقدر زندگی بشر تنیده در تباهی است؟

کل آمار کشته‌های سوانح جاده‌ای در ایران در سال گذشته حدود ۲۰ هزار نفر بوده و کل کشته‌های زلزله عظیم سال گذشته ترکیه حدود ۵۰ هزار نفر بوده. ولی فقط در یک سال ۱۱۲ هزارنفر بخاطر مواد مخدر در این کشور کشته می‌شوند (که ۷۸ میلیارد دلار آسیب اقتصادی  دارد.

کانال تلگرام خانم پانتا وزیری را می‌خواندم که درباره والدگری نوشته و یک یوتیوب ضبط کرده درباره اینکه فرزند نوجوانش موبایل ندارد و نخواسته که داشته باشد. به قدری پانتا از این موضوع (و از مسئله آگاهی فرزندش) خوشحال بود که در یک یوتیوب به این موضوع پرداخته است. فرزند من هم موبایل ندارد و این به اصرار ما نبوده بلکه خودش موبایل نخواسته. آگاهانه و با مشاهده وضعیت همکلاسی‌ها و عوارض موبایل در مدرسه، گفت که برایم موبایل آیفون نخرید و صرفا یک گوشی تاشو قدیمی دارد. ولی من بر خلاف خانم پانتا وزیری پر از بیم هستم و پر از خشم.

نهاد شر در این دنیا قوی‌تر از تصور ماست. به هزار رنج یک طفل را از نوزادی به کودکی و از کودکی به نوجوانی می‌رسانی؛ ولی بزرگیِ واقعیتِ شرور در این عالم در دو قدمی درب منزل توست. نوجوان چهارده ساله باید درباره اسپری Narcan بخواند؟
زیست انسان اینقدر پیچیده در تباهی است.

حرف راننده اوبر در سرم می‌کوبد. مورالیتی و گاد غائبین زندگی‌های ما هستند؛ و ما دلخوش به اینکه به فرزندانمان ریاضیات و کدنویسی بیاموزیم؟!

انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب