امیرعبداللهیان: ایران مصّرانه خواستار امحاء سلاحهای هستهای است
به گزارش گروه سیاست و جهان خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ حسین امیرعبداللهیان امروز دوشنبه در سخنرانی خود در اجلاس خلع سلاح هستهای در ژنو پیش از همه ابراز داشت: بسیار خرسندم که به نمایندگی از جمهوری اسلامی ایران در نشست عالیرتبه اجلاس خلع سلاح سخنرانی نمایم. اجازه میخواهم در آغاز، تصدی ریاست اجلاس خلع سلاح را به شما، آقای رئیس و کشورتان اندونزی تبریک عرض کنم.
او تأکید کرد:جمهوری اسلامی ایران مصرانه خواستار امحای همۀ سلاحهای هستهای که بزرگترین تهدید ساخته دست انسان علیه بشریت و کره زمین است، میباشد.
مشروح سخنان امیرعبداللهیان به شرح زیر است:
«ما قویاً بر این باوریم که انسجام و اعتبار پیمان منع گسترش سلاحهای هستهای (NPT) منوط به اجرای کامل همۀ تعهدات مندرج در آن، ازجمله مادۀ ۶ است که طبق آن کشورهای دارنده سلاح هستهای مکلف به مذاکره مؤثر و نتیجه محور برای خلع سلاح هستهای شدهاند.
جمهوری اسلامی ایران ثابت کرده است که پیوسته برای بسیج ارادۀ سیاسیِ جمعی کشورها علیه سلاحهای هستهای و تقویت هنجارهای بینالمللی جهت خلع سلاح هستهای کوشش میکند. خلع سلاح کامل هستهای، تنها راه معتبر و مطمئن برای جلوگیری از تکرار فجایع هیروشیما و ناکازاکی است.
ما همچنین مشتاق همکاری با اعضای اجلاس خلع سلاح طی دورۀ ریاست جمهوری اسلامی ایران هستیم که از ۱۸ مارس آغاز خواهد شد.
اگر همۀ دولتهای عضو اجلاس خلع سلاح، بهویژه کشورهای دارنده سلاحهای هستهای، ارادۀ سیاسی از خود نشان دهند و به تعهدات خود در خصوص خلع سلاح هستهای عمل کنند، بنبست طولانیمدتِ این اجلاس که مانع اجرای مأموریت آن شده است، شکسته خواهد شد.
ایران، بهعنوان بزرگترین قربانی سلاحهای کشتارجمعی پس از جنگ جهانی دوم بهواسطه سلاحهای شیمیایی مورداستفاده توسط رژیم سابق عراق، تأکید مینماید که تنها تضمین عدم کاربرد سلاحهای کشتارجمعی شامل سلاحهای هستهای، امحای کامل، بازگشتناپذیر و قابل راستی آزمایی آنها است. لازم است تصریح نمایم که جمهوری اسلامی ایران جنایت استفاده از سلاح شیمیایی علیه مردم خود را مشمول مرور زمان ندانسته و مجدانه از کشورهایی که اقدام به فروش عناصر و فنآوریهای مورداستفاده رژیم صدام برای تولید سلاحهای شیمیایی نمودهاند، خواستار روشن شدن حقیقت و پاسخگو کردن آنها در راستای استیفای حقوق قربانیان است.
جای تأسف است که تلاشهای جمعیِ ما برای تشکیل منطقۀ عاری از سلاحهای هستهای در غرب آسیا، که نخستین بار در سال ۱۹۷۴ به ابتکار ایران مطرح شد، همچنان از سوی ایالاتمتحدۀ آمریکا و متحدانش در قالب بخشی از حمایت فعال آنان از منبع واقعی اشاعۀ سلاحهای کشتارجمعی در منطقه، یعنی رژیم اسرائیل، بینتیجه مانده است.
در حقیقت، رژیم اسرائیل فوریترین و ملموسترین خطر، نهتنها برای فلسطینیهای بیدفاع و منطقۀ غرب آسیا، بلکه برای کل جهان به شمار میآید.
جامعه بینالمللی باید این تهدید را جدی تلقی کرده و تصمیمی قاطع در مواجهه با تهدید بیسابقهای که این رژیم اشغالگر، آپارتاید و ستیزهجو متوجه صلح جهانی میکند، اتخاذ نماید.
قساوتی که این رژیم آپارتایدِ موردحمایت آمریکا طی نسلکشی بیرحمانهاش در پنج ماه گذشته در غزه از خود نشان داده و در این میان هیچچیز — نه زنان و کودکان معصوم، نه کارمندان سازمان ملل، نه خبرنگاران، نه مدارس و نه بیماران و بیمارستانها — خط قرمز به شمار نیامده است، به همراه جنایات شهرکنشینان در کرانۀ باختری، نشاندهندۀ سطح فوقالعادۀ خطری است که منطقه را به سمت یک درگیری گسترده و قریبالوقوع سوق میدهد. این رژیم اشغالگر چنان در اثر حمایت آمریکا و برخی دیگر از کشورهای غربی جسور شده که هم مردم مظلوم غزه و هم کشورهای منطقه را بیشرمانه به استفاده از سلاحهای هستهای تهدید میکند؛ برای نمونه، این اشتباه لفظیِ وزیر کابینۀ نتانیاهو نبود که گزینۀ هستهای را برای از میان بردن جنبش آزادیبخش حماس توصیه کرد.
پیش از آنهم نتانیاهو در سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل در سپتامبر ۲۰۲۳ از ضرورت «تهدید هستهای واقعی بر ضد ایران» سخن گفته بود.
در چنین اوضاع و احوالی، آیا بشریت میتواند صرفاً تماشاگر باشد و اجازه دهد که یک اشغالگرِ متجاوز و دارنده سلاح هستهای با ادامه دادن به نسلکشی ملت فلسطین و با به خطر انداختن صلح و امنیتِ منطقهای چنین بیپروا حقوق بینالملل را به سخره گیرد؟
مسئولیت قانونی و تعهد اخلاقیِ مشترک ما ایجاب میکند نسلکشی را متوقف کنیم و اشغالگران متجاوز را به خاطر ارتکاب جنایات جنگی، نسلکشی و جنایت علیه بشریت، پاسخگو نماییم.
در همین حال، دنیا باید اذعان کند که سلاحهای هستهای در دست چنین رژیمی، جدیترین وفوریترین تهدید علیه بشریت به شمار میآید. بنابراین، قطعاً ضرورت دارد که این رژیم نامشروع اسرائیل را به خاطر رفتارهای قانونشکنانِ و شرارت آمیزش مسئول بدانیم. لازم است که همۀ ذخایر سلاحهای هستهای این رژیم امحاءشده و کلیه تأسیسات هستهای آن ذیل یادمانها و سازوکارهای راستی آزمایی آژانس بینالمللی انرژی اتمی قرار گیرد.
در شرایطی که وضعیت امنیتی بینالمللی بهوضوح در حال وخیمتر شدن است، خلع سلاح هستهای نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت است. اجلاس خلع سلاح مناسبترین چارچوب برای تلاش جمعی در جهت تحقق این هدف مهم میباشد؛ لذا ضروری است همه ما برای نیل به این مقصد، مشارکت سازنده و مؤثری داشته باشیم.»
انتهای پیام/