مصائب نمایش خیابانی ۵۰ دقیقه‌ای با ۵۰ دانشجو

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، بخش خیابانی جشنواره تئاتر فجر، مثل همیشه یکی از جذاب‌ترین بخش‌های جشنواره تئاتر است. جایی که مردم عادی و رهگذران برای دقایقی هم که شده کار‌های کوچک و بزرگ خود را رها می‌کنند و به تماشای هنرنمایی بروبچه‌های تئاتر خیابانی می‌نشینند. در چهل‌ودومین دوره جشنواره تئاتر فجر هنرمندان زیادی در این بخش حضور دارند و هرروز در جا‌های مختلف شهر تهران (پهنه رودکی، سکوی تئاتر شهر، موزه عبرت، مترو تئاتر شهر، ایوان انتظار میدان ولیعصر (عج)، محوطه باز وزارت ارشاد، برج آزادی و فرهنگسرای رازی) به اجرای آثارشان می‌پردازند.

«بازگشت به خان نخست» یکی از نمایش‌های خیابانی حاضر در این دوره جشنواره است، نمایشی ۵۰ دقیقه‌ای به نویسندگی و کارگردانی داریوش نصیری که مرتضی وکیلیان او را در نوشتن نمایشنامه اثر همراهی کرده است. این نمایش که یکی از نمایندگان استان تهران در جشنواره فجر است و بازیگران آن همگی از دانشجویان داریوش نصیری هستند، روز اول جشنواره در پهنه رودکی به اجرا درآمد که با استقبال خوبی هم مواجه شد. اجرای دوم آن امروز ساعت ۱۸:۳۰ باز هم در پهنه رودکی است (که البته در ابتدا قرار بود اجرای دوم در سکوی تئاتر شهر باشد) و اجرای سوم و آخر این گروه روز پایانی جشنواره در ایوان انتظار میدان ولیعصر (عج) به نمایش درمی‌آید.

به بهانه حضور نمایش «بازگشت به خان نخست» در جشنواره تئاتر فجر و استقبال خوب مخاطبان از این اثر خیابانی با داریوش نصیری نویسنده و کارگردان این اثر گفت‌وگو کردیم.

یک کار کمدی از زمان هابیل و قابیل تا امروز

نصیری در ابتدا با اشاره به جزئیات این اثر گفت: این نمایش با مشارکت دانشکده هنر دانشگاه سوره و با حضور ۵۰ دانشجو از مقاطع کاردانی تا دکتری با رشته‌های بازیگری، ادبیات نمایشی، طراحی صحنه، کارگردانی سینما، فلسفه هنر و... از شهر‌های تهران، البرز، قزوین، زنجان، اهر و... به روی صحنه رفت. این نمایش راجع به نقض قوانین الهی از انسان‌های اولیه و هابیل و قابیل شروع می‌شود تا انسان‌های معاصر. در پایان‌بندی اثر هم با استفاده از آیات قرانی محاکمه مرد گناهکار به خاطر نقض قوانین بشری و الهی تمام می‌شود. به این جهت که اثر مورد استقبال عموم واقع شود، در یک بستر کمدی و نقد اجتماعی ساخته شده است و فضای کار کمدی است.

وی افزود: این اثر پر دیالوگ و تصویر محور است و ۵۰ بازیگر اثر از ابتدا تا انتها شکل‌ها و تصاویر مختلف را از جامعه امروزی می‌سازند. چهارراه، پلیس، انسان‌های معاصر از تصاویر این اثر است و هرکدام فصل‌های مشترکی دارند. رویداد‌هایی مثل تولد، آموزش، ازدواج، درگیر شدن انسان در چارچوب‌های اداری مثل شهرداری و... را در این نمایش داریم.

این استاد دانشگاه درخصوص حضور پررنگ دانشجو‌ها به نسبت سال‌های گذشته هم در آثار صحنه‌ای و هم خیابانی جشنواره گفت: کار ما یک تفاوت عمده با همه کار‌های دانشجویی دارد و آن این است که کار با محوریت استاد و دانشجو ساخته شده است. این بچه‌ها در دانشکده‌های مختلف شاگردان من هستند و به نوعی خروجی کلاس درس نمایش خیابانی است که این بچه‌ها کار کردند و در دانشگاه‌های مختلف هستند. این حاصل هماهنگی خوب بین مرکز هنر‌های نمایشی و اداره کل فرهنگ و اجتماعی وزارت علوم است. چون یکی دو سال است جشنواره تئاتر دانشجویی برگزار نمی‌شود امسال وزارت علوم حمایت کرد که کار‌های برگزیده دانشجویی در این دوره اجرا دارد. در بخش خیابانی ما تنها گروهی هستیم که از طرف بخش دانشگاهی هستند، این نمایش تنها اثری است که استاد دانشجویی ساخته شده.

وی با اشاره به چالش‌های این نمایش عنوان کرد: تقریبا ما بیش از ۲ ماه تمرین داشتیم و هر هفته بیش از ۱۵ ساعت بچه‌ها را دور هم جمع می‌کردیم. مضاف بر اینکه این بچه‌ها ساعت‌هایشان با هم همخوانی نداشت، برخی امتحان داشتند و شرایط به گونه‌ای بود که هیچ روزی من به طور کامل ۵۰ دانشجو را نداشتم. من به همین دلیل یک تیم کارگردانی داشتم و ۶-۷ نفر به من کمک کردند.

نصیری در مورد هزینه‌های مالی مربوط به این اثر و حمایت جشنواره از کارشان گفت: هزینه‌های کار به شدت بالاست، یک هزینه کوچک برای پذیرایی یک وعده بچه‌ها شاید ۷۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان بود. من در جریان کمک هزینه‌های جشنواره هم نیستم و چیزی دریافت نکردیم. اما مهم‌ترین مسئله برای من مسئله هماهنگی بچه‌ها برای اجراست، چون از جا‌های مختلف کار را می‌بینند و فضای کمدی دارد برای غالب مردم جذاب است. کار‌های قبل و بعد از ما در پهنه رودکی تعداد تماشاگرانش متفاوت بود و به لطف خدا و همت بچه‌ها، اجرای قابل قبولی بود.